kan je zoeken tot je een ons weegt, op internet. Spul van "vóór internet".
Ik zocht de Engelse, originele tekst van het onderstaande gedicht. (Vertaling door??? Soms verdenk ik mijzelf, maar ik word graag uit de droom geholpen. Nou ja, graag...)
U.A. Fanthorpe
Klaaglied om de patiënten
Verre van liefelijk waren ze in hun leven
en eenmaal gestorven ogenblikkelijk vergeten.
Het waren de eeuwige patiënten, zij wiens
ziekte was te leven. Hun trofee, de dood,
bleef in het duister, niemand tot nut.
Ze hadden rustige begrafenissen (Geen bloemen
aub), stille crematies, haastige autopsiën.
Hun dood werd gemeld in overlijdensberichten,
maar slechts van plaatselijke kranten.
Op hen hadden specialisten hun specialismen beoefend,
hadden gewogen en gemeten; hadden monsters genomen
van bloed en urine, hadden IQ’s getest,
reflexen, geduld. Hadden shock-therapieën
toegediend, geneesmiddelen en lekkere koppen warme thee.
Om hen hadden specialisten zich de handen gewassen
en hadden gefaald te komen tot een bevredigende
diagnose (in mensentaal: gefaald hen te infecteren
met reden tot leven). Daarom stierven ze.
Ik kreeg het nieuws van hun dood
van de politie (Was deze persoon
een patiënt van u?), van ambulance-
diensten (Onze reactie op te halen
patiënt reeds overleden),
van stijflippig telefonerende weduwnaars
(Mijn vrouw is deze nacht in haar slaap overleden),
van eindrapport-doorslagen (Ik zie
dat u de hersenen bewaarde; wij zijn uiterst
geïnteresseerd in dit specimen),
van korte persberichten (Man dood gevonden
Misdrijf niet uitgesloten). Ik vermeldde op deze notities
hun laatste symptoom: gestorven.
Daarom herinner ik mij hen.
Dezen herinner ik mij.
Sonia, David, Penny, die de dood kozen.
Lynnen en Gilliam, die zonder diagnose stierven.
Peter, wiens dood raadselachtig was.
Simpele Betty, die plotseling stopte met leven.
Leeuwenhart Gertrude, die volhield tot het einde.
Patricia, zo met zichzelf begaan,
met wie ik weinig medelijden had.
Johan, het interessante geval. Alan,
gebroken door een vrachtwagen, hersteld door chirurgen,
maar die er toch eindeloos lang over deed te sterven.
Niet voor hen de juiste ceremoniën, de plechtige menigten,
het kanon-afuit, de langzame mars uit Saul,
de tumulus, de aardige bezittingen
in het donker bij de hand. Zelfs geen armelui’s
kist en van de armen begraven. Slechts citaten
van ontlichaamde stemmen in het oor van een klerk.
Een finale correctie van de tekst.
Zie Fanthorpe hier (alle links hier in een nieuw venster).
Lament for the Patients: "permanent patients, the ones / Whose disease was living".
Maar je kan Googlen wat je wil.
Ik dacht al dat ze er zo zou uitzien...
Die aardappelen met prei, eindelijk, nu.
Boter, ui, knof.
Gebroken piment, laurier, flink grofgebroken witte peper. Sudderen.
Aardappelblokjes (rauw) erin roerend aanbakken, flink vrij fijngesneden prei erdoor, roerend aanbakken.
Witte wijn, groentenbouillon, Worcestershire, room...
In- en gaarkoken, proeven.
Bijna drooggekookt: ovenschotel, geraspte oude kaas erover.
Las Toen Reve nog Van het Reve was. Aardig kort en wat ouder biografie'tje. Mooi voorwoord van Hanny. Herinnerde me er aan dat Gerard, thuiskomend als ze vrijdags bij zijn ouders aten, Hanny was er dan al, tegen de trap op riep "Is die vuile jodin er al?" Niks van aantrekken. Hanny lachte er om.
Las ook Over De Avonden. Erg interessant, dwz. de vergelijking recensies kort na verschijnen vs. recensies toen het boek veel later weer begon te lopen (na / door het succes van Op weg naar het einde / Nader tot U.
Nu weet ik, wie gij zijt,
de jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna,
nog op dezelfde dag, in een kafee de Heeg.
Ik hoor mijn moeders stem.
O Dood, die waarheid zijt: nader tot U
Citeerde dat, toen ik met een klein tjalkje langs Woudsend en Heeg voer.
Maar goed.
Ik vertelde op NRC koken blog, Janneke, dat culinaire etymologie erg interessant is. Uhh, dat ik dat vind.
Bak pao. Die Chinezen zagen voor het eerst brood toen die Portugezen langs kwamen. Brood in het Portugees pão. Bak = deegproduct.
Janneke hier.
Ze heeft het deze week over curry. Schreef dat er wel naan of chapati bij moet af en toe. In plaats van rijst. Maar nou komt het: ik schreef ook dat ciabata komt van chapati. En zo kwam ik weer op een oud verhaal van mij, "de Italiaanse, en oost Spaanse, dat is zeer verwant, keuken is zeer sterk beïnvloed door de Aziatische".
Schrik alom.
Maar pas op.
Pizza = naan.
Alla romana = bahjee / tempura.
Bocconcini / canneloni, spul in pannekoekje of deeglapje, = gyozu / spring rolls / loempia.
Rendang = maiale al latte. Het principe.
Risotto / paella = nasi (koenjit = safraan).
Fideuá = bami.
Pellotas = bebotok.
(V. wilde graag wat visuele informatie over mij. Bijgaand.)
Had het bij Janneke ook over (pao!) de betekenis van het eerste contact met een naam.
In Indonesië (Portugezen waren de eersten) zijn de dingen die de Portugezen meebrachten en de Indonesiërs niet kenden Portugese woorden. Manteiga = boter, charuto = sigaar, cachumbo = pijp, tsjelana = broek, pintoe = deur etc.
De Nederlanders brachten weer andere dingen. Indonesische woorden: belasting, asbak, noem maar op. Slokkie (borrel).
Portrait of the artist as a young man. Toen hij nog rookte, en met enige regelmaat beschonken was. Maar zich in die toestand nooit misdragen heeft. Integendeel.
