dinsdag 1 december 2009

December alweer


W., van de lokale kroeg, zei me vanavond "Rond de 20e gaan de dagen weer lengen". Ja, verdomd. Het gaat allemaal zo snel...

Recept
Tomaat met garnalen, tomate crevettes, o wat is dat lekker (als gemaakt van top-ingrediënten); weer zo`n "verdwenen" gerecht...
Snijd een kruis in de kop van tomaten (twee per persoon; middelgroot) en houd de tomaten even in kokend water. Spoel koud en ontvel.
Snijd de kapjes van de tomaten, haal ze uit, droog ze van binnen en bestrooi van binnen met wat zout; zet de tomaten een tijdje weg met de opening naar beneden.
Spoel de tomaten uit en dep ze weer droog.
Vul met garnalen van de beste soort.
Koel goed.
Serveer met erg goede mayonaise.



En zo hoort het niet; never ever de saus over het eten serveren; dat maakt de klant zelf wel uit.

Gisteren "witte bonen, soepgroenten, tonijn". Niks, want veel werk, erg laat. Loempia gefrituurd, opengesneden en mengsel ketjap manis / sambal brandal erin.

Ook vanvond niet trouwens want ik kreeg Philippijnse pasta met gehakt van de Phillipijnse buurvrouw. We zullen zien zei de blinde.



Zo hoort het. In Nederland niet vertoond overigens.

Nog wat Spaanse muziek? Ik zal eens kijken of ik paso doble vinden kan. Op het gevaar af dat er stierenvechten bij komt.
(Is stierenvechten wreed? Ja. Maar op de eerste plaats moet je je realiseren dat de gemiddelde Spanjaard uit een dorp komt, en in de stad wonend elk jaar naar dat dorp heen gaat, en dat in dat dorp de varkens en de kippen en de geiten en de schapen gewoon langs de weg geslacht worden. En op de tweede plaats, gemakkelijk vergeten, vallen er nogal wat slachtoffers onder de torero's.
Ik verdedig niks, ik stel alleen maar.)



En nog wat. Laat niemand het woord "laf" gebruiken. Fout, prima, wreed prima. Maar laf? Hoho.



OK. Paso doble
Linares hier (alle links hier in een nieuw venster).
Ciempozuelos hier. Vreemd: in Spaanse samenstellingen betekent ciem cien, honderd. Als herder ben ik ooit gestoken door een duizendpoot, ciempodos of zoiets, meldde dat in de kroeg 's avonds en vernoemde het cienpedos, honderd scheten. Ongelofelijk wat een bult en een pijn. Een collega was in bed gestoken midden op zijn borst. "Toen had ik drie tieten!"
El gato montes, de wilde kat, is een van de mooiste, naast Mi Jaca, mijn Jaca (stadje).
Hier.
Iedereen zat? Hier.
Avila, prachtige stad trouwens, hier.
Tot slot, Mi Jaca hier.



Kathedraal Jaca

Enfin, wat dat stierenvechten betreft, bekijk het zelf. Hier.

Of misschien beter dit hier, het afscheid van Luís Francisco Esplá, een vriend, in juni.
Je ziet, als je er wat kennis van hebt, hem dingen doen die extra gevaarlijk zijn. Torear tegen de muur, de stier de rug toe draaien, vóór de kop van de stier stappen, de rode lap achter zijn lichaam laten wapperen.
Laf??

Hij is afgestudeerd kunsthistoricus en een befaamd amateur filosoof. Van hem ook de uitspraak dat je wakker kunt worden en dan besluiten geen stierenvechter meer te zijn. Maar je kan niet wakker worden en besluiten geen kunstenaar meer te zijn.

Zijn specialiteit overigens is banderillero.
Zie hier (met paso doble!).
Met het derde stel komt hij maar net goed weg, maar corrigeert zich daarna subliem.
Wreed? Ja. Laf? Komkom...

O ja, heel af en toe, als een stier te wild blijft, krijg ie banderillas negras, zwarte banderillas. Extra veel weerhaken.
Hier.
Wreed? Ja, uiterst.