vrijdag 15 februari 2013

Knoflookbrood, blauwe kaas en paardenbief



Photoshop 1,0 (1990)

Culinaria

Net terug uit Groningen, had wat hartigs nodig en maakte dat aillade, dat geroosterd brood met knof en olijfolie (en zeezout!). Zie Rode Boekje gisteren. Wow! Ja, ik snee de knof heel fijn en zó erop...

Rauwe knof is trouwens wel lekker hoor. In Portugal kreeg ik ooit vier forse gepelde tenen naast een kwart gesneden gekookte bloemkool. O nee, wacht, dat was in de toenmalige Portugese wijk in Brussel.

Kocht mooie Danish Blue. Mooi stevig en mooi sterk van smaak.
Ideaal voor in de keuken (een dezer dagen gegratineerde aubergine-schijven), en ideaal voor "Butter passiert", door boter geprakt en dan op toastjes
(Op bezoek bij Toos en Guus; Rie, moet je nog een toastje? -Nee, doe mij maar een Guusje!)

Amerika weer.
Binnenshuis BBQ hier (alle links hier in een nieuw venster).
Oven beignets hier.
Invet-borsteltjes testen hier.
En american grilling and BBQ hier.


Photoshop 13,0 (2012)

Ik las over Ziti.
Officieel is het een lange buis die in penne-achtige stukjes wordt gebroken, vóór het koken.
En heel dikwijls wordt met ziti een ovenschotel gemaakt, die sterk richting pasticcio gaat. Maar niet helemaal; meer tomaat, minder of geen béchamel.

En die Amsterdamse biefstukkentent die (en waarom niet??) paardenbief serveert hier.
(Bij Iens, shitsite trouwens, gasten die verklaren "Wat maakt mij dat uit dat het paard is?".
En terecht.)
(Dit hier is shit natuurlijk, maar vroeger was het een schitterende dorpstent, en als je er biefstuk bestelde, dan vroegen ze "Een gewone of een lekkere?". Lekker = paard.)


Varia

Nou is het weer in ene Pijper wat de klok slaat op radio 4.
Die zijn daar godverdomme geabonneerd op mislukte tingeltangel misdienaren...

En gisterenavond laat een tiepe die van alles beweerde over piano forte, blabla over de klank, maar die niet wist dat de klank natuurlijk wel wat richting klavecimbel moest liggen, want dat mocht natuurlijk niet in ene heel erg anders zijn.
(Daar denken ze natuurlijk "Om half twaalf savonds luistert toch geen hond meer dus dan kunnen we er wel zo'n gratis onbekend tiepe neerzetten die zichzelf graag hoort kwaken...")

Vrijdag gedicht.

Daan Zonderland
Herfstliedje

Hoe klapt de laatste rode roos.
Hoe weent de gaffel bitter.
De laatste herders hoeden doos.
En hijgend gast de fitter.
Het alvlees kliert, het schild kliert mee.
Het kleine smal deelt vier door twee.
De ree kent ook haar wel en wee.
En dit zij haar vergeven.
Want, duizend schoon de zweze rikt,
De ooie vaart waar medem blikt,
En zo vervliet het leven.


Kijk! De lente komt!
Volop takken met knoppen...

Nóg een gedicht.
Geen gelul.

De lente komt,
De winter gaat voorbij;
Heb dank daarvoor,
O communistische partij!