zondag!
Raadde u dat al?
Ik wed van niet, want als hier (record drie dagen geleden) 240 mensen per dag komen, dan moeten daar heel wat nitwits bij zitten. Toch?!
Het fantastisch mooie kanaal van Brugge naar Damme (Damme: Tijl Uilenspiegel, hier; alle links hier in een nieuw venster).
Hoe kom ik op dat kanaal? Simpel. Vanavond pasta met gestoofde verse zilverui'tjes en daarover geraspte Pecorino Sardo. Heb daar enorme zin in! Lijkt me enorm lekker! Maar goed.
Vroeg me af wat je nog meer ken met zilverui'tjes, en vond dit en die foto bovenin, die wisselt steeds, en toen ik het de eerste keer opende was het dat kanaal. Site opent traag trouwens.
Dat Bounce percentage (mensen die na de eerste pagina afhaken) dat is natuurlijk enorm hoog als je een blogspot hebt die je dagelijks voedt en maandelijks registreert, want dan is je eerste pagina enorm lang tegen het eind van de maand...
Meer dan 6.000 bezoekers over een maand gemeten. Dus meer dan 200 per dag...
Kwaak-kwaak!
O ja, die zilverui'tjes worden dus dikwijls geglaceerd (gecarameliseerd met suiker en boter, net als bv. wortel of mei-knolletjes in stukkies). Maar ja, prima idee, maar dat smaakt niet bij kaas natuurlijk. Bij stoofvlees, wow! Staat genoteerd!
O ja, gisteren was het ook weer zo on-kristelijk lekker, wow. Risotto, sugar snaps en grijze garnalen...
Boter, iets olijfolie, sjalot, knof, snaps (die eerst kop kont gesneden zijn, dan door de midden of in drieën en dan alles een half uur in koud water en dan heel goed uitlekken)...
± Selderijzaad, hoog vuur, roer, dan laag vuur tot snaps half gaar zijn.
Rijst (Arborio) erbij, rauw natuurlijk, vuur hoog, roeren, vuur half laag, roeren, witte wijn, roeren tot opgenomen etc.
Iets witte peper, en de grijze garnalen erdoor.
Ff warmen, kleine klontjes boter erdoor roeren, klaar.
Behalve dan de eikebladsla met vinaigrette.
Als uiteindelijk de peultjes gaar zijn maar de rijst niet: deksel op de pan, vuur laag, afwachten.
Nova Zembla hier.
Ook een film trouwens, waar die Doutzen -of hoe heet ze- huppeldepup in speelt.
Zie hier. Kwaak hier.
O ja. Ontmoette laatst iemand die gelezen wilde worden. Tsja... Dan moet je beginnen met leesbaar schrijven natuurlijk...
Vroeger, trouwens, was het La joie de se voir imprimé. Tegenwoordig is dat meer La joie de se voir lu.
Blogs, you name it. Maar gelezen worden, dat is een ander verhaal.
Trouwens, ik heb tot 240 lezers per dag. En ongetwijfeld de meerderheid kennende zou ik een hekel aan ze hebben.
Lazer op! (Uhh, ik bedoel nieuwe bezoekers; terugkerende bezoekers omarm ik!)
(O ja, eventuele Connie (on)duidelijkheid van een paar dagen geleden of zo hier.)
Kejje nog kotse, kots dan mee
