Peterselie, pompoen, tonijn

Dit is die foto van dat zout.

Foto die ik gisteren om vormgevingstechnische redenen niet wilde plaatsen.

Vlnr Wadden, Guérande, English rock salt, rookzout,

Pakistaans zwart rotszout en roze Himalaya rotszout.
(Uhh Himalaya rotszout dat is dubbel op, ja! Himalaya zeezout...) 

Culinaria

Ik zat in ene te denken, toen ik gisteren die peterseliesaus maakte (waarover later meer), aan persillade. Enorm lekker. Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Die oesters daar, dat ken ik niet. Zie hier. In grote lijnen dus creuses in de oven met een persillade erop.
Die aardappelen met persillade staan in de planning, en die oesters idem als weer in Bordeaux!

Ik kreeg reacties op gisteren "kalebas of pompoen". Laat ik wat duidelijker zijn. Pompoen dat is zo'n oranje (of lekkerder: groene, Japanse) bal. En met kalebas bedoel ik een courge, een grote courget. Gewoon een courget die je maar door laat groeien. Withuidige zijn lekkerder dan groene, maar ik denk dat als je courgette hebt gezaatd, je altijd groene hebt. Ik denk dus dat je een apart soort withuidig courge zaad kunt kopen.
Daar kan je erg lekkere dingen mee maken. Eenderde in de lengte eraf snijden, pittentroep eruit, invetten, aangemaakt (knof!) gehakt erin, gehakt invetten, broodkruim, oven...

Ik kocht weer eens Saint Agur. Jee wat is dat toch lekkere kaas...
En helemaal verbazingwekkend is dat het geen klassieke kaas is, maar een recent (1988) ontwikkeld product. Zie hier.

NRC Next vandaag.
"Een elger is een ijzeren kam met twintig tot vijfentwintig tanden van zes à zeven centimeter..." Kletspraat. Zie zo'n ding (opgraving) hier.
"...die de visser als een hark door de modder trekt om aal te vangen". Lulkoek. Je steekt ermee in de modder, en het heet dan ook niet voor niets ook wel een palingsteker. Zie hier.
Dan volgt er een onnodig ingewikkeld recept, zie hier. In de pan, uit de pan, terug in de pan, Jezus...

Je hebt trouwens ook botstekers, heel wat anders natuurlijk. Zie hier.

De enige nuttige informatie was een link, zie hier.

Rechts mooie wijn van AH, maar die liep wel terug, een uurtje na openen.

Links Fleur de Sel, wat ik bij dat zout vergat.

Maar goed, Gisteren

God wat was het lekker...
Peterseliesaus, verse tonijn, friet.

Eerst maar de saus.
Tonijn (uit blik) met die saus was populair in de DDR, en dan met spaghetti. Geen slecht idee overigens. Prima studentenvoer. Pasta koken, tonijn (op water) uitlekken, saus maken en wat pikant dan, rest erdoor.
Stukkies bacon (studenten kunnen die weg laten; anderen kunnen ze eventueel vervangen door uitgebakken kleine! stukkies rookspek) in niet te weinig boter (studenten en rookspek: olijfolie) aanbakken.
Sjalot (ui als je geen verse tonijn gebruikt), knof, laurier, niet te heet pepertje...
Bloem, roeren... (dat heet een roux maken) en ondertussen witte wijn met visbouillon warmen.
Met de vloeistof in de pan een vélouté maken, zeg maar een béchamel, een gebonden saus, maar niet met melk dan dus maar met bouillon.
Lang langzaam de bloem laten garen, regelmatig roerend, en natuurlijk met vanaf het begin heel veel heel fijn gehakte platte peterselie erbij. Proef. Gebruik als zout, indien nodig (want misschien was de visbouillon voldoende zout, zeker als je als student een blokje hebt gebruikt) Oxo of anders maar Marmite.

Nu de friet, tegelijkertijd voortzetting friet-experiment.
Grove frieten snijden, en ze vrij goed blancheren (een minuut kokend) in ongezouten water.
Lekken, voorbakken op 130 tot eetbaar. Afbakken op 190 tot mooi.
Erg fraai effect. Krokant van buiten, zacht van binnen. Meer natuurlijk nog dan in de ongeblancheerde vorm.
En dit was met bloemige, en in blanc de bœuf. Ik herhaal het met vastkokende. Beter? Misschien niet. Maar misschien wel "anders" en evengoed uitstekend. En ja, dat alles moet natuurlijk ook nog eens met plantaardig vet worden uitgevoerd...
Én ik moet natuurlijk uitproberen om half te koken ipv blancheren, en dan niet voorbakken...

Die tonijn kort op twee kanten bakken, iets op twee kanten nagaren en hop op het bord.
Citroensap door die saus en hop op het bord.
Friet hop, en Guérande erover malen...
(Hierbovende eerste lading, van alle ingrediënten de helft. Niet friet- en tonijn-rest ál bakken!)

Zo'n moot tonijn, dat moet heel mooi zijn heel kort op beide kanten gebakken op heel hoog vuur, en dan direct gebrokkeld op een molsla, met spekkies en gebakken pijnboompitten...
(Mooi verhaal over molsla in Kezanse Kost trouwens, Marieke!)


Kookboekjes

Ik kreeg een hele zwik van die dunne kookboekjes (van AH en zo) uit de 80-er jaren binnen.
Niet echt erg interessant behalve dan het tijdsbeeld, maar áltijd vind je wat.
Mexico: gnocchi maar dan met rood maïsmeel. Gaan we doen!
Boekje over hamburgers, in feite meer over gehakt gaand: rundergehakt met geprakte banaan erdoor, en broodkruim, ei, uitjes, citroensap, paprikapoeder, peterselie, pepertje, zout. Balletjes, bloem frituur. Gaan we doen!
Sauzenboekje. Kwark-mayo. Kwark, mosterd, room, citroensap, ui, p/z. Mengen, eigeel, langzaam olie erbij. Gaan we doen!

Vriezer

Eindelijk en echte.
Al 2,5 jaar lang elke week Marktplaats, niks. Te groot, te wrakkig ("Deur moet met een spijker dicht"), te duur.
Denk ik vorige week Ik zal eens een briefje bij AH ophangen.
Twee dagen later kassa. Miele. Twee tientjes...
Er zitten ook nog van die koelelementen bovenin.
Hij heeft lang dichtgestaan, dus nou staat ie uit te stinken, wachtend op verplaatsing naar zijn definitieve plek, wat ik niet kan en PJ (dank voor het transport!) in z'n eentje ook niet kon.


Toegift

Dylan

Hot chili peppers in the blistering sun Marieke, Romance in Durango.
Hoor hier. Schitterend, groots, wow...

New Pony, past in het straatje, hier. Alleen audio.

Wiggle wiggle (like a bone in soup) hier.

The dogs are barking, and whats done is done...
Zo.

We kunnen naar bed.