Daar gaat het over.
Kruisdistel-oesterzwam. Eerder in Duitsland gevonden. Heeft heel wat meer smaak dan oesterzwam. Wat ga ik met deze doen? Iets met gedroogde Chinese vis, maar ook weer iets in de trant van door de helft in de lengte en dan in de oven of zo.
Eerst in Groningen, na tip, eindelijk een goeie slager gevonden. Einde Steenstilstraat, en over die straatnaam hadden we het al. En toen ik er toch was ff doorgelopen naar die Indiase supermarkt, en ik had er om kunnen wedden, failliet.
Goeie slager dus. C. van Dijk. Half uur staan praten over varkensnet, hart, tong, kalfsniervet, ik weet niet wat allemaal meer. Hij had lamstong alleen in grote zakken in de vriezer "want die gebruik ik in de lamsleverworst".
Volgende dinsdag rundertong + keelstuk, en in Holt spraken we al af...
Die slager was wel een man van "ik doe dat zo" en dat mag natuurlijk. Hij maakt geen lamsgehakt, alleen lams-rund en rund. En ik had lams nodig, om te mengen met HOH voor Ćevapčići tzt, dus kocht het bij de Marokkaan in dezelfde straat en stopte het in de vriezer.
Garden eggs. Had ik een tijd geleden. Heerlijk. Niet te verwisselen met die Surinaamse bittere!
Kaaspaleis Van der Ley. Heb ze verteld hoe uitstekend die kaasfondue was (kwa kaas en fondue-ding, aldaar aangeschaft). Vergeten te vragen of je er ook vleesfondue in kan maken. Nou ja, dat gaan we toch proberen? Vergat ook te vragen naar -mij onbekende- Spaanse "torta" of "tortita de barros". Brood, nou ja, soort dan, cq broodje van stokken. Dat ruikt naar stokbrood.
Kocht er Bouchon de Sancerre, zie hieronder, kurken van Sancerre. "Geef mij maar Sancerre?" Nee hoor, heerlijke kaas die ik niet kende. Hier (alle links hier in een nieuw venster). Hé! Daar is ie goedkoper!¬]
Markt. Zie groenten boven. Ook bakbanaan. En bij de kruiden-dame behalve Sechuan peper (zie foto verderop) ook gerookt paprikapoeder. En gaf haar een link naar de importeur van Guérande zout.
Folkingestraat. Italiaanse winkel. Liet ze Filei calabrese zien (search the blog). "Ja! Die maakte mijn schoonmoeder. Met een breinaald". Uh, kweenie, maar dan zou er toch een gaatje in moeten zitten? Ik hoorde ook als iets van maccheroni mompelen... Maar goed. Vroeg er naar Gigli. Nee, maar als u nou uw telefoonnummer geeft dan bellen we u als we ze hebben. Kijk.
Toko op het Zuiderdiep. Witte rijstazijn voor de 2e soort gari. Eerste gisteren gemaakt.
Gari met mirin
Zeer dunne plakjes gemberwortel (schil stukken met de rug van een tafelmes) een week in mirin met 20% alcohol. Ik schreef het gisteren al. Dus als je minder % hebt, bij de apotheek of drogist pure alcohol kopen (geen gedenatureerde!!!) en rekenen / aanvullen.
Tweede soort wordt gemaakt met witte rijstazijn. Nader bericht volgt, zowel over de smaak van de eerste soort (ruikt al ongelofelijk lekker) alswel bereiding en smaak 2e.
Hieronder de 1e, geen goede foto te maken ivm spiegelen oppervlak.
Daarna de gezonde winkel. Voor seitan. Tsjonge. Tig soorten seitan in potten, met dit kruiden, dat kruiden... Vond in de koeling "Seitan steak" (alweer die lust om op vlees te lijken; eet seitan als seitan en vlees als vlees); ziet er niet uit maar is iig pure seitan.
Seitan hier.
Link die ik gisteren vergat. Hier. In Foodlog stond "Daar kan ik inderdaad boven de Desem Driehoek Trendy, de Broden Van Toen aanklikken." Nou, ongetwijfeld bent u intelligenter dan ik, ik begrijp het niet.
Trouwens dat Foodlog, dat begon me enorm de keel uit te hangen. Als daar iemand klets schrijft, dan mag je daarop reageren natuurlijk. Maar als bijvoorbeeld een van die culinaire onbenullen van Trouw, zich voordoend als expert, ongelofelijke lulpraat schrijft ("Een gerookte wijting" naast een foto van een makreel), dan mag je niet boos worden.
Ik ben blij dat ik van die zelfingenomen culinaire zeepbellenblazers en mislukte crypto-vegetariërs af ben. Dat gelul over het milieu. Dóe er wat aan godverdomme in plaats van erover tot in de oneindigheid als in de hoek gezette hanen tegen mekaar op te kwaken...
Wat ze daar willen, dat is kwantiteit voor de sponsors. Kwaliteit ho maar, want dat gaat ten koste van de kwantiteit natuurlijk.
Hier geen sponsors en daarom hier dus per dag meer bezoekers dan bij NRCNext koken en Foodlog bij mekaar.
