Beans beans
The magical food
The more you eat
The more you toot
The more you toot
The better you feel
So eat your beans
At every meal
De druk is van de ketel
Morgenvroeg tijdelijk weer even niet natuurlijk, als ik na die bonen wakker word, dan lig ik weer ff in de loopgraven van 14-18 onder gifgasgranaten. En o ja, dat liedje hierboven is van toen en daar. Want ze kregen elke dag bonen. Als ze eten kregen, tenminste.
Maar goed, de druk is van de ketel want mijn werk kan ook ietsje later worden ingeleverd. Pff... Ja, want bij mijn opdrachtgever waren ze ook wat achter, dus het maakte niet veel uit.
Onmiddellijk weer tijd voor koken genomen, nou ja, wel nog met een blik HeinZ BeanZ, dat wel. Maar toch.
De inkopen als foto's vandaag, het koken morgen.
Chorizo van AH. Prima.
Mooi zacht / vers, heel mooie smaak, mooi pikant ook.
Een ding: net als die verse chorizo van hun is de textuur té fijn gemalen.
Maar in schijfjes gebakken is dat niet zo'n probleem.
Maar in schijfjes gebakken is dat niet zo'n probleem.
Planning nu
Kijk, nu kán ik weer wat culi plannen...
* Spring rolls (die stonden al gepland maar waren nog niet aan de beurt gekomen), met tofu gemarineerd met Surinaamse trasi (heel wat anders dan Indonesische), en met paprika.
* Eendeborst (wilde), saus van het karkas, sla en friet. Die friet meteen in het friet-experiment. Eerst maar vergelijking vastkokende en bloemige.
* Gefrituurde mozzarella, pasta met artisjok.
* Grote garnalen op de gril, puree van flageolets, sla. Met druiven-zoetzuur, gemaakt van Turkse druivengelei (pekmez).
* Een soort groenten-paella zeg maar, met roerei met room sauzig geroerd gemaakt.
Diverse culi's
Laatst had ik het over Filets de sole (zeetong filets) Adrienne, wat met sauce Polignac geserveerd scheen te zijn, en ik beloofde recherche-werk in mijn culinaire bibliotheek. Over die saus dan dus, want met Google vond je in de eerste 10 resultaten negen verschillende recepten.
Het allerenige wat ik vond, dat was in de Dictionnaire du Gastronome.
Familie Polignac, madame Polignac, vriendin van Marie-Antoinette, verfoeilijke reputatie. "Zwavelig". Heerlijk.
Eieren Polignac. Gekookt in een ingeboterde vorm, gegarneerd met truffel, geserveerd met croutons, beurre maître d'hôtel en vleesgelei.
Recepten à la Polignac: garnituur als hierboven, altijd met truffels.
Vis gepocheerd à la crème, en met die saus. Dat moet dus die tong Adrienne zijn.
NRC Next, vandaag. Dat je niet bang hoeft te zijn voor vlees-vis combinaties.
Goh, gelukkig zeg! Ik had tot nu toe altijd rare onderbuikgevoelens bij Paella, maar die zijn nu dus over. Hehe...
Maar goed.
Ik zal er een hele dag aan weiden (wijden?) binnenkort, aan dat vlees + vis.
And now for something completely different
Hallo Maarten,
Kuifje specialist, dat valt wel mee.
Liefhebber dat zeker.
Mooi die foto van Ile 'd Or.
Beetje kitscherig, maar waarom niet.
Nou ja, kitscherig, wel een beetje in die "gedragen" Zwarte Rotsen sfeer.
Overigens vond ik bij nader inzien de vergelijking niet echt kloppen; dat ziet er toch wel anders uit.
Zoutpannen zag ik ooit op Ile de Ré.
Leuk eilandje.
Bij laag water ging iedereen driftig met emmertjes en hamertjes in de weer om alles wat maar enigszins eetbaar was tussen de rotsen vandaan te bikken.
Ja. Een pleegzoon van mij heeft daar een hotel restaurant, dus ik ken het.
En ken je dat verhaal van Kousbroek, over die indelingen van het dierenrijk in verschillende culturen? Chinezen: aaibaar, slijmerig, stekelig en zo. De Fransen hebben de simpelste verdeling. Eetbaar of niet.
Kuifje in Vietnam, kende je die al?
Groet,
P.
Nee!
Dank!
