dinsdag 10 juli 2012

Broodschotel, kandratiki en wildplukken



Die broodschotel eerst maar. Waar ik het recept vandaan heb, geen idee. Maar wel lekker. Stevige kost, dat weer wel, maar ja, dat warme weer is blijkbaar voorbij.
Rooster stukken boerenbrood. Ik spaarde er speciaal korsten voor op.
Flink boter, flink sjalot, flink knof...
Bloem... en maak er een bruine roux van.
Groentebouillon, en 50/50 witte wijn...


Die mooie gebonden bruine saus op smaak met nootmuskaat, laurier (sudderen dus nog), witte peper (vers gemalen natuurlijk) en half  pikant paprikapoeder.
Paprika-stukkies erdoor (of wat anders kwa groenten)... Proef, en een scheut cognac erdoor.
Ovenschotel, invetten (olijfolie), brood erin, beleg met stevig-pikant smakende bleu, saus erover, en daarover nog wat geraspte kaas in de trant van Emmentaler of zo.
De oven in.
Heerlijk...


En nu die Kandratiki. Vis. Nooit van gehoord.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Die grijze langwerpige vissen, en ook die moten (met dat vrij grote bot erin, soms veel groter) kloppen, de rest niet.
Zie ook hier.


Las over gerookte zalm, zalm die met wasabi wordt gerookt. Hoe of wat geen idee. Die Wasabi gebruikte ik enkele dagen geleden bij die rauwe makreel. Zie enkele dagen terug.
Je kan er niet op Googlen ivm de vervuiling met gerookte zalm recepten PLUS wasabi. Nou ja, vervuiling, moet erg lekker zijn. Zie bijvoorbeeld hier.
O, maar wacht, kijk hier.

In het Dagblad van het Noorden (dank PJ) en artikel over een Groninger kok en patron (al járen een ster; Restaurant Muller) die op het wad elke drie dagen gaat plukken. Zeekraal, lamsoor en zeevenkel.
Hij gebruikt ook zoutdeeg. Geen idee. In zout gebakken (au gros sel) dat ken ik wel.
Maar kijk, zie  hier.
Zo leer je nog eens wat. Toch?!


Au gros sel. Je denkt makkelijk dat dat erg zout smaakt. Nee. Het heeft de smaak van zout, niet het zout zelf.
Je hebt trouwens ook een ander soort zoutdeeg, zout gemengd met eiwit. Daar kan je ook mee "bekleden".

Las vandaag in Charcuterie and French Pork Cookery over speciale aardewerken potten op pens in te koken, een tripière. Nooit van gehoord en nooit gezien. Bij vorige lezing niet opgevallen...
Ziet er prachtig uit.
Zie hier.

Doei!