vrijdag 3 oktober 2008

En last but not least


Mevrouw Zijlstra, Fijkje voor intimi, Leeuwardense Piet Paaltjens specialiste. In reactie op mijn post over slager Rodrigues hier (nieuw venster).

Toevallig kocht ik laatst in de kringloopwinkel Het Fijnproevers Leesboek uit 1988 en daar staat een artikel over deze slager in. Hij ging iedere dag om vijf uur naar de veemarkt en daarna nog alles zelf maken, winkel open enz. De osseworst maakte hij nog als honderd jaar geleden, ik zou niet weten hoe het anders moest zegt hij.
Goede tijd in Frankrijk toegewenst, hele onderneming.
Groeten, Feikje Zijlstra.




Piet Paaltjens

Nog wat citaten uit dat artikel uit dat boek:
Wat is een scharrelslager? Scharrelen dat deed ik vroeger in de Kruisstraat.
Je kijkt of er goede billen in de broek zitten Een beest is net als een mens, hij moet glimmen, want dan is-ie gelukkig.
Goede slagers zijn schaars. Als je in de supermarkt vraagt naar een vetpercentage, roept zo'n knul de chef erbij en die weet het ook niet.

Slager Lodewijk Rodrigues.

Wat was ook weer dat prachtige verhaal van Karel van het Reve, dat ie ontdekte dat iets van Elsschot (onbewust) beïnvloed was door Piet Paaltjens?

Aan Rika (Piet Paaltjens)

Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die den trein,
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg, om mij
Het eindloos levenspad met fletsen lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom ook hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe oogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zoo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesde mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder helsch geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?

Bij Elsschot komt een telefoonverbinding in stand "onder hels gestamp en geratel". Ik citeer uit het hoofd want het is al ingepakt.



Hoe lang zal het nog duren tot het doordringt dat Elsschot een van onze grootste schrijvers is?
Dat prachtige verhaal van Carmiggelt, dat ie er op bezoek ging, dat het niet uitkwam en dat Elsschot twee dagen later dood was. Dat prachtige verhaal van Karel van het Reve, zoektocht naar het Brussel van Elsschot...

Vila des Roses... Het Wereldtijdschrift...