Maar eerst, vandaag vrijdag toch!, poëzie.
Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt,
Men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt,
Men twist en ruziet en is ontevreden
En weer verzoend en alles zonder reden.
En eerst Citaat van de dag.
Mrs. Astor: Mr. Churchill, als ik uw vrouw was zou ik vergif in uw koffie doen.
Churchill: Mrs. Astor, als ik uw man was, zou ik hem opdrinken.
Mrs. Astor: Oh, mr. Churchill, u bent dronken!
Churchill: Mogelijk mevrouw, maar u bent vreselijk en ik ben morgen weer nuchter.
En eerst ook recept.
Fufu, West Afrika
Fufu kan worden gemaakt van allerlei soorten knollen en dergelijke; taro (tajer), yam, cassave (lopen wat naamgeving betreft dikwijls in elkaar over), zoete aardappel, bataat, boniaat (weer namen die elkaar overlappen), kookbanaan, pompoen.
Maar ook bv. maïs.
Kook de groenten ongeschild, eventueel in grove stukken gesneden, en kook ze gaar; gebruik eventueel combinaties van twee soorten, zoals yam met kookbanaan. Cassave smaakt goed met kokos erdoor.
Giet af, spoel de buitenzijde wat koud en schil de groenten.
Snijd in stukken, doe terug in de pan samen met wat boter, peper en zout en maak er stamp van.
Maak ballen van de stamp (als dat althans gezien het hoofdingrediënt mogelijk is).
Serveer direkt (nog warm dus).
Serveer met gestoofd vlees bijvoorbeeld en/of gestoofde groenten. Trek een stuk van een bal, haal dat door de saus, vis een stuk vlees of groente mee en eet. Met de vingers natuurlijk.
Variant
Maak van de groenten een dikke pap en serveer die met het vlees of de groenten erover. Maar ja, dan wordt het wel een eenpansgerecht natuurlijk...
(Luister Janis Joplin; Mercedes Benz, "a song of great social importical import".
Joplin hier) (alle links hier in een nieuw venster)
Eerst trouwens gisteren.
Spaanse les, dus pizza. Erg grote erg lekkere verse met gegrillde groenten van SDB. Meer dan genoeg voor mij voor twee dagen.
Vanavond rest, met guindillas, olijven, kappertjes...
[Oops! Eenpansgerecht als het ware!]
Morgen Perkin's visschotel. Zie Huize het Gras. Beetje als filosoof, maar dan tussen die lagen aardappelpuree (van die ovenschotel) vis (kocht koolvis), bacon en tomaat (kocht Roma tomaten, goed rijp).
[O, Kwoist, wéér een eenpansgerecht...]
Eerst nog genoteerde ideeën.
Vertelde iemand over simpel nagerecht, Camembert of Brie met chutney. En simpele chutney. Arachide olie, ui, knof, gemberwortel, lombok. Pot jam. Azijn.
Bedacht op de terugweg "Proberen met lemon jelly, met gemberjam, met orange marmalade."
O ja, ergens op Foodlog hadden ze het over skarol, zie hierboven. Engels escarole, Frans endives (andijvie) dacht ik en Spaans iets in de trant van escarola of zo, maar het kan zijn dat dat lokaal Navarra was, want het heet iig. ook endivias (wat ook weer gebruikt wordt voor Brussels lof) (Hahaha! Nederlands restaurant in Benidorm "enViDias met blauwschimmelkaas, envidias = jaloersheid).
Interessante recepten als je op escarole Google't. Met bonen, in witte bonensoep of linzensoep, gesauteerd (ja, met flink knoflook in olijfolie, en er dan met witte wijnazijn een lauwe salade van maken!), salade met walnoten en ansjovis, straciatella met escarole, turkey escarole soup etc.
(Volkoren)Meel nu.
Ach, en het is zo eenvoudig. Ik bedoelde alleen maar te zeggen dat m.i. het koken zo veranderd is. En dat ik zelf inderdaad ook vaak eenpannerig / eenpannig(?) kook. Met andere woorden: ik moet erg grinniken, daar niet van, dat je in je blog naar me verwijst als iemand van wie je geen eenpansgerechten zou mogen maken. Ik hou wel van dat soort grappen. Maar het klòpt natuurlijk niet. Ik kijk wel uit het vingertje te heffen als ik zelf ook veel bij elkaar gooi. Gisteren nog bulgur met gebakken courgette en paprika, ui, knof, merguez(s) in plakjes erdoor, specerijen zoals geroosterde en geplette komijn.
MergueZ. O ja, bulgur (grof gebroken graan, ook burgul), lang niet gegeten. Kasha (grof gebroken boekweit; beide prepareren als rijst zeg maar; beide Gezonde Winkel of Betere Turk) idem lang niet gegeten. Trouwens, als je een Google op Kasha afbeeldingen doet, dat zie je geen "gebroken". Is dat dan heel dan? Meende toch...
Verheugde me erg op je pompoensoep-recept omdat je de schillen meekookt. Maar naar nu blijkt gooi je ze later alsnog weg. Waarom? Volgens mijn bescheiden mening kun je de schillen prima mee staafmixeren.
Vanavond gooi ik alwéér vanalles bij elkaar. Oioioioi!
(Kip Pojarsky. Pools? I.i.g. "the very unappealing sounding buckwheat groat". Buckwheat groat = boekweit grutten? Dus toch gebroken?
