Maarten, die Jeroen Meus van het programma “Dagelijkse kost” maakte Carpaccio met gegaarde rosbief.
Plakken kant en klare rosbief uitgespreid op groot bord.
Salade van reepjes knolselderie gemengd met mayonaise en mierikswortel uit een potje.
Croutons van peperkoek (zeggen we hier; ontbijtkoek), licht gebakken (wordt toch wel hard).
Op groot bord die rosbief uitgespreid, beetje olie en azijn, hoopjes knolselderij, stukje van halve appel, walnoten, peperkoekcroutons, nog wat olie en azijn en p/z, waterkers erover uitgestrooid.
Peperkoekcroutons?
De bovenbuurman van mevr. A(lzheimer). stond bij me aan te bellen. “Ik vraag me soms af of ze de kluit belazerd” sprak hij en vervolgde “Ik heb weer zo met haar moeten lachen”.
Wat was het geval. Het zoveelste riempje van teckel Harry was zoek. Iedereen had de hele flat op zijn kop gezet en het was niet te vinden. Mevr. A. heeft de oorlog meegemaakt en heeft allerlei redenen om dingen te verstoppen. Eten bv. wat in de diepvries hoort ligt onder een bloempot op het balkon. De tuigjes om de dikke buik van teckel Harrie koop ik tegenwoordig met twee tegelijk, ze knipt ze kapot, de riempjes idem dito. Dit keer was het tweede riempje ook al zoek. Er hangt voor het raam van mevr. A, tegen haar smaak, een rieten krans met bloemen, ooit cadeau gekregen voor haar verjaardag. Ze houdt niet van die Libelle-zomerweken-rommel. Buurman zei “Ik zat bij haar aan de thee en keek naar het raam en om die krans met bloemen waren, heel secuur, de hondenriempjes gewikkeld”.
