Wat ik zo'n hele dag loop te doen in Oostende? Kijken! Werkelijk waar, slenteren en kijken en ik kijk mijn ogen uit. Het was twee dagen het mooiste weer voor zo'n kustplaats. Je denkt aan parelmoer: het strand, de zee, de lucht, hier en daar een bootje met wit zeil, het emotioneert me heel erg. Het strand met wat mensen, spelende honden, kleine kinderen op de boulevard in trapauto's. 's Morgens vroeg zitten de restaurantjes al vol met gasten. Je hoort nergens lawaai. Ik zag vanmorgen een jongen van een jaar of twaalf zeer serieus uitleg geven betreffende Ensor aan een klasje kinderen.
Inmiddels heb ik heerlijke tong gegeten, voortreffelijke scampi's, oesters (o.a. bij het hele fijne restaurantje Othello), garnalenkroketten, mosselen, Camembertkroketten. De afdeling "vlees" sla ik over in het menu en dan eet ik het nog genoeg, er wordt na opname van je bestelling vaak heerlijk vloerbrood (paar sneetjes) op je tafel gezet met boter en (varkens)rilette.
Gisteren waande ik me in een schilderij van Brueghel: overal de kermis met al die ouderwetse kramen, spookhuizen, reuzenraden, grote kramen met oliebollen en frites, er staan soms acht volwassenen zich het schompes te werken en allemaal vriendelijk. De oliebollen zijn zo groot als mandarijnen en lekker!
Weer thuis en nadat Wiebel thuisgebracht was controleerde hij al zijn speeltjes, vrat zijn bak leeg en nam plaats op zijn stoeltje achter/voor het raam. Die stoel heeft hij niet omdat ik idioot ben geworden, die stoel maakt het naar buiten kijken mogelijk en dat doet hij de hele dag als hij niet eet, slaapt, schooit, iets steelt, enz. Hij zat dus weer rechtop op zijn vertrouwde plek en keek mij dit keer droevig aan, zijn oren ongeveer zoals een vogel de vleugels: langs zijn kop gevouwen. Hij deed me, met zijn blik en dat grote zwarte lijf, nog het meest aan een schuldbewuste pastoor denken. Ik zou hem in januari graag meenemen naar Oostende, "aanspraak" genoeg, de Belgen zijn gek op honden.
Nog even over oesters gesproken, ze zijn momenteel zeer beperkt te verkrijgen. Platte oesters zijn helemaal een probleem. Had ik niet iets gelezen over problemen in Zeeland in die sector?
Na veertien dagen gaat de menukaart in de restaurantjes me vervelen. Natuurlijk hebben de zaken hun kaarten afgestemd op de gemiddelde smaak van de gemiddelde toerist. Je kunt uitgebreider en exquiser eten, maar daar lagen, dit keer zeker, niet mijn prioriteiten. Verder vertelde iemand waarmee ik aan de praat raakte over het slechte menuutje met scampi's dat ik gegeten had in het drukke restaurant, dat dat restaurant sinds enige maanden matige recensies krijgt en dat dat te wijten is aan een nieuwe kok. Familie van vissers, eigenlijk logisch, is vaak werkzaam in de restaurants.
Enfin, de stad, het strand, het eten, de mensen, de winkels, het museum, het blijft alles zeer de moeite waard, vandaar dat ik ook weer in januari present zal zijn.
Tot nu toe met stip op een: Camembertkroketten bij Petrus, oesters bij Othello, en Scampi's in looksaus bij Cromwell.
Groet, Loek
