Post van C1

Post van C1 en, vrijdag, Asclep foto’s. Die C. mooi vindt, trouwens.



Huernia hislopii

Gaat het toch verdorie oa wéér over die beginzin, daar had je het een tijdje geleden ook al over. Toen vond ik het niet nodig te reageren, maar twee keer... Ik dacht dat je wist dat het Anna Karenina was, maar ik denk dat Nabokov je erin laat tuinen (of misschien mij, weetikveel, heb ik er weer nix van begrepen). De beginzin is nl omgekeerd, en voor mijn eenvoudig brein veel logischer: " Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen wijze" Sardonisch genoegen van Nabokov, om zoiets dwarsig naar zijn eigen hand te zetten.
Je hebt gewoon helemaal gelijk. Nabokov...



Frerea indica

[Over de Asclep foto’s]
De foto's zijn ontegenzeggelijk prachtig. Het zijn voor mij, buitenstaander, een beetje rariteiten, dat wel. De dingen moeten altijd een beetje tot mijn leefwereld horen, anders blijf ik er vanaf de buitenkant tegenaan kijken. Ik ken uit tuinen wel Asclepias tuberosa als ik het wel heb, zijdeplant geloof ik (dit gaat geheel uit het geheugen). Zocht tevergeefs naar overeenkomsten met die soort. Het wordt al leuker als ik meer te weten kom: waar komen die gevaartes van jou vandaan, hoe worden ze gebruikt (voedsel, medicinaal ed). Dan gaat het leven.
Er is alleen een Hoodia die ze die vermageringscactus noemen. Hoodia gordonii. Zie hieronder.



Kijk, ik vind vogels ook verdomd leuk. Maar ik moet ze wel in mijn eigen tuin kunnen aantreffen, of tijdens een (duin-)wandeling. En dan wil ik me graag in de zang van de wielewaal of de vlucht van een boomvalk verdiepen. Maar als ik kwijlend met een telescoop op een winderige pier, tussen mensen in allemaal dezelfde verantwoorde kleding en petjes (petjes!) moet gaan staan, is de belangstelling op slag verdwenen. Zoiets.
Mooi. En Asclepias tuberosa: ik had A. currasavica in de tuin. Zie hieronder.



Hé dat is aardig, krek op de dag dat ik dan in vredesnaam maar gelei heb gemaakt van de giga-oogst van dat ene kleine boompje in mijn tuin, komen ze bij jou ook langs.
Het spijt me, Cydonia is gewoon kweepeer in het nederlands. Cydonia oblonga: meestal peervormig (oblong) maar soms ook meer appelvormig. Dan heten het kweeappels, soms ook kwappels (maar de meeste mensen kijken je raar aan als je ze zo noemt).
Er is een oude theorie dat de boom des levens (of van goed en kwaad) in het paradijs geen appelboom, maar een kwee was.
Hoho! Ik bedoel Cydonia japonica! Zie hieronder.



Mooie link naar Crumb! En de gouden appels der Hesperiden (die Hercules geloof ik moest stelen) waren wrsch ook kweeën. Want inderdaad, als je het dons eraf veegt worden ze prachtig goudkleurig. Dat doet geen appel ze na.
Ik had al 24 potten kweepeerjam gemaakt. Nu staan er nog 37 potten gelei naast. Godnogantoe, dat wordt veel weggeven. Maar ik heb nog membrillo van vorig jaar in de vriezer, dat wou ik daarom niet maken.
Ik heb 1 mand hele vruchten bewaard. Staan in een koele hal, want in de warme kamer beginnen ze erg gauw te rotten, mijn ras tenminste wel. Telkens als ik erlangs loop overweldigt de geur me, ouwerwets verrukkelijk.
Mispel en kwee zijn inderdaad zéér nauw verwant, dat zie je meteen als ze in bloei staan. Behoren allebei tot de rozenfamilie, wat jij rozebottel noemt. Maar de rozenfamilie is errug groot, Malus (appel), Pyrus (peer) en Prunus (kers, pruim, amandel, perzik en abrikoos) behoren er ook toe.
Ja, maar eigenlijk bedoelde ik dat ze dichter bij de rozebottel staan dan bij de bv. appel.



Huernia kirkii

Hoe kom jij erbij te denken dat Cydonia en kweepeer verschillend zijn? Worden ze in Spanje als verschillend beschouwd? Ik vermoed dat wat jij Cydonia noemt de kwee-appelvorm is. Dit zijn zeer oude cultuurvormen, waar we het nu over hebben. Vermoedelijk een van de oudste in cultuur gebrachte fruitsoorten. In het Portugees: marmelo, waar het woord marmelade vanaf stamt. Daar merk je al aan dat het oervruchten zijn, marmelade komt zowat in alle talen voor als ander woord voor jam (alleen bij de Britten is het specifiek jam van sinaasappelschil).
Dat wist ik nou weer niet, dat de loquat hetzelfde is als die zg Japanse mispel. Zie ik de laatste jaren inderdaad bij de turkse groenteboer als "mispels" liggen. Rare jongens, dacht ik dan, om dat mispels te noemen. Maar nu valt alles op zijn plaats. Weer wat geleerd.
Is boven al beantwoord, én: loquat wordt misschien Japanse mispel genoemd, maar dat is de officiële Nederlandse naam van C. japonica.



