Rode Boekje is al enige tijd niet meer actief hier, maar citeren kan ik ook wel.
Ekai Kawaguchi
Three years in Tibet
Na de nieuwjaarsceremonie wordt er Tibetaanse thee geserveerd, met tarwekoeken voor alle gasten. De koeken liggen op een koperen schaal die deels verzilverd en deels verguld is. Bij de koeken wordt thee gedronken, maar er worden niet zoals in Japan gelukwensen uitgewisseld. Er wordt enkel van het eten genoten. Er wordt ook gedroogd, rauw en gekookt vlees gegeten; geroosterd vlees mag ceremonieel nu niet gegeten worden. [Boeddhisten in Tibet zijn geen vegetariërs; er zijn voor vlees geen alternatieven.]
In Tibet vind je zoetwatervis, maar die wordt niet gegeten. Het doden van vis is een zonde [dat is allemaal niet zo; het intentioneel doden van een dier is zonde; het eten niet]; men eet jakvlees, en vlees van geiten en schapen. Varkensvlees wordt enkel gegeten door Tibetanen die omgaan met Chinezen.
Later, om tien uur, wordt er thee en wijn gedronken, en koeken en fruit gegeten. Om twee uur 's middags eten de rijken pasta met eieren, en soep met schapenvlees of zo. 's Avonds wordt er een tarwepap gegeten, met tarweknoedels, vlees, radijs en kaas. De laagste klasse kan geen kaas of vlees betalen en neemt hiervoor vet. Tarweknoedels zijn al een feestmaaltijd voor hen. De pap maken ze dik met geroosterd meel, en ze doen er kruiden en bloemen in. Deze worden gedroogd voor in de winter. De radijs wordt in sommige streken veel geteeld en is er goedkoop; in andere streken is deze duur.
Tibetanen, arm en rijk, leven voornamelijk op geroosterd meel, meer dan op rijst.
