vrijdag 30 april 2010

Koninginnedag!


Ik bedoel natuurlijk Koninginnedag!
Heeft me wel ff wat moeite gekost, dat oranje (een kleur die ik het Koningshuis gun maar waar ik verder niks mee te maken wil hebben. Bah kleur). Dit moest hier op de ouderwetste manier, die ik al helemaal vergeten was, in HTML geschreven worden, cq met die span's geschreven worden, zie onder, die ik nooit goed geleerd heb want ik ben over dat stadium heen gesprongen.
Tegenwoordig schrijf je voor oranje letters



"Tegenwoordig" lijkt ingewikkelder maar het is gewoon een moderne structuur met een aparte taal (CSS) voor de vormgeving; dat maakt het juist overzichtelijker, terwijl het ook een masjiene is die het helemaal voor je schrijft. Woord selecteren, klik op Text, klik op Change, klik op Color, klik op oranje en plop! daar staat het hele script...
Trouwens dat CSS gedoe hierboven, dat noem je een script, en hoe meer types scripts je toestaat, hoe makkelijker je te kraken bent. Daarom zullen ze dat script hier wel niet pikken.
(Dat twee maal span lijkt me overbodig, maar hoe het korter kan, geen idee. En dat streepje na "deed", dat is de "meegekopieerde" cursor. Had ik ook weg kunnen halen in PhotoShop, maar ach... Ik vond die "ee" correctie wel leuk; herlees momenteel namelijk Mandarijnen op Zwavelzuur, en dat staat er vol van.)



Eerst even die chutney met kleine harde groene mango'tjes, die van laatst. Eigenlijk vind ik, met Kousbroek zaliger, dat het mangga is, maar goed.
Ik zat, tussen de eerste fase bereiding ervan en nu, namelijk bij de buren aan flink en zeer fraaie late bottled vintage port, dus eerst maar dit, dat ik niks vergeet.
Op de eerste plaats: uhh, zelfs goed rijp (zacht, geel) zijn ze nogal zuur. Dus niet zuinig zijn met suiker en eventueel een teveeltje corrigeren met azijn.



Je snijdt ze net als een gewone mango, dus eerst die zijkanten vlak langs de pit eraf. Doe dat relatief iets meer richting pit (maar niet precies in het midden want dat lukt niet). Je snijdt dan meestal namelijk net door de pit heen. Die pit wip je er dan uit (kan meestal). Maar vergeet dan niet het vel tussen pit en vrucht ook alsnog eruit te trekken want dat is enorm taai. Pit op eerste foto bovenin, vel op tweede.
Resumerend of beter verduidelijkend: of het lukt zoals hierboven, of dat lukt niet. In dat laatste geval heb je die bekende pit met die vreselijke vezels eraan.
Ergo: koop ze keihard en verwerk ze zsm. Kost misschien meer suiker, maar goed.
En ja, met vel en al die stukjes in de suiker, later (zie morgen) want dat geeft alleen maar meer smaak. Misschien moet het door de draaizeef. Eergisteren perenjam met verse gember. Niks schillen, en die gekookte schil-stukken zijn een belangrijk onderdeel van de charme van die jam.



Recept. Nounou...
Artisjok met vermout-saus
Snijd de toppen van de bladeren van de artisjokken, en een schijf van een halve centimeter van de onderzijde (broodmes).
Wrijf het snijvlak direct in met azijn of citroensap.
Kook de artisjokken in licht gezouten water met wat azijn of citroensap; de punten van de bladeren mogen boven het water uitsteken.
De artisjokken zijn gaar als de bladeren makkelijk loslaten.
Eet de voet van de bladeren met vermoutsaus (zie onder), verwijder de rest van de bladeren en het hooi en eet dan de bodem met de saus.
Combineert prima met lams- en kalfsnier. Vooral lamsnier. Zie foto onder.
Vermout saus
Laat een 50-50 mengsel van witte droge vermout, liefst Noilly Prat, en room, met wat peper en zout erdoor, flink inkoken, regelmatig roerend.



Vegetariërs nachtmerrie...
Enorm lekker kort gegrild en dan geflambeerd met Portugese brandewijn Bagaço of Bagaçeira.

Nou net op Radio 4 een ongelofelijk zeikerige uitvoering van dat Ay ay ay paloma. Prachtige bak. Gingen er Russen naar Mexico om Trotski te vermoorden. Uiterst overdreven als Mexicanen verkleed en dus meteen aangehouden. Russische paspoorten op ze gevonden. CCCP. Nee hoor, dat is Mexicaans! Mexicaans, huh?? Ja hoor! CuCuruCuPaloma!



