Dit moest maar weer eens gepost worden
(Maar, 'vergeten': het gaat dus de goede kant op)
dorp
wakker geworden
vandaag niet door het kind maar door
geratel en geknal in de verte
knallen en feesten dat kunnen ze hier
ik zeg
wat nou weer voor feest
ze doet haar ogen open
en weer dicht
haar mondhoek krult
ze draait zich om
duwt haar warme lijf tegen het mijne
en zegt
las tiendas no abren hoy
de winkels zijn dicht vandaag
de winkels zijn dicht vandaag
onze dialogen zijn drietalig
het eerste wat ze tegen me zei was
für mich keine fritten
mein vater hatte fünfzehn Jahren
ein frietkot
tegen het kind spreekt ze enkel vlaams
hoe dan ook
afspraak is afspraak
je zei
er muss nach aussen
de bakker is altijd open
en wijn kopen we in de kroeg
niet veel later lopen we
drie mooie kilometers door de bergen
lowieke in mijn armen
we plukken melkzwam
vlak voor het laatste en erg steile
stuk
carrer calvari
een bron en een bank en een uitzicht
van
zeg maar gerust
kalenderachtige schoonheid
bergen
dorpjes
een wit kerkje tegen de blauwe zee
en die vol witte zeiltjes
juist als we aankomen op het dorpsplein
hijgend en zwetend
komt een processie uit een zijstraat
langzaam
heel erg langzaam
voorop zes verklede meiden
dan acht priesters
de dochter van de slager zegt
de priesters elk jaar ouder
de meiden jonger
dan tien notabelen
dan sint rafaël want die was het
onder een baldakijn
daarachter de muziek
uiterst langzaam spelend
en treurig
en vals
ik denk
mijn dorp
lowieke zet
grote ogen.
zij zegt
mexikanische beerdigungsmusik
later in de dorpskroeg
tussen met veel lawaai domino spelende
bejaarden
vreemd volk aan de tap
vrouwen ook nog
gaat lowieke
wittekop
in het rond
ik zeg
kus hem niet mevrouw
het is een moor
een ongedoopte
buiten staan de tafels met de glazen
klaar
daarom kon er geen taxi komen
en trouwens
de muziek komt er al aan
minder langzaam
minder treurig
minder vals
zij zegt
wir gehen
ik betaal een paar centen voor
de meegenomen wijn
vijf grote glazen wijn
een portie bloedpudding voor Lowieke
een portie zout lupinezaad voor haar
een portie pikante pens voor mijzelf en
we aten minstens een half brood
de bakker was open
de winkel was dicht
de meegenomen zoute pepers
ik mag ze niet betalen
de kroegbaas zegt
volgende keer
ik zeg
voor bij de bonen vanavond
brengen de eigenaresse van
levensmiddelen en koloniale waren het
paradijs
drie vierkante meter dozen en kratten
in verlegenheid
ze zegt
ik had u moeten vertellen
dat het feest zou zijn.
zal ik de winkel even voor u openmaken
nee dank u wel mevrouw
het rolluik alleen al kost tien minuten
terug bij de bron
tussen overvolle sinaasappelbomen
zeg ik
mijn oma zei altijd
china´s appelen
