(Eerste aflevering zie hier; alle links hier in een nieuw venster.)
Afgelopen nacht voor de verandering eens niet onderweg geweest, maar thuis geslapen. Niks mis mee natuurlijk, gezellig avondje bankdrukken, en tv kijken met vrouwlief.
Vanmorgen vroeg opstaan hoefde ook niet eens, heeft geen doel, want ik kan toch pas laat in de middag lossen in Delft. Ik begin de dag met een bakkie koffie, en de krant. Tijdens het lezen verorber ik mijn ontbijt, 4 sneetjes brood met kaas.
Dan maar eens gaan laden in Geleen, bij het chemieconcern waar we zo’n beetje kind aan huis zijn. Half 9 rij ik naar binnen. Eerst aanmelden, en de laadpapieren ophalen. Meteen maar ‘een bakkie doen’ met de jongens op expeditie. Als je ergens vaak komt leer je de mensen kennen natuurlijk.
Laden gaat vlot deze keer, dat is ook wel eens anders. Of de duvel er mee speelt; als je tijd genoeg hebt gaat alles vanzelf, en als je geen tijd hebt moet alles opeens ook nog erg lang duren. Om 11 uur rij ik de poort uit. Op m’n gemak richting Delft, want ik heb tijd zat. Ongeveer halverwege krijg ik telefoon van de planning, ik kan pas om 17 uur lossen. Dat geeft me nog meer tijd, maar betekent ook dat ik dus nog later thuis zal zijn. Jammer want het is vrijdag, en ik heb zin in het weekend. Een snelle rekensom zegt me dat ik uiterlijk om 20 uur moet wegrijden uit Delft om nog binnen de toegestane tijd van 15 diensturen terug op de zaak te kunnen komen. Als het later wordt mag ik niet meer rijden, en moet ik blijven staan tot morgenvroeg. En daar heb ik dus helemaal geen zin in.
Eerst maar eens zien dat ik iets ga eten, want ik weet nu dus al dat ik of niet of heel laat thuis zal zijn vanavond. A16, afslag Zevenbergschen hoek. Bijna als vanzelf neemt de auto de afrit. Dit is een redelijk vast stekkie voor ons, hier staan we vaak. Een hotel restaurant, vroeger begonnen als chauffeurskroeg, en ondertussen braaf groot geworden. Maar nog steeds ‘voor de chauffeurs’. Het eten is prima, de prijzen normaal, en de douches zijn ook goed verzorgd. Bovendien is het er gezellig, en hangt er een lekker ontspannen sfeer. Als er voetballen op TV is, en 'wij' maken een goal, dan komen ze steevast rond met oranjebitter en bitterballen. Aangezien het middag is, en bovendien nog vrijdag ook, is er haast geen volk. Er staan maar 3 auto’s op de grote parkeerplaats. Dat is door de weeks en dan zeker ’s avonds wel anders. Zeker omdat je sinds enige tijd in Rotterdam niet meer ’s nachts mag parkeren als je gevaarlijke stoffen geladen hebt. Onbegrijpelijk voor zo’n grote havenstad, maar het zij zo.
De dagmenu’s zijn meestal goed hier, maar vandaag vind ik het minder. Niet mijn smaak deze keer. Ik ga voor een lekkere biefstuk met friet en boontjes en tomatensoep vooraf. Mayonaise bij de friet? is de steevaste vraag. Nee dank je zeg ik, wrijvend over m’n buikje, en met een verontschuldigende glimlach. Typisch Hollands trouwens, overal mayonaise bij willen. Daar herken je in het buitenland vaak de Nederlanders aan.De biefstuk wordt medium gebakken, en er zit een lekkere champignonsaus overheen, al jaren mijn favoriet. De boontjes zijn lekker gestoofd met een uitje, en de hele maaltijd is meer dan goed te eten. Een kop koffie na, en anderhalf uur later ga ik weer richting Delft.
Daar aangekomen hoor ik dat lossen niet eerder kan dan 18 uur. Hun tank zit vol, en er zit niets anders op dan te wachten. Om kwart voor zes beginnen we te lossen, toch weer een kwartier gewonnen. Het lossen duurt altijd lang hier, niks aan te doen. Om 20 uur rij ik weg, en nou moet ik als een haas richting huis anders kom ik tijd te kort. Vrouwtje al gebeld dat het erg laat wordt vanavond. Ze was niet blij maar is het gewend. Soms zit het mee, en vaak zit het tegen.
Tijd voor een lekker glas rode wijn, en zin in het weekend. En maandag weer de weg op...
Toin
Volgende aflevering hier.
(Gepost door Maarten, automatische post...)
