Dat boek over die “Vruchten langs de weg”. Hier onder de foto van die kruisbessen op azijn. Is een recept wat met veel soorten bessen kan. Vlierbessen, berberis, duindoorn (is het lijkt me; “argouse”).
Sterke azijn, aan de kook, koud, aan de kook. Bessen in potten, kokende azijn erover, hermetisch sluiten, twee maanden.
Gebruik als “kappertjes bij vis” of als “augurk bij een pikante saus bij vlees”.
Als kappertjes bij vlees of als augurk bij vlees zonder pikante saus mag van mij ook.
Verder niks uit dat boek. Mooi boek maar of je kan die besjes in Nederland niet krijgen (jujubes), of een ingrediënt niet (Pineau) of het is ouwe koek (rozebotteljam; erg lekker op kaas trouwens, Frankrijk gratte cul, krab kont, vanwege die haartjes die je op de bank van de klasgenoot naast je legde etc. Eglantier. Is ook een eau de vie, wat ik nooit tegen gekomen ben).
Die dingetjes met die pit erin heb ik ooit in Spanje gegeten. Dat zijn die jujubes. Lekker, maar de pit is kiezen-dodend.
Verder ging het nog over Prunus myrobolan cq. P. cerasifera. Was-maker? Dat klinkt niet bemoedigend. Enig idee?
Recept
Babymais (het woord komt me moeilijk uit de mond) met spekjes
Bak in wat olie blokjes rookspek krokant en haal ze uit de pan.
Bak wat gesnipperde ui en knoflook in de olie, en kruid op laag vuur met wat geplet korianderzaad, wat geplet piment, wat komijnzaad, wat zwarte peper en wat cayennepeper.
Voeg in stukjes gesneden verse babymaïs toe en laat warm worden op half hoog vuur, steeds omroerend.
Voeg de spekjes toe, een scheut medium sherry en een scheut water, en laat de vloeistof roerend en op hoog vuur bijna geheel wegkoken.
Proef op zout, maar het zal wel zout genoeg zijn.
Vanavond niks spectaculairs. Had, natuurlijk, nog groene asperges over, eet dat vooraf. Dan een vandaag gekochte simpele steak met friet. Bordelaise; sjalotten, rode wijn.
Na het laatste stuk van die Langres met een in de bakkerij beschadigde artisane, en een in de winkel beschadigde bavarois.