I.i.g.-2 zie ik hier iets interessants. Maakte ooit -heerlijke!- "rijstebrij" met boekweit, en dat werd ook paarsig, net als op de foto.)
Schillen én pitten. Voor de smaak. En staafmixeren?? Hoho! Straks wórdt ik nog vegetarisch! ("wórdt", en dus niet "klòpt" tegenwoordig, zeer tot ook mijn spijt.
Oh trouwens, die Arbutus en beredruif ("berendruif", help wat is dat toch lelijk) zijn inderdaad familie. Ericaceae, de heideachtigen. Maar dat is een reusachtige familie hoor, alle Rhododendrons en Azalea's horen er bv bij. Dus om nou uitgerekend aardbeiboom en beredruif pontificaal als familie aan te duiden, daar ontgaat me de zin een beetje van.
C1
Ach ja, kijk, dat las ik ooit ergens en dat viel op en dat blijft hangen...
Trouwens, ik vraag het nog één keer: moet je nou wel of moet je niet die Eriobotrya?
Kreeg vandaag CS5 binnen. Over de prijs zullen we het maar niet hebben. Daarvan kan je heel exotisch op vakantie...
Meer volkorenmeel.
De foto van de Mendoan op jouw site is een beetje te geel naar mijn gevoel. Er is toen vast tarwemeel gebruikt, en een ei natuurlijk.
Je mag de foto van mijn pagina gebruiken hoor. Even op je PC zetten en weer uploaden. Ik heb het uit één van mijn kookboeken gescand.
Uh, ik vond de kleur erg flets en Photoshopte wat. Daar ligt het aan. Ja, natuurlijk, met rijstmeel... Had ik niet moeten doen. Hieronder jouw plaatje. Was wat klein en dat kost wat werk om dat te vergroten zonder (of beter: met zo weinig mogelijk) kwaliteitverlies, dus ik zocht een ander en was trots er een gevonden te hebben met -ook- die bieslooksprietjes.
Voor wat betreft de Indonesische kipgerechten.
- Piaja ("nieuwe" spelling) is zeer waarschijnlijk een afgeleide van "Dopiaza", dit kun je wel terugvinden op internet, maar in de recepten die ik op Internet gevonden heb wordt geen kelabat (fenegriek) gebruikt. En dat vind ik juist de typische Piaja smaak geven aan mijn moeder's, en dus mijn oma's (van vader's kant) Piaja.
Dopiaza hier.
Ja, fenegriek. Ik gebruik het niet zo (wel lekker hoor), want je móet het altijd roosteren of weken, = gedoe. Corrigeer me als ik het fout heb.
- De fijngemalen serondeng (mengsel van drooggebakken geraspte kokos en ketumbar) heb ik nergens op Internet terug kunnen vinden. Dit was het geheim van mijn oma (mijn oma, mijn moeder en ik gebruik(t)en het o.a. in de Pia(d)ja en de Rendang)
Is dat dan niet gewoon serUndeng?!
Rendang is like wow, trouwens...
- Een succesnummer is de Kelio van kip. Mislukt nooit! De ene keer gebruik je misschien te veel ketumbar of jinten en een andere keer is de saus misschien te dik van de santen, maar probeer het een keer te maken. En geef er die orak-arik bij (klinkt heel leuk) van boontjes en ei en witte pandanrijst natuurlijk
Staat genoteerd, schreef ik dacht ik al.
Orak arik? O, zie hieronder (peteh!). Rijst en ei. Heet dat niet ook dikwijls iets van nasi kari?
- Ik ken helaas geen ayam tutu, misschien ken ik het wel onder een andere naam, maar waar smaakte de saus naar en waar bestond de vulling uit?
Antwoord niet nodig want zie:
Heb wat gevonden: hier.
Dus gekruide, gevulde kip, in bananenblad gewikkeld, gestoomd en daarna geroosterd?
Ik zal het recept dit weekeinde wel voor je vertalen
Voor de vulling van kip (be)tutu heb je cassaveblad nodig. Heeft jouw toko dat? Het smaakt anders dan spinazie o.i.d.
Groetjes uit B.,
M.
Dank voor de vertaling, want veel verder dan ayam kampung, boerderijkip zeg maar, kom ik niet. Ik sprak -en spreek- 15 talen, verdomd, toen ik voor het eerst in Indonesië aankwam, en Indonesisch is "makkelijk", ja, maar het is een lingua franca, een synthetische taal. En dat juist maakt het erg moeilijk het te leren als je een taalknobbel hebt. Want het heeft "geen grammaticale structuur" zeg maar.
Ennuh, ja, bananenblad, gestoomd, en -lijkt me- dán een nacht liggen en dán roosteren.
Cassave no problem. Kankung zelfs.
Cassave blad. Mij lijkt dat dat familie is van de Euphorbia (en dus Kerstroos en Christusdoorn). En nou zie je weer dat door elkaar lopen van namen: in de omschrijving van de foto staat Yucca (totaal compleet ander plantensoort).
Maniok is wel het zelfde als cassave. Zie hieronder.
En over die discussie op Foodlog meelde me ook iemand, maar dat doen we morgen. Druk genoeg. Formule 1 morgen en ben er ook nog, je kan maar gek weze bij al het werk wat ik al heb, een klus van 20.000 Spaanse woorden vertalen aan het bij-nemen. Ja want kijk, dat wisselt wel af natuurlijk, met dat ge-Photoshop en ge-Webdesign. Toch?!
