(Udon, maïs)
Het was weer heerlijk, verdomd, wat ben ik blij met die kok van mij....
Udon, maïs, tomatensaus, kaas
Kook maïskolven in water met redelijk wat zout, giet af, spoel koud en schrap de korrels eraf.
Kook de udon beetgaar, giet af, spoel koud, wat pindaolie erdoor tegen het plakken.
Wat pindaolie, wat spekkies...
Rode ui, knof, lombok...
Tomatenpuree ff aanbakken, komijnzaad (fijngewreven) en vers gemalen korianderzaad...
Rode wijn en wat Oxo... Proef
Maïs erdoor, pasta erdoor.
Kaas erover raspen, tiepe Old Amsterdam.
Gatsie wat een vies kommetje! En ook nog een scherf er uit!
O ja, voordat ik de kaas erover deed proefde ik even, goh wat lekker, schepte op en at een kom leeg zonder aan kaas te denken...
En nog wat: die spekkies, dat zijn erg dunne plakjes van een erg goed uitgedroogd stuk rookspek. Heel scherp mes nodig dus.
De planning nu, zeer speciaal.
1 Vanavond spinazie-roomsoep met kabeljauw, een en ander met die heerlijke kippenbouillon van laatst
2 Ei, pindasaus, rattes en sla
3 Corned beef met stoofperen en ?groente
4 Fondue Savoyarde
5 Krab, bospaddestoelen en pasta.
Burp...
Dank PJ. "Oei, een zoute haring in Barcelona". Uhh, maar dat is een sardien, hoor. En hoe kan die tiepe in Godsnaam sardien eten en daarbij rode wijn drinken...
Donderdag, dus nog niet gepubliceerd recept.
Uhh, ik ben dus nog bezig aan die à l'Antiboise queeste, maar zie wat ik vijf minuten geleden uitvond en/of ontwikkelde en/of verder bedacht na het sauteren van die spinazie.
In Argan-olie gesauteerde spinazie.
God, wat is dat lekker...
Bak op niet te hoog vuur in een anti-aanbak pan -droog en omhusselend- pijnboompitten mooi goudbruin. Houd apart.
Als ze beginnen te bruinen wat sesamzaad erbij.
Roerbak in vrij hete Argan-olie vrij snel spinazie, nét voordat het in ene inklinkt.
Van het vuur af, in een koude kom, omhusselen zodat het niet afkoelt maar wel stopt met garen. Sesam en pijnboompitten erdoor.
Pijlsnel op warme borden en serveer met een molen met Guérande zout en idem citroenpeper.
Ach ach ach, waar hebben jullie het aan verdiend...
Links
Ik zou zeggen: oordeel zelf. Te trappelen sta ik zelf niet.
24kitchen hier (alle links hier in een nieuw venster).
Epicurious hier.
Weer heel verhaal in NRC Next over vego of niet. Uhh, echte kip of vego kip.
Maar waarom nou niet gewoon naast mekaar?
Er werd geproefd en vergeleken.
AH kip was plofkip, en kipvervangers verschilden erg veel van elkaar.
Maar ja, "AH kip = plofkip" is natuurlijk wel erg zwak, want wélke AH kip? En daarnaast: ik had enkele dagen geleden (o ja, voor op brood, uhh, gepocheerde en dan dus afgekoelde filets) AH kip die uitstekend was kwa smaak...
En daarnaast was de kwalificatie van de kip-vervangers door de pannel-leden erg wisselvalling, en daarnaast ook nog: wat stelt een panel van vier, met ook nog een kind erbij (vier van de vijf vragen: "Kip! Lekker!) nou nog helemaal voor? Niks toch?!
Statistici benatten zich als je praat over een panel van drie volwassenen en een kind.
Bewijst weer mijn verhaal: het gaat bij de gemiddelde culi-achrijver niet om de inhoud, het gaat om de kwakwa.
Nog wat links.
Uhh, ik vind vego nog steeds enorme flauwekul. Eens in de vijf dagen vlees, dan ei, dan tofu, dan vis, dan kaas. Dan ben je gezond en normaal bezig.
Vego, dat is net zoiets als lange jurken, hoofddoekjes, geen kruipende dieren eten, niet fietsen op zondag, steentjes naar de duivel gooien, keppeltjes, geblondeerd haar en geen TV kijken (wisten jullie dat je in Nijkerk TV's kan kopen waarmee je wel de video's van de bruiloft van je kinderen kan bekijken maar geen TV programma's? Verdomd!).
De vegetarische slager hier.
GoodBite hier. Uhh, daar wil je toch niet bijhoren? Daar wil je toch niet dood gevonden worden??
Savage River hier. O, nog niet actief. Nou, niks aan de hand want het schijnt zelfs voor vego's niet te vreten te zijn...
Recept. Eindelijk!
Okra, ingemaakt
Okra, gumbo, ladies fingers...
Doe in een goed schone pot kleine okra`tjes, een in de lengte gespleten rode peper en een idem gespleten knoflookteen.
Breng azijn en water aan de ook (drie op een), met wat zout, venkelzaad en geel mosterdzaad.
Giet over de okra, sluit de pot en weck.
Laat een maand staan vóór gebruik.
Apart hoor.
Een week of twee geleden las ik ergens over het Vladslo monument. Geen idee, nooit van gehoord.
Nee, beter: ik zag er een foto van, zonder verdere explicatie, en kon het totaal niet thuisbrengen.
Vandaag, twee weken later dus, lees ik in "Een kleine geschiedenis van de Grote Oorlog" (WO I; Koen Koch) het volgende.
De Duitse 5ste Reservedivisie bestond voor een belangrijk deel uit jonge vrijwilligers, die zich in Augustus [1914] hadden aangemeld. Nauwelijks getraind en slecht bewapend waren ze geen partij voor de beroepssoldaten van de Britse 1e divisie. De Duitsers zouden gaan spreken over de Kindermord bei Ypern. Peter Kollwitz, 18 jaar jong, was een van de slachtoffers. Tegen de wil van zijn vader, maar met steun van zijn moeder, de kunstenares Käthe Kollwitz, had hij dienst genomen. Hij sneuvelde op 23 oktober, zijn eerste dag aan het front. Zijn moeder, door schuldgevoel en verdriet verteerd, maakte ter herinnering aan haar zoon de beeldengroep Het treurend ouderpaar, dat nu op de Duitse oorlogsbegraafplaats bij Vladslo staat.
