Maar niet vegetarisch hoor, nee zeg!
Nou ja, soms...
Ei met zoete aardappel en vleugelbonen
Die vleugelbonen zie hierboven. Bij de betere groentejuwelier of bij de betere Chinees.
In stukjes en koken tot gaar, of flinterdun en dan rauw.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Die zoete aardappel dat was een "White sweet potato" bij de betere Chinees. Witachtig van buiten, zie een foto ik meen eergisteren.
Van binnen echter paarser dan paars.
Ik kookte er een en dat was prima te eten, en een maakte ik klaar in spek in de oven, en die werd een beetje pappig. Ik bedoel: sloeg in ene om van hard naar zacht.
Die zoete aardappel in de oven laag / lang.
Pinda-olie, ui, knof, sauteer of wok dun gesneden vleugelboon erin...
Witte wijn, p/z...
Bak eieren. Ik wilde ze klein / dubbel gebakken hebben maar bedacht wat anders, in een patisserie-ring (Blokker), zie volgende foto.
Uitstekend idee al zeg ik het zelf. Kan je ook eerst van alles door dat ei doen. Gebaseerd op hoe ze in hotels op de bakplaat 's morgens eieren bakken. Uhh, de ring hieronder is voor een hotel precies goed voor één ei, maar ik deed er 1½ in. Smaakte erg goed. Het wordt, als je het wat klopt eerst, wat schuimig net als een cake (uitspraak in Spanje, schiet me nu te binnen, ik lig altijd dubbel, kakke).
Dat ei fantastisch, vleugelboon ff wennen (wat combineren met wat betreft) en die zoete aardappel erg lekker, althans gekookt.
Parmezaan op tomatensaus met pane carasau
Voor dat pane carasau zoek in het blog, maar je kan ook matze gebruiken.
Het is een van die typische gerechten die je over de hele wereld vindt. Je maakt dunne saus en je brokkelt er stukken oud hard brood in. Het bindt de saus en het brood wordt zacht.
Migas del pastor in Spanje (bak je het brood eerst), champandongo in Mexico (verwerk je oude tortilla's lasagne-achtig, wat met pane carasau ook gedaan wordt), allerlei gerechten met oud "flatbread" (wat carasau natuurlijk ook is, en tortilla en matze en...) van Hongarije en Slovenië via Afghanistan tot en met Bangla Desh...
Olijfolie, rode ui, knof, pepertje, peterselie...
Tomatenpuree...
Tomatenblokjes, groene kruiden, laurier, rode wijn...
Stukjes zwarte olijven erin (droge soort) en stukjes gedroogde tomaat (uit olie, of droog en dan in zeer fijne stripjes gesneden)...
Proef op zout.
Stukjes pane carasau erdoor en parmezaan erover...
Foto: tsja, zo ziet dat stevige herderseten er nou eenmaal uit...
Maar heerlijk. Comfort food maar dan niet dat Vreugdeloze...
Soja "kip", verse udon, peultjes, Surinaamse masala
Soja kip: Surinaamse vegetarische kip. Heeft enkel met kip te maken dat het op reepjes kip lijkt. Bestaat enkel uit soja, en heeft een even goede beet als die vegetarische kip van de Vegetarische Slager (Jumbo). Niks mis met het een noch met het ander. Zie een foto op dit blog hier. Surinaamse toko. De betere.
Udon zie hier, dikke Japanse "spaghetti". Japanse winkel of grote Chinees.
Die masala, althans het merk dat ik heb, Nickery masala van De Masala Specialist, is enorm goed (en totáál wat anders dan garam masala, en trouwens het is geel dus eigenlijk is het kerrie masala), zie hier.
Sauteer peultjes en gaar daarna half met wat witte wijn.
Kook die "kip" (geen 15 minuten zoals ze op dat pak zeggen, maar acht of zo) met een scheut tamari en giet af. Bewaar het kookwater.
Wok ui, knof, gemberwortel, pepertje...
Wok die "kip" mee...
Masala...
Udon en peultjes erin opwarmen.
Proef op zout (gebruik indien nodig een of anders soy of dat kookwater)
Het was gewoon, verdomd, heel erg lekker, verdomd.
Ik had beter moeten opletten
Die bruine peultjes zijn ook groen aan de andere kant, en andersom
Niet goed gewokt
Acelgas, kweepeer, Manchego kaas
Spaans dus, want acelgas is een soort Spaanse paksoi. Gebruik paksoi, maar dan alleen de mooie stengelstukken. Zie de volgende foto.
Kook ze goed gaar en zet ze in de oven met béchamel of kaassaus erover.
Zoek op acelgas recipe. Of op swiss chard recipe alhoewel dat toch wat snijbieteriger is. Als je op acelgas-afbeeldingen zoekt, dan zie je paksoi. En je ziet ook van die koolpakketjes (hier) en ook tortilla mét (hier) of Portugese acelgas-taart (hier). In Italië is het trouwens ook erg populair. Daar heet het bietola, en dat is naturlijk onze (snij)biet, met als die stoccafisso en die stronzo.
Kweepeer is natuurlijk ook wel Spaans onder andere, en queso manchego is dat natuurlijk helemaal, kaas uit La Mancha, de streek van Don Quijote. (Lees nóóit de vertaling van Barber van der Pol! "Barber van der Pol / Kakt alweer een drol" schreven ze toendertijd. Lees je dat, dan lees je "een ander boek" en ga je snel denken dat de Quijote niks is...)
Kook de stengels redelijk gaar, bijna gaar, in liefst (blokje bij de betere Turk) lamsbouillon. Lamsbouillon van blokje is erg mooi spul waarmee je van alles kan doen. Niks lamserig van smaak. Heerlijk voor risotto bijvoorbeeld.
Boter, sjalot, knof, peterselie... Grofgemalen witte peper.
Bloem... Doe bouillon met tijm, laurier en ietsje kruidnagel (vermorzeld kopje) en ietsje nootmuskaat...
Laat garen en proef.
Maak er kaassaus van. Proef en breng op smaak met wat citroensap en wat mosterd.
Ingevette schaal, acelgas, saus, vetspuit erover, pangka, vetspuit erover, oven.
Vetspuit: in de super bij de bakartikelen. Panka: Japsns broodkruim, Japanse winkel of, daar istie weer, de betere Chinees.
Kweepeer in spek
Het bekende verhaal.
Oven 140 en een uur of twee, tweeënhalf.
Heerlijk, werkelijk.
Ik heb ook wat anders geprobeerd.
Die kweepeer (of eventueel wat dan ook) met die spek in alufolie in plaats van in rollade-net.
De kweepeer was zo wat papperiger, maar het spek was wel zo enorm lekker...
Achteraf dacht ik dat ik het bloot na had moeten bakken, kort in een hete oven zonder alu, en ervoor minder kort in de lage oven mét folie.
Hier ontbreekt dus nog spek natuurlijk
