zaterdag 21 juli 2012

Filo-deeg, wijn, en paprika met knoflook


Om maar met die paprika te beginnen. Recept dus.
Paprika met knoflook dus. Baskisch. Net als dat vorige recept, paprika met ham. Basken zijn nogal paprik-ig; soep met tonijn en paprika! Ik herinner me begin 70-er jaren, toen je ze in Nederland nog nauwelijks zag, exemplaren daar richting rugby-bal.
Blaker rode paprika`s in een vlam tot ze zwart zijn.
Pel ze en snij ze in grove strips (vang het vocht op; zeef het vocht en gebruik ergens voor).
Leg de strips in een schaal en giet er flink olijfolie over; laat minimaal een dag op een koele plek staan.
Bak ze snel met flink gesnipperde knoflook op hoog vuur, in de aanhangende olie.
Bestrooi met pikant paprikapoeder en serveer direct, met stokbrood.
Dat pikant paprikapoeder, dat moet eigenlijk grof gemalen gedroogde Espelette peper zijn. Of, als je het minder pikant wilt, Ñora [njOOrah] poeder, gemalen gedroogde appel-paprika. Zie hieronder. Is te vervangen met half zoet half pikant paprikapoeder.


Telegraaf vandaag, nee gisteren, in Vrouw. Filodeeg met feta en spinazie.
Zeg maar die calzone van laatst, met die spinazie, pijnboompitten en was het niet panir als kaas? (Vanavond die focaccia met panir gevuld en ook nog met aubergine...)
Dat recept nu. Wat wel en beetje warrig was, dus dit is mijn versie want het principe is wel aardig..
Meng zeer kort (zeg ik) gekookte spinazie, ui, Feta en Ricotta (1 op 2), rauw ei, z/p en broodkruim.
Vet een ovenschotel in, filodeeg, olie.
Dat spul erop. Filodeeg, olie, Parmezaan.
Oven.



Kijk daar heb je het weer, die electrische oven. Over dit brood had ik het gisteren, en ik denk nu dat die richels er meer in gebrand zijn in plaats van gesneden. Daarom rijst dat ook niet uit want het is vastgeschroeid.
Maar goed, electrische oven: zie alweer eens die dikke ongerezen laag boven de bodem...

Nog eens de Telegraaf. Recept met favabonen.
Wat is dat nou weer voor flauwekul cateringnaam? Dat heet gewoon tuinbonen of, maar niet in dit geval, gedroogde tuinbonen (die ook wel molle- of paardebonen heten). Net zo'n kletsnaam als romabonen: in sepjes gesneden snijbonen (zoals ze die in Zuid Europa eten dus, "vandaar" roma).

PJ, die wijn is inderdaad heerlijk. Dank! Cepa Lebrel van de Lidl.
Moet wel even ademen (inderdaad PJ) vóór serveren.
Mooi van smaak, mooi rond zonder zwaar te worden. Nou ja, hij gaat ietsje naar zwaar, maar niet vervelend.


En dit is wat de dochter van PJ in Londen fotografeerde. Dank.

De planning zette ik om trouwens. Morgen sop lontong (lontongsoep) met kip ipv tofu, en met taugé ipv witte kool. Ivm het zomerse weer.
Vandaag die focaccia met panir, maar met aubergine want die champignons die gingen al door die beanz, en aubergine houdt vocht prima vast, en dat zal in die focaccia-koek wel nodig zijn.
Die omelet met zeekraal blijft, die venusschelpen met die Italiaanse witte bonen ook, maar later want dat wordt vrijdag voor dat ik die schelpjes kan kopen (gisteren had ie ze niet).
Die tofu gaat dan niet in die soep maar in iets met bami, en die uiensoep met die gefrituurde broodblokjes en kaas die blijft ook. Gelukkig.


Dit is die heel, echt heel erg aardige film, El Laberinto del Fauno, maar zoek op Pan's Labyrinth.
Engels ondertiteld. Volgens mij zit PJ hem vanavond te kijken...

Franco-tijd, de gruwelen van die tijd (onverdoofd afzagen van een been van een gewonde partizaan) die lopen door de fantasie van een jong meisje heen.
Nou ja, je moet het gewoon zelf zien.

Schreef ik dit nou wel of niet al? Volgens mij wel degelijk, maar ik kan het niet vinden, waarop ik ook zoek. Dus nog maar een keer, opdat het niet voor het nageslacht verloren gaane.
Ik hoorde vandaag Mozart's piano sonate nummer 11, 1e deel [uhh, dat blijkt niet te kloppen lijkt me; wel Mozart en piano sonate].
Verdomd, daaruit heeft Drs. P. een belangrijk stuk van De gezusters Karamazov.
Ja ik weet zeker dat ik het meldde, maar misschien was dat over een ander nummer van hem. Ik weet het zeker omdat ik me herinner hoe gespannen ik zat te luisteren naar wanneer het fragment zou beginnen.
P. zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Die Prenen, dat is een zoon van Harry, de Harry Prenen die werk van Bomans illustreerde. Zie de vierde alinea hier.


Bomans en Prenen

O wacht! Hoor hier. Minuut 6.40. En ja, dat is dus zeker dezelfde als die ik eerder postte. Maar waarom ik die niet vinden kan, geen idee.

Fanmail tot slot. L. Over dat tijdschrift over Heeresma, gisteren. Dank!

Goedemorgen Maarten, het is een enorm aangenaam tijdschrift. Ze kenden
het bij de boekhandel niet. Ik hoorde ene Henk Reurslag (hij blijkt samen
met Anton de Goede samensteller van het boek) op de EO radio. "Hoe zegt u
dat de schrijver heet, Hidde Herema?"vroeg de presentator van het programma.
Even later vroeg hij aan een andere bevlogen opbeller, die sprak over zijn
liefde voor "Onder professoren" van W.F. Hermans: "Was die Hermans ook een professor?" Lang leve het onderwijs...
Op de kaft staat Uitgelezen boeken. Katern voor boekverkopers en boekenkopers. Jaargang 15/nummer 2/26 juni 2012.
Reurslag zei dat ze blij zijn met de klandizie.
Groeten L


 Heere Heeresma