.
Wij
slachten hanen sinds ik jong was. Niets bijzonders. Maar er is iets vreemds met
hanen. Misschien komt het door Tsjernobyl, maar de testikels van Nederlandse hanen nemen
ontzagwekkende vormen aan. Ik vraag mij af of dat bij de mannen ook zo is...
Op
Foodlog zag ik een artikel over kapoeneren. Van een dame die het kan weten. Ze
plaatste daarbij een ge-Google’de foto van hanenballen, zo groot als kippeneieren.
Mijn
man kreeg er bijna een minderwaardigheidscomplex van. Na lang zoeken ontdekte
ik dat het inderdaad ‘rooster oysters’ zijn, maar niet van de Gallus gallus
domesticus, maar van kalkoenen. Die hebben ook hanen en inderdaad grote.
Wat
mij zo verbijsterd, is dat regelmatig op culinaire blogs, de culinaire fantasie
mensen parten speelt, en als ge hen er op wijst, ze ‘kippig’ worden.
Mijn
ervaring is dat die ‘pinda’s’ bij de normale kippenrassen niet veel groter
worden dan hooguit 20 mm. Dat zijn al redelijk grote. Helaas bleek de Foodlog
dame ‘not amused’.
Ik
begrijp dat. Ze leverde ongewild het bewijs nog nooit een haan geslacht te
hebben, of sterker nog, een vers geslachte haan zelf in stukken gesneden te
hebben, of nog veel sterker, ooit goed hebben staan toekijken.
Onderstaand
een ge-Google'de foto met normale hanenkloten. Die vuile nagels zijn dus niet van mij ! Ik beloof u van de eerstvolgende
haan die we slachten eigen foto’s te plaatsen.
Hier onder
ook foto’s van internet die van de site (link) komen, waar Cecile haar foto’s haalde.
Met een van die superkloten die net verorberd worden.
Ik
heb niet veel zin om dames die hun fantasie de vrije loop laten, of door de
mand vallen te attaqueren. De moraal van mijn verhaaltje is: Geloof niet alles
wat ge leest of ziet.
Want soms
overdrijft men. Soms een beetje veel. Alles wat met ‘eten’ te maken staat in de
belangstelling. Inclusief een daaraan gekoppelde hype van duurzaamheid en
diervriendelijkheid.
Een paar maanden geleden stuurde ik een mail naar de
Partij van de Dieren of ze ons een diervriendelijk slachtmethode voor jonge
duiven konden geven. Ik zou binnen twee weken antwoord krijgen. Ge raadt het al…
Nooit iets meer gehoord. Dus passen we nog steeds de snelste en meest efficiënte
methode toe; de kop aftrekken.
Hieronder
de duiven die ik dit weekend braadde. Dat pas heerlijk !
Het
recept van de bereiding mag ik u niet meedelen, want ik mag van u geen moordenaars maken….
Ik tracht bij mijn recepten zoveel mogelijk een ‘link’ te leggen naar mijn eigen keuken: de granieten aanrecht, en het rood/wit geblokte tafelkleed…
En natuurlijk blijft het meest ideale middel om de waarheid te achterhalen: zelf doen.
Uw
Marieke
