zondag 26 oktober 2008

Mandarijntjesjam


Soms zijn mandarijnen goedkoop, en kunt ge ze in een kistje voor niet teveel geld kopen. Helaas vallen ze wel eens tegen qua smaak. Is dat het geval, dan maak ik mandarijnenjam. Nergens te koop en zeker zo fijn als de Engelse marmelade. Ik maak ze iets zoeter, en niet te bitter. Het is weinig werk, en op een zondag als deze, smaakt dat bij uw ontbijt op een getoaste boterham prima. Ge kunt de mandarijntjesjam in uw eigen stijl maken, en bijvoorbeeld er een scheutje Grand Marnier bij doen.
Wat hebt ge nodig ?
- gepelde mandarijntjes; doe ze partjes en snijdt ze in stukje
- als de pellen fris en niet te droog zijn; snijd die in kleine reepjes zoals op de foto
- sap van enkele citroenen; eventueel wat citroenschil geraspt
- fruit op suiker > 55:45 (en laat het kooksel druppelen op een koud bord om te zien of het stolt)
- slokje.. pardon..scheutje Grand Marnier erbij ?



Maar bij mandarijn peins ik niet alleen aan mandarijntjes, maar ook aan de gezagsdragers in het China van Robert van Gulik (1910-1967). Hij was een diplomaat, die in China en Japan verbleef, en een groot aantal detectives schreef, die inmiddels ook al weer vergeten zijn, maar die u veel leesgenot garanderen. De Rechter Tie verhalen. Mijn man kan er maar niet over uit, dat Rechter Tie zijn drie vrouwen mee op reis nam, als hij op onderzoek naar een moordzaak was. Volmaakte harmonie. De ene verzorgde liefhebbend als een moeder de twee anderen en was wijs, de tweede las en schreef veel poezie, en de jongste musiceerde en was mooi.



Ze vulden elkaar perfect aan, en waren oprecht verheugd voor de uitverkorene, die de oude snoeper Rechter Tie voor zijn nacht uitkoos…… Dat is dan tevens ook het enige aspect , dat mij absoluut onwaarschijnlijk voorkomt in zijn boeken ! Het verraadt misschien een diepe wens van de schrijver zelf.

De stijl van schrijven komt Chinees authentiek over, en hij verluchtigde zijn boek met eigen tekeningen.
Probeer in de bibliotheek, alhoewel ik vrees dat van Gulik en zijn Rechter Tie er al lang uit geschopt voor de nieuwe generatie prutlectuur.
Jan Willem van de Wetering schreef een biografie over hem.

Marieke, die soms te veel in het verleden blijft hangen