woensdag 5 september 2012

Rosé, perentaart en forel



Inkopen.
Gedroogde tuinbonen.
Foul mesdames in het Midden Oosten, paardebonen of mollebonen in Nederland.

Recept
Laten we daarmee maar beginnen.
Perentaart, Normandisch, Tourte Normande aux poires
Maak kruimeldeeg.
Schil 500 gram harde maar rijpe handperen, snijd in plakjes, doe in een kom en giet er vijf eetlepels Calvados bij.
Roer er ietsje peper door en 60 gram suiker.
Laat een uur op een koele plek staan en roer regelmatig om.
Maak van het deeg en de uitgelekte peren (marinade bewaren!) een pie; strooi, voordat u het deksel aanbrengt, nog wat suiker over de peren. Gaatje in het "deksel" van de pie aanbrengen.
Bak drie kwartier op 200 graden.
Kook de marinade in en werk er, van het vuur af, een scheut room door.
Giet dit mengsel door het gaatje in het deksel, beweeg de taart zodat het mengsel zich tussen de peren werkt en laat de taart bijna helemaal afkoelen.


Een forsche papaya.
In Indonesië laten ze de afvoer van het poephuis naar de papayaboom lopen.
In Sri Lanka ook, waar het poephuis trouwens kakhus heet.

Diverse gastronomie
Ik las ergens over wolfbes, ook wel wolfsbes. Google, o, kijk, dat is die goji of go ji bes waar we het hier over hadden. Waar ik nog een keer (eerst wellen) puree voor bij varkensvlees van ga maken.

Las vandaag in Fisher over een derde recept waarin rosé wordt gebruikt. Ik bedoel: ik kende er al twee. Mayonaise suedoise, Zweedse mayonaise (majo, appelmoes, mierikswortel, rosé) en griet of turbotin gepocheerd in rosé.
Recept was Forel Brillat-Savarin (de bedoeling van de titel is dat het hét forel recept van Brillat-Savarin is). Koud geserveerd in aspic, gemaakt van het kookvocht en witte wijn. En Fisher schrijft dat het als lunchgerecht lekkerder is als je de aspic met rosé maakt.

Vandaag in NRC Next professor Rietbergen (cultuurgeschiedenis) over middeleeuws eten.
Wat hij zelf in die stijl regelmatig maakt is tonijn in kleine stukjes met gedroogde pruimen en zure kersen, en in olie gesmoorde gesnipperde ui. Daarbij gegiste witte wijn [bestaat er dan ook ongegiste?], wat agresto heette, en peper en kaneel, en eventueel wat gember en als je rijk bent [wat je toen wel móest zijn, als je peper en kaneel wilde kopen] saffraan.
Agresto hier (alle links hier in een nieuw venster). "comarisons" = comparisons. Niks gegist; verjuice (vertjus) gist niet. Vertjuice hier.
Fisher schreef ooit ergens dat dagloners de berm in brand staken en toen het was uitgebrand de slakken eruit plukten en er vertjus overheen knepen, van groene druiven uit de wijngaard naast de weg.
(Ik ken een theoloog in Spanje,  waarvan de vrouw vroeger Habanos rookte, de zwaarste cigaretten die er bestaan. "Als ik haar kuste was het of ik een dagloner kuste".)


Passendale.
Goh wat is dat toch lekker.
We gaan een keer na het hoofdgerecht Passendale eten, en daarna Brugse Blomme.

En verder
hoop ik morgen wat meer tijd te hebben (vandaag huiswerk nakijken...).

En die Rumble in the Jungle gisteren: ik was in eerste instantie eigenlijk op zoek naar In Zaire, zie hier. Niet dat ik het erg goed vind. Er bestaat wel een goeie mooie versie, maar die is niet te vinden.

En Dylan zong daar Where black is the color and none is the number. Ik dacht Hij heeft het over die Groninger refo's!

Hieronder, tot slot voor vandaag, een pompoen. Tot voor kort enkel bij de biologische kraam. drie euro zoveel de kilo, komkom... En trouwens dat is altijd bio want geen enkele boer sproeit pompoenen.
Maar goed, hier ga ik dus eindelijk weer eens pompoenbrood van maken, pumpkinbread. Heerlijk!
Zie hier maar maak het nog niet voordat je mijn instructie hebt voor hoe die pumpkin puree te maken. Koop die pompoen vast, dat wel. Nou zijn ze erg goedkoop. Of koop er twee en bak van de ene parten (mét vel maar zonder de pittenhandel) ingewreven met olijfolie in de oven, bestrooid met kaneel, koriander, zout en peper. Bedruip regelmatig.


Brillat-Savarin: De ontdekking van een nieuw gerecht brengt de mensheid meer genoegen dan de ontdekking van een nieuwe ster.

Doei!