de dodenherdenking...
Ja, ik dacht wel aan dat gedicht van dat Helmondse jochie (zie 11 mei), en aan de woede over die onwaardige joodse relschoppende advocaat, maar de Dodenherdenking zelf, die vergat ik.
(Ff tussendoor: zie hier, alle links hier in een nieuw venster, hoe ze godverdomme dat gedicht van dat jochie misbruiken bij reclame over producten tegen "onzuivere huid". Onzuiver volk, godverdomme.)
(Kan zijn dat die reclame weg is want mijn protest kreeg nogal wat followers...)
Maar goed, de Dodenherdenking.
Lyn Smith, Forgotten voices of the Holocaust.
Na zekere tijd laadden ze ons in open kolenwagons. Je liep echt op je graf af. Het was er zo vol dat je maar op één voet kon staan. Ik bleef zo hangen, vijf nachten lang. Af en toe brak er hysterie uit. Ik verloor mijn houvast en viel achterover en de hele nacht zat ik op het lijk van een vrouw, de enige ruimte voor mijn hand om mijzelf te steunen was haar open mond, op haar tanden.
Ik vergat te melden dat die Groningse synagoge kwa bouwstijl wel wat wegheeft van de Amsterdamse Effectenbeurs, maar dan moet je die wel van binnen zien. Quasi Moors. Geen foto's te vinden. Maar ik weet het: ik heb er bijna zes maanden gewoond, verdomd. In het "appartement". Als interim PR manager met onnoemelijk veel werk, zeven dagen per week meer dan 10 uur per dag...
Prinsentuin Groningen.
Dank PJ!
Planning weer even.
Overmorgen (morgenavond = Groningen) ei. borlottibonen en witte zoete ui.
Zondag garnalen, lontong, ?groente en eindelijk weer eens iets met hoisin of zo.
Gisteren
Falafel, couscous, wortel.
Enorrum lekker, verdomd!
Foto's vergeten, zo lekker was het...
Week rozijnen, liefst van die grote groene iets zoetzure, maar in ieder geval niet erg zoete.
Olijfolie, stukkies winterwortel...
Rode ui, knof...
Tomatenpuree... wat lamsblokje...
Raz al Hanout. Zie gisteren. Maar ik maak het zelf: chilipepertjes (gehakt), komijn (fijngewreven), korianderzaad (vers gemalen), piment (vers gebroken), nootmuskaat (vers geraspt), kaneel (vers gebroken, dus die breekbare dunne laagjes-soort, niet die keiharde nep van de supers), sumak (bij de betere Turk), kardamom (alleen de zaadjes uit de peulen; zaadjes moeten donker zijn; gelige wegflikkeren), foelie...
Medium sherry... Proef.
Bak of frituur die falafel.
Maak de couscous, werk er de afgegoten rozijnen door, en serveer met het wortelspul.
Eventueel wat argan-olie erover...
De kapot geslagen argan noten links in dat mandje.
Kraken hier.
Je hebt van die rare Indonesische superdure koffie, van bonen opgegeten en weer uitgepoept door een of ander beest. O ja, luwaks. Zie hier. Maar die koffiebonen, die komen er dus aan de achterkant uit.
Die noten voor die argan olie, die komen er aan de voorkant uit, want die worden gegeten door geiten die ze daarna uitbraken.
Ach ja, in Nederland maken ze traditionele kaas waar door het stremsel geitenkeutels gaan...
Die keutels mogen niet op de grond gelegen hebben, dus je gaat voorzichtig met twee man op een geit af, met een doek tussen je in, en in ene WA! naar die geit, doek open trekken en keutels van wegsprintende geit opvangen.
Kijk, zó doen die geiten (sgeiten!) dat...
Dat maakt het zoeken naar die bonen natuurlijk makkelijker...
Donderdag, ongepubliceerd recept.
Slakken koken
Voordat je wat met slakken kunt doen, moet je ze eerst uithongeren (opdat ze het slijm afscheiden).
Hang ze op in een stoffen zak aan het plafond in de kelder.
Of laat ze bloem vreten.
Maar goed. Koken nu. Dat moet je óók doen voordat je er verder wat mee kan.
Een kilo slakken incluis huisjes, twee liter water.
Wat witte wijn erbij of wat bier. Wat kippenbouillon.
Nootmuskaat, tijm, ui, knof, peper, laurier, wat versgeraspte gemberwortel.
Een uur koken minstens. En vooral heel langzaam aan de kook laten komen, zodat ze hunne huisjes mooi verlaten...
Ruim tegen het eind van het koken wat zeer fijn gehakt selderijblad erbij en wat mosterd...
Doei!
