"Reis door de Alcarria" (1948)
Na de volledige Karel van het Reve en nog steeds bedlegerig (her)las ik dit boek, van nobelprijswinnaar Camilo José Cela. Niet het volledig werk in dit geval, want dat zijn 22 kloeke delen. Zo lang ben ik nou ook weer niet ziek.
Dat Reve-lezen resulteerde overigens in de posting na deze. Onder deze dan dus.
In het begin van zijn schrijverschap schreef hij drie reisboeken, reizen door verschillende delen van Spanje, eerst als backpacker zeg maar (dit boek), later meer als vagebond.
Alcarria
Maar dit is geen literair blog, al begint het er wel op te lijken, dit is een gastronomisch blog.
Wat at hij onderweg, lopend van dorpje naar dorpje?
Voor zover hij het vermeldt, ik schat in 30% van de gevallen, het volgende.
* Brood met tomaat en "foie gras". En dat is geen foie gras in Spanje maar leverkaas uit blik zeg maar.
* "Wit brood" met ui ("Dat is goed voor het bloed"). Wit brood: je moet weten dat het niet zo lang na de burgeroorlog speelt, in een tijd van schaarste en waarin het door Franco was verboden wit brood te bakken om zoveel mogelijk van het beschikbare spul te kunnen profiteren. Maar ja, enerzijds werd er stiekem toch wit brood gebakken en anderzijds heeft de gemiddelde Spanjaard tot op heden daardoor, overgegaan van vader op zoon, een hekel aan bruin brood. "Bruin brood", pan integral, is er wel maar dat ziet er uit als wit brood met een uiterst vaag gelig tintje.
* Brood met gerookte sardien. Geen wit brood dus hier.
Gerookte sardien
* Dikke gele romige melk met wit brood.
* Knoflooksoep en omelet met boquerones.
Knoflooksoep: hier.
Een simpel boerenrecept inderdaad, meestal zelfs zonder die ham geserveerd. Maar in de stad met toeters en bellen. Tomaat bv.; je moet er niet aan denken.
Portugal: + komijn.
Omelet met boquerones: kijk, je hebt tortilla española (eierstruif met aardappelen, kortweg "tortilla") en tortilla francesa (omelet). Eea. niet te verwarren met Mexicaanse tortilla.
Aan het "deeg" van tortilla española kan van alles worden toegevoegd zoals ham, paprika, chorizo, ui, maar meestal is het enkel aardappel, ei en zout.
Boquerones nu. Dat zijn in azijn ingelegde ansjovis-zij'tjes.
Boquerones
Slecht idee trouwens. Dat bord is majolica, "Delfts", en dat is loodglazuur (in dit geval "tin-glazuur" = loodglazuur + tin-oxide), en met iets zuurs erop lost het lood op.
En die azijn laat rauw ei schiften, zoals ik ooit zelf tot mijn spijt moest ondervinden. Hier moet dus sprake zijn van een omelet, na het bakken "gevuld" met boquerones. Ik bedoel: je kan aan een tortilla española na het bakken niks toevoegen, toevoegingen moeten dóór het "deeg" en dat schift dan dus door die azijn.
Tortilla española
* "Eierkoekjes" en bladerdeegkoekjes. Respectievelijk
en
* Gebakken eieren met chorizo en een banaan toe.
Chorizo is in Spanje op het platteland zowat altijd gebakken verse chorizo. Kamminga, Zuidhorn, maakt het wel eens.
* Gekookt geitevlees en geitemelk.
Gekookt geitevlees? Dat moet gestoofd zijn.
