Pepers op azijn
Westland Peppers (zie hier; alle links hier in een nieuw venster) vroeg me voor hun blog (zie hier) het recept van mijn jalapeño's op azijn. "mijn" want ik heb het uitgevonden. Wat wel bestaat is jalapeño's pekelen en dan op azijn.. Zie die Spaanse pepers verderop.
Snij de jalapeño's zonder kopje in de lengte in tweeën. Pitjes en zaadlijsten laten zitten.
In een pot (goed proppen) en aanvullen met witte wijnazijn.
Een paar dagen in het zicht laten staan en telkens als je het ziet even omschudden.
Na een week of twee zijn ze prima eetbaar. Helemaal niet enorm scherp, gewoon erg lekker.
Maar: eet ze zonder de pitjes. Die pitjes zijn niet te vreten.
Zie rechtsboven op de foto.
Die pitjes en die zaadlijsten hebben zich mooi "teruggetrokken".
Trouwens als het potje leeg is kan je met die ondertussen pikante azijn ook heel mooie dingen doen.
Pikante vinaigrette!
Lange Spaanse pepers nu.
Ik laat het zien met rode, maar meestal doe je het met groene.
In Spanje heet het guindillas [giendIEljas], wat letterlijk pepers betekent, maar in de praktijk zijn het pepers op azijn.
Zie hier.
Enorm lekker en ook niet overdreven scherp.
In chauffeurs-café's krijg je ze bij je voorgerecht: linzen of artisjokken opgebakken met rauwe ham...
Gebruik niet té scherpe pepers, met weinig, boven in de vrucht geconcentreerde pitjes.
De pepers worden niet doorgesneden, dus nu gaan we ze beter eerst in de pekel stoppen. Dat werkt wat méér conserverend, wat dieper doordringend zeg maar.
40 gram zout op een liter water. Maak meteen een liter want het bederft niet.
Pepers daarin, een dag, regelmatig omschudden.
2/3 pekel afgieten en aanvullen met witte wijnazijn.
Klaar.
Zo kan je ook hele paprika's inmaken, stukjes wortel of bloemkool, noem maar op.
Bedenk dat hoe compacter + groter het is (hele paprika), hoe sterker de pekel moet zijn (80 gram) en hoe langer er in (4 dagen).
Maar bijvoorbeeld bloemkoolroosjes met een stengelstukje, dat kan je doen als die pepers.
Stukken winterwortel: er tussen in.
In Spanje maken ze augurk en groene pepers in op enkel azijn maar 1] dat geeft een viezige lijkachtige kleur, en b] je moet dan -ook weer viezige- heel sterke sjemiese fabrieksazijn gebruiken. Beetje als die Surinaamse azijn waar die waarschuwing op staat dat je het moet aanlengen.
Planning
Daar ben ik wat laat mee, want een ding ervan heb ik al op, en de tweede maak ik vanavond.
Kwal
Dat kondigde ik al aan maar ik at het pas gisteren.
Ach wat was het lekker... Knapperig, fris...
Ik denk dat ik de dag ervoor in plaats van die kwal die hier besproken martabak maakte. Of was het dat gefrituurde ei met rode linzen?
Quod non.
Varkenshaas
Vandaag dus.
In bladerdeeg in de oven.
Met bruine bonen (die Friese Woudbonen van laatst), en een mooie tomatensaus.
Ik denk eigenlijk trouwens dat je moet lezen Friese Woud-bonen.
Pizza
Helemaal zelf gemaakt natuurlijk.
Met die Tynjetaler die ik wegens de hitte niet naar Loek kon sturen, en met van die kleine Roma tros-tomaatjes.
Twee keer tomaat? Jawel, want die bonen hierboven waren gepland met Hongaarse gefrituurde uienringen, maar dan moet je dus niet vergeten hebben grote uien te kopen...
En ik had nog een pak tomatenprut...
Gerookte tofu
Een mooie groentenbouillon, daarin (apart gekookte) rode rijst, en paddo's.
Ikan nasi erover, die superkleine gebakken visjes.
Stoomdeeg
Ballen van stoomdeeg, met daarin pikante gemarineerde gekookte halve eieren (telor bali) en sperziebonen.
Hier moet nog over nagedacht worden...
Bapao met sweet bean sauce?!
Niet slecht.
Bedacht dat je er prima een schol in zou kunnen pocheren.
Wat we gaan doen.
Mijn mede-auteurs
Loek
Dat mostarda gerecht van je, dat komt van hier.
Prachtig, fantastisch en noem het maar op, maar met mostarda heeft het geen ene fuck te maken.
Mostarda dat betekent mosterd. In de praktijk: fruit in mosterd-siroop.
Zie bijvoorbeeld hier.
Mostarda zonder mosterd, dat kán toch niet?? Mosterd zonder mosterd...
Dat je je risotto-paddo's recept niet wil geven, alla.
Maar het zet je wel op de lijst van mensen die "roepen".
(Huesca, een tijdje geleden. Met Julián naar een tentje. Gehaktballetjes in tomatensaus. Lekker zegt ie. Vraagt ie hoe ze die balletjes maken. Dat zeggen we niet. Ik zeg Met ei en in melk geweekt uitgeknepen oud brood. Krijgt dat mens 'n kop... Julián lachen...)
Trouwens mijn risotto met half gedroogd half vers eekhoorntjesbrood is stukken beter.
Om nog maar niet te spreken over mijn shiitake gohan, met half gedroogde half verse shiitake...
Ik houd niet zo van abdij-bieren en trappist en zo.
Ga trouwens een dezer dagen wel brood met trappist maken.
Koken met bier is wat anders dan het drinken.
Koken met bier is wat anders dan het drinken.
Heb wel iets met Orval gepland, te koken, maar ik ben vergeten wat.
O ja, varkensmedaillons met een saus van Orval en room.
En aardappelen, in de oven met rauwe ham gebakken.
En Loek, dat Pasticcio rustico, en dat Profumo del chianti, geloof me, dat zijn kwaakverhalen gebaseerd op iets flinterduns en vaags van vroeger tijden. Als al niet 100% verzonnen.
Trouwens: een heel boek vol met het ene ongelofelijke verhaal na het andere nog ongelofelijkere...
Komkom Loek...
Rode Boekje
Ja prachtig, die madeleines.
Je ziet ze cupcakerig iha, maar inderdaad is dat schelpje je ware.
Ik kreeg er een tijdje geleden een, in een sjieke-dames café in Luxemburg stad. (Bejuweelde bebonte dames met af en toe een half demente ouwe man er besmuikt giechelend achteraan scharrelend.)
Niet dit hier maar enkel en alleen dit hier.
En ja, die bourgogne-drinkers, dat zijn toch mensen met iets minder fijne smaak dan die Médoc drinkers (zoals ik).
Overmorgen bij die kaaspizza een Dourthe (Médoc), en vandaag bij die bonen een Bergerac (Château Belingard), als je dan toch persé zware wijn wilt drinken...
Pizza "opgeleukt"
