Ik becommentariëer het hier van letter tot letter.
Omissies meld ik alleen maar als ik ze essentiëel vind (nee, laat ik dit afzwakken. Wat ík erbij gezet zou hebben). Niet tussen haakjes: fout.
Kreeft
(Water aan de kook houden als ze erin gaan, dat doe je op dezelfde manier als Italiaans pasta koken: kookt, zout erin, gaat harder koken want de kooktemperatuur verlaagt, kreeft of pasta erin.)
En ik houd het niet op à l'Americaine maar op à l'Armoricaine, uit Armorica (Romeinse provincie).
Curnonsky, trouwens, komt van Cur non -sky, waarom geen schijversnaam eindigend op sky, dit in de tijd dat Tchaikovsky en andere -sky's in de mode waren. Tucholsky...
Dit is geen kreeft Armoricaine maar Lotte (zeeduivel, -staart in dit geval) Armoricaine.
Smaakt enigszins vergelijkbaar, vandaar veel kreeft-nep met zeeduivel.
Kroket
(Dobbe gebruikt een speciale soort margarine, duurder dan boter, voor de stevigheid.)
Kwartel
(Zie hier (alle links in nieuw venster).)
Kwee(peer)
("Goddelijke geur". Dat klopt. In Spanje leggen ze er een in de auto. Voor de "goddelijke geur".
En dat "donsje" erop: dat ligt aan de soort. Niet aan het klimaat.
Portugal, het noorden van de Alenteijo [allEIng tEIzjoe, over de Taag; vergelijk met TrastEEvere in Rome, over de Tiber, en met Overijssel], maar goed, Alenteijo dus. Borba. Perfecte wijn. Ook Vinho dos mortos, wijn van de doden, een jaar of zo op het kerkhof begraven geweest.
Museu do Cristo, het museum van Christus. Honderden crucifixen. Handelde ook in antieke meubelen. Liepen we ergens door een loods, mooi oud bed, "Dat interesseert met wel", -"Nee, dat kan ik niet verkopen, dat is van mijn moeder". Trekt ter adstructie wat lappen weg en daaronder verschijnt een oud bangig vrouwtje.
Maar goed, Kweeperengelei. Eten ze daar ook.
Marmelo. Zat met die vent van dat oude vrouwtje wijn te drinken en brood met marmelo te eten. Een half uur later zag ik een rij mieren, een kant heen, andere terug, vanaf de grond via de tafelpoot etc. in en uit die kom lopen.)
(Inderdaad, je hebt hier kweepeer en kweeappels. Maar er schijnt botanisch toch geen enkel verschil te zijn.
En inderdaad, er zit heel veel pectine in. Gebruik bv. in druivenjam.)
Is Cotignac hetzelfde als Quittenbrot? Dat vraag ik me af. Zeker niet hetzelfde als Membrillo. Membrillo is niet + sap, Portugees mermelo = wel + sap. Cotignac: geen idee. Daar gaan we achteraan.
Dit is Quittenbrot.
Klary gaat hier weer de fout in.
Hier
Dat is geen membrillo. Membrillo is lichtgeel.
Kijk, en nou komt de waarheid.
Als je surft op Membrillo, of Dulce de Membrillo zoals het officieel heet, dan vind je rood spul. Maar als je ter plekke kennis hebt opgebouwd dan weet je dat je never nooit rood spul vindt. Geel.
Cotognata heb je in veel soortem. Membrillo-achtig tot Quittenbrot-achtig.
Maar Cotignac is enkel verwant aan Quittenbrot.
(Kweepeer kan je ook bakken, net als stoofpeer. Maar dan geen ketjap erbij (search the blog). Gewoon als side-dish.)
(Nog wat over de kweepeer-familie.
In zuid Spanje kan je soms "appeltjes" krijgen, een stuk kleiner dan een kers. Geel of bruin. Rauw te eten, erg lekken maar met enorm veraderlijke pitjes, kei- en kei-hard.)
Tot slot over kweepeer / DEDIKKE.
Klokhuis eruit? Nee, natuurlijk niet.
Wel zwarte plekken eruit snijden.
Bruine valplekken kan je laten zitten.
Na koken door een zeef of een doek.
