Ik had het laatst over Ter Braak. En als je Ter Braak zegt, dan zeg je Du Perron.
Eerst even wat Bomans, in zijn Volkskrantstuk van vlak na de oorlog, over schrijvers die door of in die oorlog stierven, dienaangaande schrijft over Ter Braak. “die terstond na de inval der Duitsers voor zichzelf de grens tussen zijn en niet zijn meende te mogen trekken.” Dat wist ik. Maar wat ik niet wist is dat Du Perron hem heel snel volgde. “die zwaar ziek en strikte rust behoevend te Bergen (N.-H.) tijdens het bulderen der kanonnen de geest gaf op 14 mei 1945.” Niet wist? Een beetje toch wel geloof ik. Staat er daarover niet iets in (onuitgepakt) Mandarijnen op zwavelzuur? Keek in het verzameld werk van Pam, die schrijft nogal wat over dat boek, niks gevonden.
Ter Braak
Maar goed. Vanmorgen las ik in Brieven van een aardappeleter (Reve) dat hij zijn stuk over Presser, zijn geschiedenisleraar op het Vossius gymnasium, in Moeder en zoon beschrijft als “de moeilijkste passage” in dat boek. Dus dat zocht ik even op. En daar kwam Du Perron ter sprake. “Zelfs deed Presser ons kond – ik weet bij God niet waardoor zij ter sprake kwam – dat hij Henriëtte Roland Holst onze grootste dichtader vond. (Dezelfde, van wie Du Perron schrijft, dat hij zelfs wel wil geloven, dat zij de grootste dichteres aller tijden is, mits hij haar ‘maar niet hoefde te lezen’.”
Du Perron
Recept
Spinazie roerbakken
Was de spinazie, haal de stelen van de bladeren en slinger droog.
Bak op laag vuur in olijfolie wat knoflook uit.
Bak de spinazie op hoog vuur en steeds roerend in dezelfde pan tot gaar en laat het vocht snel inkoken.
Breng op smaak met peper en zout.
Gekloot met dat blogspot. Als je (Google) gmail ingelogd bent en je opent een blog met een andere inlog dan gmail, dan opent ie, en plaatst zelfs stiekem je post, een (Google) blogspot met dezelfde inlog als gmail, als je dat tenminste hebt, en dat heb ik.
En: 10 koppen, C!
