.
Een
zeer snelle vissoep, met zaken die om de hoek te koop te zijn. Geen bezoek aan
de visboer (jammer, maar mijn respect voor ‘viesboeren’ is dalende, nadat ik in
Breskens tweemaal vis kocht die ik weg moest gooien; als ge naar Vlissingen
kijkt is het die op uw linkerhand. Eén maal voor 24 euro kabeljauw, die zelfs
nadat ik ze voor de poes kookte, er zijn neus voor op trok, de tweede maal 4
forellen voor 14 euro, die thuis het plastic tasje uit stonken. Toen ik die
madam belde en het haar dat telefonisch mee deelde, verwachtte ik een
coulantie-aanbod, maar het viswijf (letterlijk) riep door de telefoon: “Wouw
gie zegge da wulder rotte vis verkopen!?”
We
vergeten dan ook even die fake-recepten van die blogdames, die alleen met
zelfgemaakte visfond werken, en de fijnste dure vissoorten bij hun immer verse
visboer kopen. Op Foodlog kwam ik zelfs een blogdame tegen, die hoog bij
laag beweerde dat ‘ze altijd verse, levende garnalen bij haar visboer kocht....’.
Die wist niet eens dat ze aan altijd aan boord al gekookt worden. In zeewater.
Echt
verse vis koopt ge direct van de boot of vang je zelf.
Natuurlijk zijn er culinair verfijndere recepten..
Maar ...! Ik had beloofd rekening te houden met uw crisis-beurs, dus ook daarom.
Hieronder
ziet ge wat ge nodig hebt. Pas op. De ingrediënten die ge niet hebt, gaan
langer dan eenmaal mee, en als ge de totale aankoophoeveelheid deelt door het
aantal vissoepen, komt ge op een laag bedrag uit.
naast hun boten de vissers
bijtend op schelpen turen ze
en liggen in het zand tot
de vloedstroom komt
hun vrouwen schuren de buik
tegen de paalhoofden
in hun netten vangen zij
verdronken kinderen
vergankelijke avonden
waarop de zon dood gaat
de botten van meeuwen
lege schalen van krabben
hun ogen tranen brak
de smaak van hun tong
in mijn mond
de stoppels van hun wang
hongerig schurend
tegen een liefdeloze horizon