Hoodia officinalis ssp officinalis (dus nog een geneeskrachtige)

Leuk! Die stoofpeerrecepten. Hoewel die van gisteren (met aardappels en komijnekaas) en vandaag (spek erbij) elkaar niet veel ontlopen. Stoofperen en spek doet mij aan Zeeland denken. Klopt dat?
Had ineens zin in linzensoep. Wrsch naar aanleiding van Janneke's blog, waar Titia Hupsemeflups oude koolrecepten uit de hoed toverde. Daar stond linzensoep met kool bij. Leek me een prima combo. Miste wat kruiden, dus keek op jouw blog op "linzensoep" Geen reactie. Nou moe? Maar onder "linzen" stond wel vanalles. Mooi om met een basisrecept te beginnen, van waaruit je alle kanten opkunt. Inderdaad: laurier en bonekruid erbij. Alleen doe ik altijd, ipv koriander en komijn, karwij en jeneverbes erbij. Zoals je ziet ben ik gek op karwij, zeker als je kool bij de soep doet! Kool en karwij hóren bij elkaar, vind ik. In het recept van Janneke vond ik de rozemarijn dan ook maar zozo. Wel geprobeerd, grote tak verse uit de tuin erbij. Het rook sterk, maar je proefde er gek genoeg niet zoveel van. De laurier overheerst dan.
Deed er een blokje lamsbouillon bij. Ik neem altijd (of vraag vrienden mee te nemen) lamsbouilonblokjes van Knorr uit Engeland meenemen. Zijn daar overal verkrijgbaar. Waarom hier toch niet? Stomstomstom. Bij de Turk kun je soms die van Maggi krijgen, maar die vind ik te sterk en zout. Die van Knorr zijn echt lekker, zou je welhaast verfijnd kunnen noemen.
Stoofperen met spek: ik zou het niet weten...
O, ik gebruik vanavond ook jeneverbessen en karwij, maar in de zuurkool dn.
Zal er meteen nu nog een linzensoeprecept op zetten. O, probeer eens linzesoep.
He, lamsbouillonblokjes, dat ken ik niet. En was vandaag vruchteloos op zoek naar die paddestoelenblokjes.



Huernia hystrix

Vergat op de mierik te reageren. Ja, het woekert als een gek als je niet oppast. Wat bedoel je met in fijn gaas planten, hoe moet ik me dat voorstellen? Leg je het gaas horizontaal - maar dan doet het weinig, hooguit de mollen weghouden. Of maak je een soort behuizing van gaas, waar je de wortels inplant?
Zag ooit in een brits tuinprogramma een oudere heer, die zijn wortels in een tamelijk wijde pvc-buis plantte. Als hij dan mierik nodig had, verzadigde hij de grond in de buis, met wortel en al, geheel met water. Door de gladde wand van de pvc kon hij de plant er dan met kop en kont zó uittrekken. Je hoorde een zuigend geluid en hóp! daar wastie.
Verse mierik uit de tuin is loeischerp. Ik heb het wel buiten staan raspen en stond dan nòg te huilen. Inderdaad, in dunne room.
Ja, een kooi van gaas.
Goed idee van die oude heer...
Niet alleen verse mierik uit de tuin hier is loeischerp, ook knof. Kleiner maar veel scherper.



Hoya kerrii

Linzen cq. linzensoep, ook wel linzesoep dus.
De meeste linzen hoeven niet te worden geweekt, behalve als ze al drie jaar in het keukenkastje staan.
Dupuis-linzen (de lekkerste) wel een uurtje weken.
Rode linzen koken altijd kapot.
Het basisrecept is altijd hetzelfde, van de Amsterdamse Huishoudschool via A Book of Middle Eastern cooking tot Winnie the Poohs cookbook.
Wortel, selderijknol, ui, peterselie en knoflook even aanbraden in wat olie en dan even zachtjes laten doorstoven.
Peper erbij, laurier, bonenkruid, korianderzaad en komijn.
De groenten wat prakken, koude bouillon erbij en de linzen.
Afschuimen als het kookt, op zout controleren en met deksel zachtjes laten pruttelen tot de linzen gaar zijn.
Dan moet de vloeistof trouwens bijna zijn weggekookt.
Zoniet, dan heb je linzensoep in het geval van teveel bouillon, en verbrande linzen bij te weinig.
Variaties.
Verse worstjes kort meekoken.
Eieren erin pocheren.
Met tomaat.
Met kerrie en appel.
Met mergpijpen en water.
Gekookt met een stukje ongeweekte zoutevis of zoute sardien.
Koken met een scheut zoete rode wijn erbij of malaga of zo.



Huernia keniensis ssp grandiflora