Men maakt dit alles [olie, azijn, zout, peper] soms aan in de slabak, eer de sla er in ligt. Ik ken echter vele ernstige kropsalade-eters, die dit reeds een fout achten.
Want, zeggen zij, men bedekt de salade beter eerst met de olie en keert ze dan voorzichtig om, daarna zout en pepert men ze en doet nogmaals zo. Men heeft volgens deze klassieke salade-eters ongelijk als men de slabladen daarbij te veel in de verdrukking brengt. Grote kenners spreken hier het duistere en wijze woord: men behandele [dan ook subjonctif "men bedekke"!] de salade met een zorgeloze zorgvuldigheid.
'Il ne faut pas trop fatiguer la salade'
[...] U verkiest de slaolie, zijnde apenotenolie, die voor vele doeleinden voortreffelijk is? Maar geef mij, voor de salade, een olijfolie, die fruitig naar de vrucht van de boom smaakt. Want om een twistgesprek kort te maken: is de olijf geen edeler vrucht dan de apenoot? Hebben Plato en Horatius hun salade niet met olijfolie gegeten, en u zoudt het veter willen weten? O zo!