Gisteren.
Tomatensaus, klassiek. Olijfolie, ui, knof. Ik deed er ook wat Madame Jeanette door ipv. gebroken zwarte peper, hoewel Italianen ook gedroogde niet te hete Spaanse peper gebruiken.



Flink rode wijn, zie hierboven. Het kan trouwens ook, en mag zelfs van de officiële site van de gemeente Bologna, met witte wijn (en ik zou dan zeggen ietsje ietsje zoete, zo'n wat betere Chinese bv., en gebruik dan gebroken witte peper, lijkt me).
Laurier, paprika-poeder, basilicum, oregano, (liefst berg-)bonenkruid.



Hier heb ik er, want ik werkte dus met verse maar goed rijpe pomodori, tomatenpuree doorgedaan. Dat moet, als de tomaten niet aan de plant gerijpt zijn.
Later zwarte olijven erdoor, witte bonen en vrij massieve stukjes kort in visbouillon gekookte tonijn.



Populaire Franse tomaat, coeur de boeuf, runderhart, maar eigenlijk schrijf je cœur de bœuf. Soms worden ze portugaises genoemd, portugese. Maar ook (zie verderop) daar kan je niet op Googlen want dan krijg je Portugees tomaten-aanbod.
Het leven is geen lolletje / Zo sprak laatst K.L. Polletje.

Dus geen tomates portugaises vond ik, maar wel -wow- zie foto hieronder. Geen tomaat. "Boomtomaat". Familie van de aubergine. Tamarillo. In Indonesië terong api, aubergine vuur (vanwege de kleur).
Uhh, een lekkerder vrucht ken ik niet. Nou ja, misschien een erg perfecte kruisbes...



De Koningin (ik ben totaal niet republiekeins of zo; waar maak je je druk om) bezocht Wemeldinge. Ook weer zoiets, Wemeldinge, van vóór de tijd van het web en tevens later vergeten en dus op het web onvindbaar. Net als, merkte ik vanmorgen, de teksten van Charivarius.
Maar goed. "Meneer van Wemeldinge / Zat op de plee te zingen".
Onvindbaar. [Het was "Meneer van Wemeldinge / Zat op de wc te zingen / Bloemkool, geef mij maar bloemkool!" Wat enkel verder te vinden is staat in een dissertatie van Joke Corporaal, "Grimmig eerlijk". Over een manuscript van Wadman, "Trombône", schrijft ze "Aan het begin van de roman krijgt Boomsma bezoek van een zonderling figuur, een wat deftige meneer van Wemeldinge uit Den Haag, vroeger een bekend operazanger, maar nu aal lager wal geraakt."]

Hoe het verder gaar weet ik -dus- niet. Het zou best wel eens iets te maken kunnen hebben met (als vervolg op) die dikke dominee, waarin Karel van het Reve zich danig heeft verdiept (en wat ik op verzoek wel wil afspelen, met aardige latere vondsten in bv. ingezonden brieven Volkskrant erbij).
Maar goed. Vraag. Eerste goede antwoord wordt beloond met naar keuze Groninger mosterd of worst. Waar, in de meer serieuze Nederlandse literatuur, is spake van ene Van Wemeldinge. Als verzonnen naam, voor alle duidelijkheid. En je kan er niet op Googlen want "van wemeldinge" levert "de bewoners van wemeldinge" etc.
Die dominee, tussen haakjes, dat ging van Tara boem-diejee, schoot me te binnen, en toen vroeg me af hoe het zou gaan met Tara Singh Varma.



Taro

Vanavond
Heb voor twee dagen taro. Kan je frituren (taro-chips!) en koken, bakken, enfin, als aardappel. Ga vandaag een deel koken want de tofu ga ik frituren. Zie morgen.

Cultuur nu. Eindelijk. Wow man. Tsjongejonge...
Marco van Duyvendijk hier (alle links hier in een nieuw venster) en hier.

O ja!
NRC Next gaf ongeveer een half jaar geleden een doos DVD's uit, kook / eetfilms.

Eerste uitgave
:
Barbette's Feast (ken ik niet)
La Grande Bouffe (zie blog!)
La cena (ken ik niet)
The fish fall in love (mooi!)
Eden (mooi!)

Tweede uitgave, nu.
Big night (mooi)
Une affaire de goût. (ken ik niet)
Bella Martha, (mooi)
Pranzo di Ferragosto (ken ik niet)
Estômago (mooi)

Vijf ervan zijn bij de Noordelijke Biebs te krijgen.
Commentaar komt!

En ik wens u een vruchtbare avond...