donderdag 24 november 2011

Goh!


Kan je nagaan hoe druk ik het heb met die SketchUp cursus! Volledig vergeten eten te kopen...

Nou ja, blik beanz, gember, ananas (heb er nog eentje liggen van de markt eergisteren; 50 cent, die ik al deels proefde, prima...), Old Amsterdam.

En volledig vergeten gisteren foto's te maken (was heerlijk). O wacht, ik kookte ook voor morgenavond, dus dat kan ik kieken.

Les vandaag: SketchUp vs. Google Earth. Jezus, wat sterft dat Google Earth tegenwoordig van de advertenties, bah. Als je op de Borobudur zoekt, dan kom je in restaurant Borobudur in Amstelveen of zo.
Dat heeft toch geen enkele zin, daar te adverteren als je tussen 50 anderen staat? Dan kan je beter goed koken en goed blijven koken...



Markt Groningen, Google Earth, nu iets meer ingezoemd

Gisteren
Gerookte tofu, soepgroenten, knolselderij
Ik had hier forsch knolselderij gebruikt, als -zeg maar- koolhydraat.
Maïsolie, sjalot, peterselie (want dat zit nooit in soepgroenten), knof.
Gebroken witte peperkorrels, iets fijngewreven kruidnagelkopjes, iets foelie...
Flink blokkies knolselderij dus. Roerbakken...
Flink soepgroenten, roerbakken...
Pot groentenfond (of water + blokje)... proef (zout? waarschijnlijk niet zo erg, en bedenk dat de tofu een "zout" effect heeft), heet water, paddo-blokje...
Stukkies gerookte tofu er in opwarmen (één blokje is meer dan genoeg voor twee personen).
Proef.



Gewone groentensoep nu.
Allemaal als hierboven, iets knolselderij, geen tofu, macaroni erin of vogeltong of rijst. Zout = Oxo (eventueel Marmite).

Twee links.
Smaak (wat is dat nou weer? (Ja, vroeg ik me eerder ook al af, dat weet ik) hier (alle links hier in een nieuw venster).
Alle orgel-Bach gratis downloaden hier. Misschien kan je beter ff enkele dagen wachten want het is er nu erg druk...

Tip
Kruidnoten (pepernoten) en Glühwein. Want dat komt er allemaal weer aan. Gebruik nooit gekocht gemalen kruidnagel. Maal het zelf vlak voor gebruik, of laat hele nagels meekoken.



Toba meer, Google Earth

Mail nu. L. Dank.
Goedemorgen, het is zes uur en ik ben al twee uur op. Komt allemaal door de hond en dat besef ik nu pas. Een paar dagen terug had ik de wekker gezet omdat ik iemand had beloofd om die wakker te bellen op dat rare uur. Ik heb toen de stommiteit gehad om de hond, die met me mee naar beneden liep, een plak worst te geven. Werd ik gisteren ook weer zo vroeg wakker, de hond lag gewoon te slapen, een oog open, een oog dicht. Vanmorgen om vier uur gebeurde hetzelfde, ik loop naar beneden, hond volgt en gaat bij de ijskast zitten. Toen viel het kwartje pas bij mij! Vraag ik me alleen af hoe hij mij wakker maakt, hij ligt gewoon op de grond, maar wel met een oog open.

Ja, je weet wat ik je over je hond verteld heb...



Plaza de Toros, Huesca

Aangaande Franssens en dat mooie stukje van PJ over diens werk, zit ik na te denken over mijn herinneringen en wat die waard zijn. Precies dat verhaal, wat PJ vertelt, heeft Franssens hier voorgedragen. Nu weet ik het weer. Toen werd ik afgeleid door mijn zorgen voor die middag, voor de toehoorders, voor Franssens, voor de sfeer, enz. enz. Wat ik nog weet betreffende het voorgelezen verhaal, is dat het een triest verhaal was en dat het publiek heen en weer begon te schuiven op de stoelen... Herinnering is dus min of meer: zakelijk.
Wat heb je nou aan herinneringen en wat zijn die waard? Vergelijk je het met andere "zaken" zoals studie, waarvan het nota bene de bedoeling is dat je het niet vergeet, weet je pas hoe weinig er over blijft. Nou ja, mijn hond zijn hele geheugen wordt in beslag genomen door worst om 4 uur 's morgens. Dag Maarten




Dit lees ik nu. Heel erg mooi. Las ergens over Alberts, en dat de stijl van deze man vergelijkbaar is. Ja.
Hij begint zijn boek met iemand op wie de naam "Cox' Bazar" een niet weg te poetsen indruk maakt. Goh, ik had precies hetzelfde. Ja, ook vóór het dus ooit gezien te hebben dus.
Een eindeloos en totaal verlaten strand. Hij was er in 1973 of zo, net na de bloedige afscheiding van Pakistan (van Bangladesh). Ik veel later, toen er niks meer aan de hand was (werkend op een cruise schip). Ja inderdaad, eindeloos en verlaten strand.

Die tiepe uit dat boek verdrinkt er, ik niet.

The concert for Bangladesh hier.
En een ander invalshoek hier. Uhh, wat die vrouw met die rooje banjo doet, dat blijft in het ongewisse... Maar prachtig, dat tegen elkaar "vechten" van de instrumenten.
Ravi Shankar, veel serieuzer, hier. (Niet naar Essent overstappen hoor! De zeikerds! Als ik twee dagen te laat met betalen ben krijg ik een dreiging. Maar op de teruggave van nog geen 20 Eu zit ik al weeeeken te wachten...)
Tabla hier.

Die Shankar, dat was een man net als Ghandi, geobsedeerd door lavementen en zo. Misschien dat je daar stroef van wordt...



Cox' Bazar

Recept. Eindelijk.
Meringe-taart, Russisch
Klop acht eiwitten met 16 soeplepels suiker heel stijf (uhh, we hebben het hier niet over flauwekul-receptjes).
Vet een braadslee van ongeveer 35 x 20 cm. in, beleg met bakpapier, vet dat in en bestrooi met bloem.
Sort het eiwit op het bakpapier, strijk glad en bak drie uur op 90 graden.
Laat afkoelen in de oven met de deur ietsje open.
Klop een kwart liter room stijf met vier soeplepels poedersuiker.
Laat verder opstijven in de koelkast.
Stort de meringue op het werkblad en snij in twee gelijke delen.
Verdeel de slagroom over de niet-platte kant van een van de twee helften en leg er de andere helft op, met de platte kant boven.
Bestrooi met poedersuiker en brand daar met een heet ijzer een ruitenpatroon in.
Koel goed vóór het serveren.

Burp!



Station Luik, Google Earth