Drie reizen als bedelaar door Spanje.
Alcarria 1 hier. Alles nieuw venster zoals gebruikelijk.
Alcarria 2 hier.
Del Miño al Bidasoa 1 hier.
Del Miño al Bidasoa 2 hier.
Derde en laatste reis nu: "Judios, moros y cristianos", joden, moren en christenen. De oorspronkelijke bevolking van Castilla la Vieja, Oud Castilië, omgeving Avila en Segovia.
Stukkie onder Madrid.
± 1955.
Het begint al met een mooi gezegde, PJ. "No hacer buenas migas con [die en die]", letterlijk "niet goed migas kunnen maken [wat een groeps-bezigheid is] met die en die". Nederlands: niet goed kunnen opschieten met...
Migas. Opgebakken oud brood.
Hard oud vloerbrood (zo lìchtbruin mogelijk) in flinterdunne plakjes snijden en die plakjes in kleine stukjes.
Die in grove kruimels ("migas").
In een wok of braadpan in wat olijfolie wat stukjes rauwe ham en/of slakken en/of knoflook aanbakken, maar het kan ook zonder.
Flink gesnipperde knoflook erbij, even later goed omscheppend dat brood erin meebakken, een scheut water erbij en eventueel uitgeknepen rijpe tomaat, goed omroeren, en blijven roeren tot het mengsel weer droog en rul is.
Pan op tafel zetten, iedereen een liefst houten lepel geven, lepel in de pan, en tegen de wand van de pan die lepel voldrukken.
Serveren met rosé en ijskoude blauwe druiven.
Lees het hele verhaal hier (Word). Leviticus...
Maar goed, Wat at Cela.
* Gebakken eieren met spekjes.
Na hout mee helpen afladen beloond met een maal van
* brandewijn, rosquillas (in vet gebakken oliebollen in de vorm van donuts) en bacalao, zoute vis / klipvis.
Rosquillas
* Brood met tomaat.
Een glas wijn blijkt toen 30 cent te kosten, 30 cent van een toenmalige peseta.
Maar
* zes forelletjes en een kwart(?) wijn kost minder dan een "duro", 5 pesetas.
Uitgenodigd voor dit maal na vertalen voor Franse toeristen.
* Twee (gedroogde) haringen (zie hier, een glas "Aloque" (soort Rioja).
Dit was in Roa del Duero. Enorm verhaal over de historie van Roa. Een ding: 30 jaar geleden was het een uitgestorven gat. Maakte er wel hetzelfde mee als wat Cela een paar keer beschrijft. "Is hier een Parador [soort pension]?" -"Nee meneer". "Waar kan je hier dan slapen?" -"In de fonda" [soort pension, maar dan zonder binnenplaats, voor als je paarden bij je hebt].
Hij komt ook in Aranda del Duero
en in Peñafiel ("trouwe rots")
Het aardige van het kasteel van Peñafiel is dat het een groot kasteel lijkt. Maar dat is het niet. Het heeft lengte maar geen diepte. Dat rechter stuk is enkel een muur...
* Bonen met bloedworst
Die bonen, dat zullen wel in die streken, "pochas" ("lelijkerds") geweest zijn. Enorm lekkere witte bonen.
* "Una tacita de recuelo hirviente".
Daar moest ik even over nadenken. Een kopje gloedhete recuelo. Geen idee.
PJ, weer een.
"A la tercera va la vencida".
Drie maal is scheepsrecht?
Vriendschap met een handelsreiziger in blikjes caneloni (Spaans, want in oost Spanje eten ze Italiaansig; canelones. Net als "lasañe"). Blikje met 16 vellen kreeg hij.
Treed op als komiek, 11,40 pesetas.
Laat vellen vullen met
* Escabeche de bonito (bonito: skipjack).
Wel eens gevangen M?
Bonito is na koken niet meer rode tonijn maar zoals in onze blikjes.
Escabeche: hier.
Vullen en klaarmaken kostte 30 reales, 30 1/4 pesetas, 7,5 dus.
* Weer een moeilijke.
Brood van graan "salmerón" met olie "alperchin".
Salmerón moet een soort Grünkerne of spelt zijn.
Alperchin: tweede persing olijfolie.
* Brood met cecina.
Cecina: hier.
* Cordero asado, lam uit de oven, in Sepulveda.
Beste lam in Spanje zegt men. "Wereldhoofdstad van het geroosterde lam" hier.
Goed bestorven, in 4-en snijden (poot/rest), in flinke aardewerken bak, wat water en wat reuzel, 1,5 uur in een "bakkersoven" (zeg 150 graden), halverwege draaien en + zout en wat boter; verder in de oven tot mooi ruin.
Dit boek is veel zwaarder dan de twee eerdere. Lange zware uitleggingen. Maar ja, Castilla heeft een zwaardere historie.
Twee aanvullingen (vrijdag 14e).
Bakkersoven. "150 graden".
Je moet je voorstellen dat in die landen een bakkersoven een enorme pizza-oven is waarin je bundels takken brandt. Die brand je bv. links-achter, wat de bakstenen vloer opwarmt. Je raspt de smeulende resten er uit, gaat met een stok met een natte dweil eroverheen om as weg te halen en op die plek bak je je brood. Of je pizza. Onderwijl stook je bv. rechts-voor een nieuw vuur.
Maar goed, je kan zo'n bakker spul brengen om in de oven te zetten. Nadat hij zijn brood gebakken heeft en niet meer stookt.
Die oven is dan dus rond de 150 graden; zeg dat die in twee uur daalt van 190 naar 100.
Die takkenbossen overigens, dat zijn, als het goed is (voor de smaak!) bossen droge wijnranken. Sarments, Sarmientos. Enorm lekker om lam op te roosteren.
(Bundels takken: mutserts, vandaar de uitdrukking "Waar Abraham de mosterd haalt". Mosterd: verbastering van mutsert, takkenbossen voor zijn brandoffer])
Cela.
Is er nog een ander reisboek? "Primer viaje Andaluz", Eerste reis naar Andalucia?
Binnenkort bericht.
