zaterdag 2 juni 2012

EXCLUSIEVE MAALTIJD & SPLEEN

.
Meen ik dat?  Was het werkelijk exclusief ?
Vanwege de ingrediënten ? Of de manier waarop ?
Helaas. Ik vrees dat gisterenavond niemand in geheel Holland zich een dergelijke maaltijd toekende. Terwijl dat 50 jaar geleden normaal was. Op het platteland althans.
Waren die ingrediënten dat zo bijzonder ? Welneen !

Wat hebt ge nodig ?
1.  Resten rauwe ham (Serrano of voor mijn part Vlaamse
    gedroogde ham of Achterhoekse ham of de restanten
    van die te dure lifestyle Prosciutto inclusief  fluthouten
    standaard met een speciaal nepmes..). In ieder geval
    waren het voldoende restjes, die zich niet meer
    leenden om op mijn snijmachientje te versnijden
   (met plakjes ham van de 'super' gaat dat niet; ge mist
    de juiste smaak.. Ik kan er ook niet aan doen.)
2. Grote (winter) peen
3. Ajuin
4.  Patatten
5. Goede boter
C’est tout ? Het spijt me.. C’est tout.

Bereidingswijze :
1. Ontzout de hamresten door ze een halve dag in water te zetten
2. Kook de hamresten in schoon water tot ze gaar zijn, en gooi
    (miljaar !) het kookvocht niet weg !!
3. Bruin/glaceer ajuin in goede boter; voeg er de in schijfjes
    gesneden peen aan toe en stoof gaar met toevoeging van
    het kookvocht (proef er eens van; wat een hemels ouderwetse
    smaak !) van de ham
4. Voeg aan het ajuin/peejentroepje wat verse timoen toe
     en enkele blaadjes laurier toe (en natuurlijk peper en zout..)
5.  Kook séparé uw patatten
6. Wanneer de peetjes en ajuin schoon geglaceerd voeg de
    rest van het kookvocht van de ham er bij en roer er de
    gekookte patatten door.
7. Meng als laatste de in stukken gesneden hamresten er door


De smaak brengt u een halve eeuw terug. Of naar hedendaagse boeren op het platteland die met terechte argwaan naar die gekke stedelingen kijken, die ‘culinair’  leunen op de geprepareerde en geprefabriceerde vieze nepsmaakjes van de Unilever kook-debacles.
Dus nu mij arrogante vraag:
Wie at er gisteren in Nederland ‘pééjekluts meej serranoham’ ?
Kijk.. Dat bedoel ik.

Het doet me plezier de smaken van vroeger weer naar boven te halen, maar doet soms ook zeer te weten meer achter me te hebben liggen dan voor mij.
Ik moest daar aan peinzen toen we gisteren muziek van Arno draaiden. Onderkend. Vergeten. Natuurlijk een Vlamink ! Luister eens naar het nummer ‘Le Java’, en als ge niets voelt, leeft uw hart los van uw onderlichaam ! En is genezing is niet meer mogelijk !
 
Le Java, een dans waarvan de muziek verwant is aan de muziek van de ‘musette’; accordeon -muziek uit de verscholen hoeken van Parijs waar de ‘mec’s’ hun poppetjes beheerden.  ‘Mec’, een woord dat ‘vent’ betekent, maar synoniem is voor pooier. Arno brengt in het nummer 'Dance Le Java' precies die obscure drift die het hart sneller doet slaan. (klik op link !)
Want als de ‘mec’ met zijn pop danst, kloppen beide harten ook sneller..



Het was in de 60er jaren dat Shirley McLaine ‘Irma  La douce’ speelde met haar 'mec' Jack Lemmon en mijn prille echtgenoot thuis kwam met groene kousen, groene chartelgordel etc., alles in het groen zoals bij Shirley, en ik hoog of laag kon springen, maar dat moest aan trekken.  En ik speelde braaf zijn pop en hij mijn ‘mec’….

Un mec avec sa belle poupée

À la recherche du temp perdu..
Was 'Dance le Java' een ode van Arno aan Proust ? Ik denk het niet.

Maar à la recherche kom ik al zoekend meer in lijn met de oude, bijna vergeten smaak van mijn gerechtje door het comtemplatieve  ‘Where is Yesterday’ van ‘The United States of America.
Waar zijn de smaken van gisteren....
Het nummer waar ik eerder aan refereerde dat de VPRO het gebruikte voor een tv-serie.
En in pas met het Vrijzinnig Protestantisme geeft dat wat meer rust dan de wilde romantiek (nee.. niets met Herman Stokbrood en zijn Wild Romance te maken..) van Arno Hintjes.....

Where is Yesterday

(Agnus dei
Qui tollis peccata mundi
Miserere eis.

Agnus dei
Qui tollis peccata mundi
Dona eis requiem.)

Do you remember what you said and did
a thousand years ago?
Where is yesterday?

Do you remember what you said and did
a thousand weeks ago?
Where is yesterday?

Yesterday in crannies or in nooks you will not find;
Yesterday in chronicles or books you will not find;
All you see of yesterday is shadows in your mind;
Shadows on the pavement but no bodies do you find.
Do you believe that snows of winters long ago return again?
Where is yesterday?
A voice you knew a thousand years ago you can't remember when?
Where is yesterday?

Here is only waiting for a day that went before
Here is only waiting for an answer at the door;
Here is only living without knowing why for sure.
Here is something gone you cannot find it anymore.”