.
Ik
ga van het simpele beginsel uit dat elke cultuur u mooie en wijze zaken te
bieden heeft, maar ook dat aan elke cultuur zaken verbonden zijn, die op humane
gronden beredeneert, verfoeilijk zijn. Ook die van ons.
Ik
peinsde daarover terwijl we (derde Hemelvaartsdag) buiten grilden.
En
ik kwam tot de conclusie, dat ge eens eerlijk culturen langs de meetlat van
beschaving moet leggen op humanitaire (en culinaire ?) grond. Als ge dat doet,
schrikt ge.
Ge
moet maar een paar parameters hanteren:
- Vrijheid
van meningsuiting
- Gelijkheid
man en vrouw
- Respect
voor seksuele voorkeur
Op
mijn meetlat scoort de islam laag ten aanzien van gelijkheid der seksen, maar ik
plaats de streng gereformeerden op het Nederland Bible belt weer lager, om
reden dat zowel vrouwen als mannen weten dat zij hier de grondwettelijke
vrijheid hebben, waar die in Iran of Afghanistan hen niet gegund wordt.
En juist omdat zij daar (en in Jemen) niet die vrijheid hebben, werd ik zeer geroerd door die World Press foto. De mooiste pièta die ik ooit zag..
Hoe kwam ik op die gedachten?
De associatieve link is dubieus. Ik geef het toe. Ik werd bijna ongans vanmorgen in een supermarkt toen ik die vieze BBQ-pakketjes zag liggen. Vooral toen ik de ingrediënten op de stickers las. Een BBQ pakket met een vies bleek gemanipuleerd worstje, een klef gekleurd hamburgertje (dat conform de Oranje-hype oranje is), en kipsateetje, waarvan het vlees waarschijnlijk over datum dreigde en daarom in de kruidige kleurstof werd gewenteld, en een vies ogend bieflapje..
....en van een sateetje naar suttee is maar een kleine stap..
Saté van ‘Kieken’
Een vriend, die India bezocht zweert hoog bij laag dat het woord saté zijn naam dankt aan de vrouwen die al dan niet verplicht, hun dode echtgenoot vergezelden op de brandstapel. Ik heb er gemende gevoelens bij. Was het mijn lief, dan zou ik misschien in opperste wanhoop volgen, maar wetend dat ook in het Hindoeïsme men niet afkerig is van polygamie, zou mijn behoefte om als vierde in de rij de brandstapel op te gaan, snel in andere rook op gaan...
Het moet me echter wel van het hart, dat als er een hiernamaals is (wat een vreemd woord) en ik de keuze zou moeten maken, om mijn lief na te volgen naar een plezant café met de naam ‘Chez Le Diable’, of…, gelijk een kwezel schone liedjes onder aan de troon van de Here te kwelen, ik toch liever in genoemd staminee (naar het Spaanse estaminet; erfenis van de culinaire Spaanse overheersing in Vlaanderen totdat de Duitse roofadel onder leiding van ene Maurits met Duitse huursoldaten de boel hier kwam brandschatten..) een ‘Verboden Vrucht’ van het huis Hoegaarden zou drinken…
Anders barbecueën met allochtone invloeden...!
Voorbereiding:
Koop een niet biologische ‘stoplicht paprika’ om doorgesneden (*) te grillen en op te eten met wat olijfolie en zeezout er over.., en ‘bos- of lente-uitjes’ die ge er bij opknabbelt en dopt in een sausje van rode wijn, olijfolie, geperste knoflook, vers gemalen peper, een druppel Balsamico en wat zeezout, en een rode wijn. Een rode wijn die ge kunt koelen is prima (rode Provence, pinot noir…)
Ge kunt dat zelf beter !
(*) Als ge daar kleine stukjes geitenkaas in legt tijdens het grillen, dan wordt het helemaal hemels..