I. A. Gontsjarov
1858
Zie het schip hier (alle links hier openen in een nieuw venster)
Zie het boek hier
Pallada is Russisch voor Pallas
Ik volg het boek stap voor stap
Zie de eerste aflevering hier
Het fragment hieronder speelt op Madera
De markt is overladen. Overal liggen stapels groente. Plotseling zie ik een bekend gezicht: onze metgezel die proviand inkoopt. Maar waarom heeft hij zo'n gezicht alsof hij in de vasten is? Men bracht mij bij hem. 'Ah, bent u het?' zei hij en kneep de ogen halfdicht en keek naar me. 'Waarom kijkt u zo weinig vrolijk?' zeg ik. 'Kijkt u', antwoordde hij en wees op een os, die ik in de menigte nog niet had opgemerkt, 'wat is dat voor een os? In Engeland zijn de honden groter; nog geen tien pond.' 'Laten we naar de consul gaan om te eten', zei ik, 'en proberen hoe die ossen smaken.' Hij zuchtte en we begaven ons op weg. De ossen zijn hier inderdaad klein, maar het rundvlees is goed.
...
De tuin is klein, maar wat was hier niet allemaal? Koffiebonen, bananen, ananassen, een menigte bloemen. De vrouw plukte één koffieknop, opende die, en liet ons de al gevormde koffiebonen aan de binnenkant zien. 'Wat jammer dat het nu winter is! zei ze, en haar man vertaalde: 'Er is niets! Hier, de ananassen zijn nog niet rijp' zei ze, en liet ons een bed van het ons onbekende ananasgroen zien. 'Wij kunnen niets als dessert geven. Alleen maar bananen! Winter! 'Wat jammer, dat het winter is!' Tot welke graad kunnen mensen verwend zijn! 'Maar wat is dit? Kijk hier, dat is toch ons bieslook!' zei Boetakov, en plukte een bosje en wij aten van onze noordelijke vrucht.
