Kersenstruif dus gisteren. Lekker hoor!
Foto hierboven: de pan ligt echt helemaal vol met kersen, alleen de kleinere zijn ondergedoken. Geloof me, er kon geen kers meer bij. En zo hoort het.
Ontsteel de kersen, ontpit ze niet (en denk daaraan bij het eten), laat uitlekken en vind een koekenpan waar de bodem juist helemaal met de kersen is bedekt. Zoniet neem dan een kleinere of neem méér kersen.
Gebruik nooit rode kersen, gebruik donkergekleurde.
Kersen uit de pan.
Pan op een vlamverdeler op het vuur.
Een ei per persoon (hoeveelheid deeg en kersen hierboven is voor 2 à 3 personen), met 2/3 bloem en 1/3 boekweitmeel tot een stevige klont kloppen.
Met volle melk er een mooi beslag van maken, met een flinke mespunt zout pp. Guérande zout!
[Toevoeging aan kersenstruif-recept op 14/7. Na gesprek met oude Brabander zeg maar. Wat in overeenkomst is met mijn recept, zie enkele dagen geleden, laat ik onbesproken. "Streuf". Goed dik beslag. (Van boekweit had ie niet gehoord.) Bakken in reuzel. De kersen met deeg met een pollepel strijkend bedekken, nadat je ze in het deeg gemikt hebt (ach...). "Met amaretto of kersenlikeur". Komkom. Een beetje Kirsch vooruit...]
Laat staan tot de gehele bovenzijde nét gestold is. Pannenkoek draaien, en eventueel tegen de bodem drukken als je een pan gebruikte met schuin wijkende randen. De bodem breekt dan, maar dat maakt niks uit.
Op laag vuur en zonder deksel afbakken.
Warm of koud serveren met poedersuiker.
Volgende pannenkoek. Heel aardig experiment. Een spekpannenkoek, maar met guanciale (gepekelde kinnebak; Italiaans, maar zelf gemaakt; search the blog).
Guanciale-blokkies uitbakken (gaat heel snel) en uit de pan. Voor een spekpannenkoek haal je het gebakken spek altijd uit de pan voordat je het beslag erin giet, want anders drijft het beslag de spekkies naar de zijkant.
Pannenkoek bakken; beslag zie hierboven. Geen zout. Spekkies erin dus.
En nu komt het. We gaan testen met drie verschillende stropen.
We beginnen met de meest subtiele, rijststroop. Bij de betere groene winkel.
Heeft een mooie fijne smaak, maar té fijn tegen dat guanciale-geweld.
Daarna Turkse druivengelei. Bij de betere Turk.
Perfect!
Tot slot rietsuikerstroop.
Lekker voor de hand liggend, maar de combinatie met die Turk is veel mooier.
Rietsuikerstroop bij rookspekkies, die Turkse druivenstroop bij guanciale.
Idee! Pannekoek met blokkies pekelvlees. En die rijststroop! Staat genoteerd!
Ik heb op 5 juli alweer een olijfolie-link toegevoegd, "Proeven" nu.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Donderdag, ongepubliceerd recept.
Nou die staan er hierboven al twee.
Gewoon recept dan maar, van vroeger maar wel aangepast en zo.
Pappardelle met eekhoorntjesbrood. Pappardelle ai funghi porcini.
Funghi porcini: klein soort eekhoorntjesbrood, erg geschikt om te drogen. Search the blog.
Week gedroogd eekhoorntjesbrood een uur of 2 in -in het begin- vrij warm water, met een gewicht erop; niet zo zwaar dat ze worden platgedrukt maar zwaar genoeg om ze onder water te houden.
Bak wat knoflook in olijfolie.
Doe er de uitgelekte paddestoelen in stukken bij (bewaar het weekwater), bak even omroerend aan en voeg platte peterselie en wat witte wijn toe.
Breng aan de kook en voeg het gezeefde weekwater toe, wat nootmuskaat, de fijngewreven kop van een kruidnagel en wat Marmite of Bovril of zo; breng aan de kook en laat inkoken.
Doe er op laag vuur room bij; proef op peper en zout.
Serveer met pappardelle.
Kumquat nu, hierboven kumquat op azijn
Larousse Gastronomique: bij eend, alleen vraag je je af hoe. Waarschijnlijk net als citroenschijven bij gebakken tonijn: gewoon meebakken. En ingelegd in azijn. En jam.
Oxford Companion to Food: naam van Chinees chin kan, gouden mandarijn. Er bestaat ook een ronde zoete soort (huhh?). En o ja, enten van de plant dat moet in China als volgt gebeuren. Een mooie vrouw houdt de te enten tak vast terwijl een man op een disgraceful en unnatural manier de liefde met haar bedrijft. Weer wat geleerd. Uhh, nog kumquat enters nodig?
Inmaken in honing, dat ken ik maar ik weet dat het eeuwen duurt voordat je wat lekkers hebt, net als met "groene" (heel verse) walnoten. Niks over culinair gebruik verder.
Dictionnaire du Gastronome: van Chinees kin kü, gouden sinaasappel. Bij eend. Gekonfijt. Jam. Op stroop (?). In azijn.
Dus die van mij gingen in azijn, de helft heel, de andere helft in tweeën. Om een lang verhaal kort te maken. En om het verschil te proeven natuurlijk, en om dan misschien later eens een enkele halve bij hele te doen voor beter resultaat.
Familie
Herinnerde me ooit één keer limequat gezien te hebben.
En ik las wat over calamansi, zie hier (alle links hier in een nieuw venster), ook wel calamondin, zie Wiki hier.
Tot slot.
Las Komrij, Kakafonie, Encyclopedie van de stront.
Heel nuttige links. Zoals deze hier, waarmee je iemand een scheet kunt mailen.
En meer wetenschappelijk zie hier.
Ennuhh tsja, die Aldi-wijn, die vergat ik compleet [schreef ik er de volgende dag bij]
