dinsdag 9 oktober 2012

Gevulde eieren, mosselen, en komijnekaas



Tajer, Taro

Je eet het blad, en je eet de knollen (zie hier; alle links hier in een nieuw venster). Knollen als aardappel, maar als je het kookt, dan in blokjes.

Hierboven het blad dus.
1 compleet. 2 onderste steelstuk weggooien. 3 middelste steelstuk schillen. 4 bovenste steelstuk met 3 in stukkies snijden. 5 bladnerf kan ook weg. 6 twee halve bladeren.
Je bakt ui en knof, bak steelstukjes ff mee, daarna ook nog opgerolde en fijngesneden bladeren, wat vloeistof, ff stoven.

Bedenk dat de steel een erg fijne smaak heeft / geeft, en het blad een wat steviger smaak. Die rijst die ik gisteren maakte (zie verderop), die was enorm mooi van smaak met alleen steel. Met ook blad erbij werd de smaak niet vies natuurlijk,  maar minder fijn. Tropischer zeg maar.
De smaak met alleen de stengel was even fijn als die van die sliptong van laatst, die ik op een taroblad gestoomd had.


Hindu eggs in statu nascendi
Hier zie je weer dat ik weer vergat dat, als je eieren gaat vullen, die doos met eieren elke dag gedurende een week een kwart slag gedraaid moet worden, om de dooiers weer in het midden te krijgen.
Uhh, bij kakelverse eieren is dit onnodig.
Marieke

Mooi! Dank!

Die heel dunne pepertjes dat is inderdaad rawit. De dikkere rawit die je kreeg dat is meer voor de Nederlandse markt (voor de Nederlanders in Nederland dan dus); minder scherp. En ik moet zeggen dat daar wel wat voor te zeggen valt. Minder heet = meestal meer smaak proefbaar.
Zie trouwens een link die ik vond hier.

Wat is timoen?
En koken met lavendel? Zie mijn ("mijn") lavendelboter van laatst.
Geen water als de bek te heet wordt. Melk!

Willemse als vertaler van De Andrade. Geen idee. Als vertaler van Pessoa valt hij me enorm tegen. Hij weet wel sappige Nederlandse gedichten te "schrijven", maar ik ben niet helemaal weg van zijn vertalingen, en nog wat anders: de moeilijke (meestal de mooiste) gedichten gaat hij zorgvuldig uit de weg. Ik kom daar vrijdag gedichtdag op terug.
Stuur me trouwens die twee Andrade gedichten + Willemsens vertaling ajb.

Mooi, zonder krukken.
Kijk mama, zonder handen!


Taro-paella zeg maar
Hindu eggs

Veel gedoe, maar heerlijk.

Kook eieren hard, schrik, pel, door midden, geel eruit, prak met wat mayo en nauwelijks cayenne. Iets zout. Vul de eieren daarmee. Plakt enorm, daarom ziet het er hierboven wat woest uit. Maar heerlijk hoor!

Pinda-olie, Amerikaanse of paella-rijst, iets sjalot, iets knof, beetje pepertje (ik gebruikte die rode Arabische), beetje bouillonblokje tuinkruiden...
(Mijn versie: stengeldeeltjes taro kort meebakken, resultaat was superfijn, daarna bladeren idem, sterkere smaak, minder fijn.)
Heet water, sudderen tot de rijst gaar is en dan bijna droog. (Vanwege die taro bakte ik de rijst vrij lang op laag vuur, zodat er maar kort gesudderd hoefde te worden.)

Ghee (geklaarde boter), beetje sjalot, beetje knof, beetje Arabische peper.
Bloem, melk, curry. Wat Japanse of Chinese sojasaus als zout. Soort kerriesaus dus.

Eieren in een vette ovenschaal, saus erover, in de oven.
Serveer met de rijst ernaast.

Enorm lekker. Alleen de erg fijne smaak van de eieren is wat misplaatst naast de wat forsere smaak van de taro-rijst.

Fisher, want daarvan komt het recept (The Art of Eating), doet de kerrie door de eieren ipv door de (bij haar room-)saus. En ze gebruikt ook peterselie. Ze gebruikt geen knoflook.
Ze schrijft dat de kerrie-eieren mooi contrasteren met de zachte saus. Maar dat kan je ook omdraaien. De zachte eieren contrasteren mooi met de kerriesaus.
En ze "herstelt" de eieren, doet twee halve tegen elkaar voordat ze in de ovenschaal gaan. Heb je wel veel saus nodig...


Culinaria

Op de markt geen kangkung (waterspinazie, vrijdag wel). Kocht "dan maar" klaroen. Zie morgen.
En voor over die gedroogde tuinbonen kocht ik heerlijke jonge komijnekaas. Waarin de zaadjes nog zowat groen zijn. Ook heerlijk over krieltjes trouwens!

Zat bij Kokanje, en daar hadden ze mosselen gestoofd in Palm. Gaan we proberen.

Bij Huis de Beurs beweren ze dat Arretjescake (Arretje's Cake, ja) Gronings is. Hoe komen ze der in Godsheerennaam bij... Dat is Delfts. NOF, Nederlandse Olie Fabriek, later Calvé, bracht een strip uit voor de kindertjes, over ene Arretje. Arretje Nof. En die "bedacht" Arretje's Cake. Met hun margarine gemaakt natuurlijk.
(Ik maakte het altijd met mijn pleegkinderen. En 20 jaar later kwam er een logeren. Supermarkt, ingrediënten van Arretje's Cake op de band, kreeg ze in ene een heel rood hoofd...)

En bij Huis de Beurs zat een stel, die dronken warme chocolademelk met een forse stoot slagroom ernaast, en bitterballen...

NRC Next. Steketee. Normaal weinig op aan te merken, maar vandaag van een ongelofelijke domheid.
Dat schrijft in de krant over koken, schrijft NB dat het geen vis kan fileren, en schrijft vandaag ook nog dat lamprei een dubieus soort vis is. De ongelofelijke culinaire nul! Lamproie à la Bordelaise is een van de topklassiekers uit de Franse keuken, en het is dé (verse) vis in de klassieke Portugese keuken.
De onnozelaar...
En na al dat hemeltergende gekwaak komt er een recept. Haal de visfilets door bloem en bak ze in boter met wat peterselie. Wow!
Dat moet je niet in de krant schrijven, dat moet je je ouwe buurvrouw vertellen...