een half ons grijze garnalen met sauce tartare. Jammie...
En maakte net gari maar dan de soort met mirin ipv. witte rijstazijn. Wel extra alcohol (apotheek / drogist) toevoegen als je alcoholarme mirin hebt. Ga richting 20% en gebruik nooit gedenatureerde alcohol! Zie morgen recept en foto.
Dit zijn die Roma oventomaten van gisteren. Dit ik vergat omdat die kaasfondue zo ongelofelijk lekker was. Nou ja, stopte ze in de oven met flink goede olijfolie, lang en langzaam. Olie wordt afgegoten en bewaard. Volgende oventomaten zelfde olie, die dan langzamerhand rood wordt. Laatste keer in de oven = + rozemarijn, pikant paprikapoeder en zout. En dan gaat het na afkoeling in de fles, en later bv. over de pizza. Search the blog op rode olie.
Tomaten staan nu gepland met ei en kidneybonen morgen.
Vandaag stamp van pekelbonen, of hoe heet dat, die opgezouten snijbonen. Met verse worst.
Gisteren die eenpersoons fondue. Tsjonge wat was het lekker. Maar ja, zoals ik als schreef, die twee kazen waren super. De Emmentaler geuriger als geurig zijn kan, en de Appenzeller "bestorven pikant"...
Anderhalve kop goeie mooie ietsje "herbe" (hier, alle links hier in een nieuw venster) droge witte wijn, 300 gram kaas erin geraspt, oplossen, een geperste teen knof erdoor, wijn en kaas binden met flinke scheut Kirsch waarin flink maizena. Op smaak met p / z / nootmuskaat.
Ach ach ach wat was het lekker...
(Op de foto trouwens de eerste halve portie in dat ding, 150 gram kaas. Ding waarin je trouwens blijkbaar ook fondue bourguignon kunt maken (kocht vandaag druivenpit-olie) en Chinese of Mongoolse fondue (bijvoorbeeld vissoep en daarin groentetjes en visjes), en ja zelfs chocolade fondue (fruit) maar dat mag niet van mijn dieet.)
Morgen Groningen. Markt. En ook de Italiaanse winkel, die ik niet alleen die filei calabrese ga laten zien (verwant met / vlakbij hun Sardijnse achtergrond) maar ook ga vragen naar gigli, zie hierboven, ook weer verwant spul. En nog wat: die filei en verwant spul, dat kookt en eet wel zo ontzettend mooi...
Recept, eindelijk na al dat gelul.
Gevulde zoete uien, Belgisch
Kook hele maar wel gepelde uien gaar in kippenbouillon.
Giet af (bewaar de bouillon), laat koelen, snijd het kapje eraf en hol uit.
Maak half om half gehakt aan met geperste knoflook, gehakte platte peterselie, gehakte sjalot, peper, zout, ei en paneermeel.
Vul de uien en zet ze in een ingevette ovenschaal.
Giet er de kippenbouillon over en strooi er het uit de uien gehaalde vruchtvlees, grof gehakt, over.
Wrijf het gehakt waar zichtbaar in met olijfolie en bestrooi met paneermeel.
Bak een half uur op 180 graden.
Giet eventueel vijf minuten vóór het einde van de baktijd de bouillon af, zet de oven laag, en kook de bouillon is.
Serveer met de bouillon, eventueel gebonden.
O, Google afbeeldingen zoeken werkt weer als vroeger. Wat een geluk zeg! Dont change a winning horse.
Mail.
Iemand met Chileense antecedenten schreef me nav. de Spaanse les (bonen verhaal):
Alubias heten hier porotos verdes, guisantes zijn arvejas, of liever arveji(iiiiiiii)tas, pochas (her)ken ik niet. Legumbres noemen we trouwens verduras. Als almejas daar bij jullie ook venusschelpjes zijn, dan eten we hier hetzelfde.
Met alubias (bonen) bedoel je alubias verdes (groene bonen = snijbonen) mag ik aannemen. Vreemd, porotes, want dat komt uit het Baskisch. Nou ja, veel emigranten uit Baskenland. Of, nou ja, vreemd: de bonen zijn in Amerika geïmporteerde Oude Wereldplanten natuurlijk.
Arvejas dat is van Portugese of Galicische oorsprong. Pochas (potxas) is Baskisch, maar mij lijkt dat de naam / populariteit van vrij recente datum is, zeg 1950.
Ja, legumbres (peulvruchten) worden soms in Spanje ook verduras (groenten) genoemd, maar ja, dat is niet zo vreemd. Ik bedoel dat de gemiddelde Nederlander bonen ook als groente beschouwt ipv. als koolhydraat.
En ja, almejas = venusschelp in de handel (wat totaal nergens op slaat want haar schelp is een jakobsschelp), = nonnetje / strandgaper bij de bioloog.
Ik klikte ook even les 7 aan en zag de befaamde churros. Worden die in Spanje ook met pompoen (zapallo) gemaakt? Hier meestal wel. Veel Chilenen zijn er trouwens van overtuigd dat de empanada hier uitgevonden is...
Nee! Kan ik van die pompoen-churros een recept krijgen?!
En empanada (brood > graan > Europa!) kwam in Zuid Amerika via de -ook weer veel- Galicische immigranten.
Nog meer mail, PJ nu.
Dag Maarten, TIP!!!
Kocht de afgelopen week het als strip getekende verhaal van Willem Elsschot, Kaas
Interessant! Is op dit moment te koop voor € 15,00!
Misschien ook iets voor jou. Vr. Groeten PJ
Dank voor de tip PJ. Heb toevallig sinds een dag of drie weer voor de zoveelste keer het volledige werk van Elsschot achter de kiezen. Ex gedichten dan, want dat vind ik niks.
Ja, Matena. Ik heb er wat op tegen. Hij "verbuigt" zijn literaire karakters naar meer "smakelijkheid", verkoopbaarheid.
Hier zie je bijvoorbeeld een hint van emotie in de ogen van Elsschot. Kijk, dat is een gotspe! Elsschot en getoonde emoties... Die Matena maakt er zijn verhaal van...
Zag Dreamcatcher. Niet slecht, maar super ingewikkeld en daardoor voor mij (Asperger) geen amusement meer. Met Morgan Freeman. Maar die heb ik niet gezien...
Herinnerde me dat je in Nieuw Guinea ook dream catchers hebt, soort mobiles aan het plafond van het mannenhuis, waar hun dromen in worden openborgen.
Recept
Gedroogde kwal
Week de -eventueel gezouten- en gedroogde kwal in ongezouten water totdat het vel enigszins zacht is.
Snij in smalle reepjes en verwerk door een roerbak-gerecht.
Afhankelijk van de ouderdom en droogtegraad kan de kwal ook eerst kort gekookt worden.
Vergis je niet, van Albanië tot in Oost China wordt heel wat kwal gegeten... Bij de Chinese toko kan je het krijgen, al geweekt en gesneden. Vraag naar jelly-fish.
O ja lekker ja, met sesamzaad. Kwal open u!
Links
Braakballen pluizen hier. Waar precies? Alslajemedood...
Wintergasten op het Wad hier.
Pers en Polisie hier.
Fontcuberta hier, gesteld dat je het kan vinden dan dus.
Citaat
Proust, schreef ik eerst, maar die is toch wel erg overschat.
Schopenhauer.
Na uw dood bent u wat u was vóór uw geboorte.
Zowat al onze zorgen komen voort uit onze relaties met anderen.
Elk afscheid smaakt naar dood, elke hereniging naar opstanding.
