Ekai Kawaguchi
Three Years in Tibet
De bezoekers van de bruiloft worden hartelijk onthaald op Tibetaanse thee en koude sterke drank, waaraan ze zich overmatig te goed doen; zowel de gasten als de gastheer en -vrouw laten zich het goede gebodene wel bekomen, en men heeft in het algemeen pret, of wat zij chachang pemma noemen, de gelukkigste staat ter wereld.
Tijdens het drinken wordt er niets gegeten, maar bij de middagmaaltijd eet men wat vlees en tarwekoeken. Het vlees is gewoonlijk jakvlees, of anders geiten- of schapenvlees; in Lhasa eet men soms varkensvlees, en rundvlees is in het hele land zeldzaam, zeker bij bruiloften. De bereidingswijze en het menu zijn vrij eenvoudig; er worden drie vleesschotels geserveerd, rauw, gedroogd en gekookt (op een bruiloft zal men nooit geroosterd vlees aantreffen). Het gekookte vlees wordt bereid in olie of soms water met zout en wordt als eerste opgediend, samen met tsu, een mengsel van kaas, boter en suiker. Wanneer dit allemaal op is wordt er een grote schaal gekookte rijst opgediend, gemengd met boter, suiker, krenten en Chinese persimmon [Sharon fruit, kaki].
's Avonds worden de gasten opnieuw op een diner onthaald, waarbij ze een soort vermicelli van tarwebloem en eieren of puur Chinese gerechten voorgeschoteld krijgen. Zo krijgt men dagelijks drie, vier maaltijden te eten, en daarnaast wordt er tussen de maaltijden door voortdurend thee en sterke drank geserveerd.
