(Jaren geleden, en vergeten eerder te posten)
Zondagmorgen. Krantje, thee. L'Équipe ivm gemiste qualificatie Formule 1. Een grote markt bij het Zuidstation. Heel veel groenten en fruit maar niet echt exotisch. Kocht er, nooit gezien, platte nectarines [jaren geleden dus]. Heel exotisch van smaak, misschien wel wat veel van het goede. Geen enkele relatie met die "wilde" (platte) perziken. Kocht ook kwetsen. Zag een mismaakte, zowat geheel ontklede Noord-Afrikaanse bedelaar.
Het Geuze museum, niet ver van daar, was dicht (had ik eerst moeten opzoeken natuurlijk). Ging naar Bozar. Die naam, dat is net zoiets als Café de la Paix vlak bij het station in Antwerpen. Daar gooiden ze de ruiten in om die Franse naam en toen werd het Delapez. Dus Beaux Arts werd Bozar. Zeer fraaie tentoonstelling over Aziatische kunst, en daar heb ik verstand van en dat zeer fraai klopt helemaal. Veel spul uit musea maar eerder ex Eilenburg collectie, mijn intellectual father. Met Kerst of met Nieuwjaar logeerde hij bij ons. Begon ik over priemgetallen. "Martin, you are not a mathematician. Go and make me some more ollybolly". Of " Go to the village and fetch me some herring".
Tsja, zondag. Formule 1 dus. Brussel of niet.
Schandalig, dat Massa Alonso voor moet laten gaan.
Op het St. Catharinaplein een Geueze Mort Subite uit het vat. Leek vreemd genoeg wat zoeter dan uit fles.
Karafje rood na dat bier. Olijven. Ze hebben hier trouwens allemaal mooie ouderwetse aperitieven: Gancia, Cynar, Picon. Prima trouwens: glas rood = 3,-, karafje 3,5. Dat zie je niet veel, maar ja, deze lui zijn dan ook volgens de kaart voor "een discriminatie-loze maatschappij".
Morgen vertrek ik weer en vergat te zoeken naar Tierenteyn mosterd, of schreef ik dat al.
Kindertjes hier, populair: Radslagen, zoals dat in het Duits heet. Voeten handen voeten, in zijdelingse richting.
In Duitsland landden ze juist voor je voeten en dan gaf je een muntje. Ja, mijn vader dan, want ik praat over 55 jaar geleden.
Zelfde Italiaan als die Caprese vanmiddag. Kip-vraagteken maar dat was zeg maar Provençale. Met spaghetti. Heerlijk en vooral dat die tomatensaus zo fris was. En die Provençale was dan wel weer met Parmezaan, die ik zelf! mocht raspen en die niet afgesneden was maar afgebroken zoals het hoort.
Provençale dus + kaas, maar dat was met die kip erbij een ervaring en lekker.
Altijd triest, op de laatste avond je gidsen en kaarten inpakken, "terwijl je er nog bent" zeg maar.
Het volgende referendum gaat over of je als ontsnapte gek verplicht moet worden een raar matrozenpetje te dragen
De politieke kruimeldief...
O, en mensen hou eens op!
De post over die nep van Yvet Retteketet (zie hier) gaat nu al richting 2.500 hits!