En hoe ik dat weet? Tsja ¦¬]]
(Ennuh, mevrouw van de kruiden: ik had nog nooit zo'n geurige Sechuan peper!)
(Ennuh, is trouwens geen peper. Is mini-citrusvrichtje. U weet dat.)
Ja, je hebt gelijk PJ. Er is minstens een gedicht, en misschien wel meer ook van Elsschot, dat indrukwekkend is.
Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.
Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.
Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.
Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.
Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.
Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
En niet alleen zoals je aangeeft is "tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren" enorm mooi, maar ook "tot bij een ander lief in enig ander land". Minstens zo mooi, misschien wel mooier.
En kijk, dat is de weemoed van Elsschot. In de teksten. En die moet je niet in de plaatjes schuiven...
Uhh, something different now, gerookte tofu kocht ik ook nog. Wordt iets met bakbanaan en die garden eggs.
Hieronder die pekelbonen van gisteren.
Uitgelekte bonen in flink water, halve dag, water proeven, te zout: half water afgieten, nieuw water.
Enzovoorts tot het net zout genoeg is om normaal in te koken.
Let op. Iets wat je ontzout mag nooit volledig ontzout worden, ik bedoel: dusdanig dat je voor het koken weer zout moet toevoegen. Dat is een aanslag op de smaak.
Bonen koken tot net beetgaar. Afgieten en koudspoelen.
Aardappelpuree met boter, melk, witte peper, zout, nootmuskaat.
Bonen door de puree.
Ovenschotel, ingekwast met gesmolten boter, eventueel + paneermeel.
Verse worst bakken met flink boter voor de jus.
Eet met guindillas (groene pepers uit de pekel) en fruitjes erover.
Kreeg vanavond een Beaujolais Villages Nouveau van AH, "Eugene Lo... [onleesbaar, dat had ie goed bedacht!]". Niet-te-zuipen. Gristus wat een bocht...
Ennuhh, o ja, nog meer "meel"!
Reactie op mijn mail naar Ouwehand, dat die braadharing tegenwoordig niet meer te vreten is. Smaak. Ik merkte op, zonder daar conclusies aan te verbinden, dat het tegenwoordig stukkies zijn, geen hele haringen, maar mijn bericht ging over de smaak.
Let op hoe zorgvuldig Ouwehand om het probleem heen draait! Een fraai voorbeeld van PR-met-de-hand-voor-de-ogen! Marine stewardship! Soder op! Ik heb het over de smaak!
Geachte meneer van Thiel,
Onlangs ontvingen wij uw klacht omtrent de braadharing van Ouwehand. Hier willen wij u graag het volgende op antwoorden:
Ouwehand Visverwerking B.V. heeft als uitgangspunt gekozen voor het vermarkten van duurzame visserijproducten en biedt daarvoor het vernieuwde marinade pakket aan onder het MSC keurmerk.
Het Marine Stewardship Council (MSC) is een onafhankelijke, internationale organisatie die een keurmerk toekent aan producten uit duurzame visserij. Het keurmerk staat garant voor een duurzaam beheer van de visstanden en zo min mogelijk schade aan het zeeleven.
Dit uitgangspunt heeft producttechnische consequenties tot gevolg gehad voor ons product braadharing. De tot nu toe hiervoor toegepaste haringgrondstof is onvoldoende beschikbaar wat betreft quota en het voldoen aan de door de MSC organisatie gestelde eisen wat betreft een verantwoord beheer.
Vanwege de hierdoor ontstane situatie is besloten om een grovere sorteerklasse haring, welke voldoet aan MSC eisen, toe te passen als grondstof voor de braadharing. Echter gezien de fysische eigenschappen van deze haring wat betreft de grootte is het niet mogelijk deze haring op de huidige manier in de pot te presenteren.
Na uitgebreid onderzoek is er voor gekozen de gebakken haring op een meer convenience manier te presenteren: “toepassing van haringstukjes in plaats van haring waarin de graat nog aanwezig is.”
Hierbij wordt ingespeeld op de wens van consument naar meer gemaksproducten: de braadharing stukken zijn dan ook beter geschikt als snack of gezond tussendoortje. Dit mede door afwezigheid van graten en huid.
Tevens is gewerkt aan verdere verbetering van de smaak: in navolging van de andere Ouwehand haringmarinades is de smaakbeleving milder geworden.
Middels een sticker op het deksel is de omschakeling van "hele braadharing met graat" naar "braadharing stukken" destijds aangekondigd, mogelijk is dit niet bij elke consument bekend geworden.
We realiseren ons terdege dat u als onze trouwe consumenten hieraan zult moeten wennen.
We stellen het daarom zeer op prijs dat u de moeite heeft genomen ons op de hoogte te stellen van uw bevindingen.
Hopelijk blijft u - ondanks de ervaring - vertrouwen houden in de kwaliteit van onze producten.
Nee, natuurlijk niet!
Je moet eerlijk zijn, en vooral niet draaien. Draaien is dodelijk.
"Mentir, c'est un métier. Mais démentir, c'est tout un art."
Liegen is een beroep. Maar ontkennen, dat is een kunst.
