Vandaag Batak.
Batak masker
Doet ietsje denken aan Inuït, waar het natuurlijk niks mee te maken heeft, behalve dan dat linguïstisch de werkwoordgroepen op precies dezelfde manier in mekaar steken (ook in Baskisch).
Doet ook vaag denken (ongelijke hoogte oren) aan die Afrikaanse maskers met hersenbloeding-gezichtshelft verlamming. Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Want ik vertelde iemand een verhaal namelijk. Dat een Batak, althans een Karo Batak (noord van het Toba meer) naar buiten loopt als hij een zoon heeft gekregen. En het eerste merkwaardige dat hij ziet, de naam daarvan krijgt het kind.
Zo kende ik een Pak (vadertje) Messien. Zijn vader liep naar buiten, zag een auto maar voor het eerst een met geopende motorkap, keek erin, zag de motor en vroeg Apa ini? Wat is dit. Ini messien, dit is de machine.
En zo had je ook een Pak Belastien; diens vader liep de belastingcontroleur tegen het lijf.
Een rijstbak. Bedenk dat het ding uit één stuk hout is gekapt, en dat het een meter hoog is.
Ik heb er verschillende gehad, incluis rattenvraat. (Deksel hier gekramd; mooi.)
Maar goed, dat verhaal, dat volksverhaal.
Vader kreeg een zoon, klassieke naamgeving, wilde niet eten, ging dood, verhaal herhaalt zich. Dan geeft ie de volgende zoon, tegen de wil der goden in, de naam Si Laga Maän, Hij-genaamd Houdt-van Eten. Maar ja, dat werd dus de Toorn der Goden (The wrath of God, Kinski). De eerste dag at dat kind een halve kip (een fortuin), de tweede dag een hele, de dag erna idem + een sopul (maat) rijst etc.
Die vader dat kind mee naar het bos, grote boom omhakken, moest op dat kind vallen, kwam er niet mee klaar, liet kind achter maar die vond de weg terug (Hans -en Grietje-, maar hier met rijst; dat soort dingen zijn internationaal) etc.
Amulet
Maar goed. Culi nou. Gebakken hond. Batak willen vooral zwarte honden eten.
En ze gebruiken veel gedroogde ananas-bloem en -bloemstengel voor (zoet-)zure smaken.
Dus ff maar wat anders.
Recept
Orange marmalade
Was onbespoten Sevilla sinaasappels en schil ze (alleen het gekleurde deel van de schil!).
Snijd de schil in lucifertjes en blancheer ze.
Kook er jam van met suiker en geleisuiker (blijf suiker toevoegen tot de jam begint in te dikken) en met de lucifertjes.
Laat afkoelen, elke vijf minuten omroerend.
Deense marmelade: idem maar snijd de schil in blokjes.
Dit is de kop van een Sigale-gale. Had ik het eerder hier over. Zie voor een matige hier.
Deze kan zijn ogen bewegen.
Recept
(Want gisteren at ik, laat uit Groningen, deel twee van die kriel-omelet-kouseband heerlijkheid.)
Ossehaas (Bœuf) Wellington
Heb je een ossehaas met de punt eraan, vouw die punt er dan tegenaan en bind op tot een compact stuk vlees.
Bestrooi met iets zout en peper en bak de haas op een rooster in een grote, lage ovenschotel een dik half uur (voor een gemiddeld formaat en in een gewone, niet turbo oven) op 220 graden.
Laat enigszins afkoelen.
Rol ondertussen bladerdeeg uit tot een lap, groot genoeg om de haas bijna helemaal te kunnen inpakken, en bak grofgehakte champignons in boter op half-hoog vuur tot ze zacht zijn.
Haal van het vuur af en werk er gehakte basilicum, paté van foie gras (ongeveer 150 gram op een gemiddelde ossehaas) en een scheut armagnac door.
Maak in de zijkant van de ossehaas een diepe inkerving, bestrooi de holte met zout en peper en schep er het champignon-mengsel in.
Leg de haas in een ingevette ovenschotel, leg er de deeglap op en stop het teveel aan deeg onder de haas.
Borstel het deeg in met ei, losgeklopt met wat water.
Bak op 220 graden tot het deeg goudbruin is.
Deze Sigale-gale kan niet zijn ogen maar wél zijn tong bewegen (blèblè!).
(Vertelde ik dat al, dat je er hebt die met zo'n gummi-peer en slangetjes tranen uit hun ogen kunnen laten spuiten?)
O ja, wat je daarginds vroeger ook had, dat is veel buitenechtelijke kinderen. Karel van het Reve heeft ooit eens geschreven dat een gemeentesecretaris in Katwijk er geen bijzit op kon nahouden, maar in Indonesië viel niemand over die baboe. Maar dus veel buitenechtelijke kinderen. En die kregen dikwijls, in ieder geval in Noord Sumatra, en ik denk ook wel elders in Indoneië, de omgekeerde naam van de vader. Neckermann, uitspraak door Indonesiërs Nekkaman, werd dan Namaken. En zo ken ik een antiquair die zo heet! Namaken, hahaha!
Twee gerechten die Bataks lekker vinden.
Ayam paniki (paniek!) hier.
Rendang hier. Dat is Minang koken, maar de Batak maken het zoetzuur.
Armband (bovenarm). Zit een scharnier in.
Fanmail nu. L. Dank. Altijd leuk!
Goedemiddag Maarten, de inktpatronen in mijn printer waren op, ik naar de winkel en een mijnheer verkoopt mij een paar nieuwe. Ik uitleggen: Dat ik niets begrijp van die rommel en hoe of ik die dingen weer in het apparaat moet doen, wat de voorkant en wat de achterkant en wat boven en onder is?? Verkoper legt alles geduldig uit en thuisgekomen ga ik aan de gang. (Ik ben voorzichtig met het het spul geworden, omdat ik vorige keer aan het koper in de inktpatroon heb zitten rommelen, enz.enz. en toen heb ik de boel een beetje gemold).
Enfin, het lukt me niet om de patronen in hun huls te plaatsen, ze zijn veel te groot. Ik telefoneerde naar de winkel. Volgens de verkoper moesten de patronen passen. Ik "eiste" dat hij een notitie maakte dat ik geklaagd had. Alles in alle vriendelijkheid hoor, het ging erom dat ik geen kleine 50 euro had uitgegeven voor de kat zijn viool. Vanmorgen wil ik die dingen inpakken om ze terug te brengen, ik kijk eens goed en zie dat er een soort beschermhoesjes om zitten. Toen ik die hoesjes eraf haalde, pasten de patronen (cartridges?) en de printer drukt weer keurig af. Ik zal toch even excuses gaan maken bij die geduldige jongen. Dag, L.
Voorouder-beeldje
L., wat dacht je dat ík sta te vloeken en te tieren als ik die dingen moet vervangen...
