Wie bij ons met een pond suiker thuiskomt baart geen opzien. Maar wie op weg van kantoor naar huis in Rusland een aantal mensen in de rij heeft zien staan, zich bij die rij heeft aangesloten en als gevolg daarvan thuiskomt met een kilo suiker (heb je een kind op de arm, dan kan het zelfs wel twee kilo worden), of met een citroen, of met een pak naalden, of een pak lucifers, of een plattegrond van Moskou, of een exemplaar van Kafka's Der Prozess in Russische vertaling - zo iemand is, als die goederen toevallig slecht of helemaal niet te krijgen zijn, de held van de dag, Wie van een neef uit het buitenland een gebreid wollen vestje gekregen heeft voelt zich zoals wij ons alleen maar voelen als we onze eerste bromfiets of onze eerste auto hebben gekocht.
[Hier ontbreekt het feit dat mensen, als ze een rij zagen, eerst in de rij gingen staan en dan pas vroegen wat er werd verkocht]
(Dit bericht is automatisch gepost want Maarten is weg. Daarom staat wat lager zijn naam en niet de mijne.)
