donderdag 10 november 2011
Rozen en liefde
Luik, museum Grand Curtius. Ja, wapens. Luik, FN, Fabrique Nationale, waar ook het gouden pistool van Gaataffie vandaan kwam...
Mail heen en weer.
Dag C(3);
Jij weet het antwoord op de volgende vraag, óf je weet wie het antwoord weet.
Ik las ooit een boek. Vrouw, ging vreemd met een kunstenaar, nam dan haar zoontje mee ("wandelen") en dat jochie beschrijft dat allemaal in dat boek. Autobiografie dus.
Mooi boek, én speelt in Groningen. (Kwam Huis de Beurs er ook niet in voor??)
Maar goed, hoe heet dat boek? Iets met rozen en liefde...
Groet!
Maarten
Markt Luik
PJ nu.
Vroeg vanmiddag bij Godert Walter of "Liefde en rozen" ze iets zei.
En dan ook nog iets met Groningen.
Zegt ze niets, weet je niet meer?
Of bedoel je dat boek (zie mijn woordenboek) Rozen en tortilla's / Como agua para chocolate van Laura Esquivel?
Stuur de foto's mee van de foto's van Jean Thomassen en zijn muze Ine Veen die ik je nog zou sturen.
Heb ze ook op SkyDrive gezet.
vr.gr.
PJ
Dank, maar wie/wat is Godert? O wacht, zag het al. Vreemd dat die het niet weet; mijn buurvrouw (82) herinnerde zich het boek perfect, alleen, tsja, de titel ook niet...
Nee, Esquivel speelt in Mexico, niet in Groningen...
Foto's opgeslagen, later.
Luik, schatkamer kathedraal
Gisteren Cotelette Suisse, kalfskotelet gevuld met (Zwitserse!) Emmentaler en rauwe ham. Met courget-risotto van fantastische Arborio-rijst.
Het spul wat door de risotto gaat moet "klaar" zijn. Bak dus, in dit geval, in wat olijfolie rode ui, knof en -wat later- kort stukkies courget.
Schroei de kotelet dicht, snel, aan beide kanten natuurlijk, in iets boter iets olijfolie. Uit de pan en laten koelen.
Maak de vloeistof voor de risotto: witte wijn, water met paddo-blokje. Houd warm.
Risotto: boter, ui, knof...
Rijst roerend..., scheutje voor scheutje de vloeistof erbij, steeds roerend tot opgenomen. Etc.
Snij de kotelet op het platte vlak open en "vul" met dunne dubbelgevouwen plakjes Emmentaler (van de kaasschaaf) en idem rauwe ham (die laatste in kleine pakketjes gevouwen).
Dicht, ingevette ovenschaal, hete oven (8 minuten of zo).
Die kotelet smaakte fantastisch, en die risotto, dat wil je niet weten hoe lekker...
(Dit is vóór het dichtklappen)
(Uhh, op internet recepten met varkenskotelet, sic...)
Crisis? Hoezo crisis?
Ik kreeg nooit zoveel freelance.nl opdrachten binnen als deze weken...
Niet dat ik er tijd voor hep, maar ik wil wel van de ontwikkelingen op de markt op de hoogte blijven.
Hoop gedoe in Trouw over "de pianist die geen piano heeft (maar wel sleutels van diverse appartementen waar hij piano kan spelen)".
Goh!
Voorspelbare Flash website van die piano-ist hier (alle links hier in een nieuw venster).
Als ik me niet vergis [nee ik vergiste me niet] is dit tegenover het museum van schone kunsten, BAL (Beaux Arts Liège).
Mooi!
Publié par Maarten van Thiel à 17:41:00