Dag Maarten, vertelde ik je gisteren over die lekkere zult? Mailde dat ook aan Willem en kreeg als reactie “Ik wist niet dat jij van zult hield/houdt, dan kom ik even wat brengen”. Gevolg? Ik zit nu met, als ik het zo wik, 4 ons zult van Willem bij het restant zult dat ik al had aangeschaft. Wij kwamen tot de conclusie dat die 4 ons nog net iets lekkerder/pittiger is als de “gouden” zult in dat nu wel heel lullige kleine bakje. Het is afkomstig van een van de dorpen en daar kent iemand iemand met een weitje met varkens en een slager enz. enz.
De bloedworst, die daar vandaan komt, moet ook formidabel zijn.
Antwoord op je vraag.
Die polenta. Ik had maïsmeel staan en maakte, voor het eerst, polenta. Toen het los liet van de pan heb ik het uitgesmeerd op een plaat en daarna blokjes ervan gesneden waar dus geen kraak of smaak aan was. Ik ben ze gaan bakken en heb er van alles op gedaan. Toen vond ik nog een restant van de geblenderde broodKRUIMELS (met knoflook / platte peterselie / olie / p/z van laatst) en die heb ik op de gebakken plakjes gedaan met geitenkaas en spek en ik was al gevorderd tot een lekkere combinatie. Gisteren wilde ik door gaan rommelen met die polenta, maar nu zit ik met zult!!!!!! Ik vind die polenta, functionerend als een toastje, heel erg leuk.
Die polenta als bodempje voor hapjes is echt lekker, bv. onder de grill: vierkantje polenta + gekruid broodkruim + dik plakje Old Amsterdam + half klein tomaatje + spekblokje.
Je kan er van alles op doen op die gekke polenta, het lijkt wel of de smaak versterkt wordt, van de polenta of van de “bekleding”.
Misschien probeer ik opnieuw het wiel uit te vinden?
Groeten, Loek
