donderdag 11 oktober 2012

TIMOEN & LIMOEN & ANDRADE & AMNESTY

.
Lieve Maarten,
Onderdanig en braaf kom ik op uw dringend verzoek terug

1. TIMOEN
Timoen= West-Vlaams voor Thym
‘De Kooktip ( link ) schijft het volgende:’

“Er zijn maar weinig kruiden die onder zoveel namen bekend zijn als keukentijm: Franse zomertijm, Gekweekte tijm, Hooitijm, Tuintijm, Palioen, Pejoene, Pelioen, Pijlioen, Pijljoen, Pilllioen, Plioen, Prieul, Prieur, Priheul, Riekaard, Riekend kruid, Rieksele, Roomse kwendel, Taaimoes, Taaimus, T(e)moes, Temoech, Têmos, Thym, Thijmiaan, Thijmoes, Thijmus, Thimoes, Tijmiaan, Tijmoen, Tijmmoes, Tijmes, Tijmus Tijmiet, Toemoes Timiaan, Timmer, Timoen, Timon en Tripkruid. De kruipende tijmsoorten waar de citroentijm bij hoort worden ook wel Wilde tijm, Heitijm, Kruiptijm, Kwendel, Sadonie en Veldtijm genoemd.
‘Roomse kwendel’ vind ik een heel mooie.. Die kan niet door ons Paapen zelf bedacht zijn !
2.      Carlos Drummond de Andrade
In het betreffende boek ‘De Liefde, natuurlijk’ bewaar ik nog een jubelend Volkskrant krantenknipsel naar aanleiding van de eerste vertalingen van Willemsen in Maatstaf (Wilt ge dat knipsel ? Dan mail ik het u..).  Maar voor jou de vertalingen met het origineel.
De andere poort van het genot

De andere poort van het genot
De poort waarop men zachtjes klopt
Haar invitatie is genot door vuur
Verschroeit, en daardoor, des te meer genot

Liefde is niet compleet als ze niet weet
Van dingen die slechts liefde kan verzinnen
Zoek de enge voorhof van de alkoof
Waar licht niet komt, daar komt het vuur
Van onbeteugelbare, bijtende
Honger naar kennis door genot.

De vloer is bed

De vloer is bed wanneer de liefde overmant
Op hoogpolig tapijt of op het hardst parket
als de liefde om naar bed te gaan niet wachten kan
vormen wij lijf aan lijf het vochtig ballet

Om uit te rusten van het liefdesspel gaan we naar bed

VISBOER SCHOOT
Gisterenmorgen om kwart over acht als eerste op de markt in Terneuzen. Prachtige forel, en twee heel mooie dorades, voor vanavond, die we in de oven gaan garen gevuld met schijfjes limoenen, laurier en verse rozemarijn en timoen, met zeezout (fleur de sel) en peper ingewreven en goed ingekwast met olijfolie..
Vooral de limoen en de timoen en rozemanrijn maakten het tot een verrukkelijk gerecht..
Volledig menu: Dorade ‘comme ici’, met gebakken kartoffeltjes en een mix van fijne gesnipperde ajuin en stukjes Serranoham, met de rest van het zeer scherpe prutje (Arabische peper) van gisteren, en een frisse Pinot Blanc uit de Alsace….





RODE POON

Dure vis, omdat er zeker 30 procent afval op zit. Door de grote kop. Maar ik kuis al mijn vis zelf. Ken de techniek en snij die kop er niet recht af, maar maak twee insnijdingen. “Ons bin zuunig”. Speciaal gekocht voor de pepers van Maarten om calderade te maken.
Maar eerst even de diepvries in, want vandaag dus de Dorade.
Calderade, noemen we het bij ons. Verbasterd uit het Portugees en het recept via oude Belgische vrienden, reeds wijlen,  die de trammelant in Congo nog meemaakten in begin 60er jaren.
Aten dat altijd zeer heet.
Onze methode: met aardappelen en pepers, tomaten, ajuin, knoflook etc. De vis smoort in de hitte van de pepers en de oven…
Zij slurpten het met liters bier, en vertelden ons de afgrijselijkste verhalen.  Maar ze vertelden ze in ieder geval. Nederland houdt nog steeds de mond over wat er aan oorlogsmisdaden in Indonesië werd uitgevoerd. Niet voor niets kozen de Indiegangers Bernhard als beschermheer. Die had namelijk ook heel wat te verbergen. Onlangs dook bij Pauw & Witteman een filmpje op waar de Oranjes eind jaren dertig lol makend rond vaarden op de Piet Hein met de hakenkruisvlag in top. De razia’s op Joden waren al 7 jaar oud en de kampen bestonden toen al, en ‘ontroerd’ staarde ik naar deze vorstelijke adhesiebetuiging…
Congo en het gebruik van pepers voor andere doeleinden...
3.000 kilometer ‘verharde’ weg was er toen in ‘de Congo’..
Van macadam tot steenslag. En elk groot dorp had een missiepost, annex eerstehulppost, annex schooltje en kerkje. En iedereen droeg een broek en de vrouwen een grote witte bh.
Anno 2012 is er nog ongeveer 300 kilometer verharde weg, hoorde ik laatst…
En of de West Europese ‘ontwikkelingshulp’ om wapens te kopen voor de lokale ‘links democratische volksfronten’ het tot een werkbare staatsvorm gebracht hebben, betwijfel ik…
Maar natuurlijk was de lokale bevolking ook niet mis.  Wat ze met pepers deden, als de gedrogeerde en dronken vrijheidsstrijders Belgische vrouwen te pakken kregen, moogt ge zelf bedenken.. Overigens bestaat die 'ludieke' traditie bestaat nog steeds volgens Amnesty International ( link )..
Waar pepers niet al toe dienen...
De wereld zal het nooit leren…
Ik een cultuurpessimiste ? Jazekers.
(Allez, Marieke.!. Ge zijt nog veels te jong voor zulke gedachten met uw 65 ! En ge wilt toch 103 worden om Bernhard’s dossier te lezen…!!)
Calderade dus.. of beter geschreven Caldeirada