vrijdag 17 december 2010
Helemaal vergeten!
Elk jaar rond deze tijd hetzelfde ritueel. Mandarijnpartjes op hun ruggetjes op de vensterbank. Moet vensterbank (of zo) boven radiator zijn. Na een tijdje zijn ze wat warm van binnen en krokant van buiten. Ze zijn ook wat "plump", bollig. Exploderen in je mond.
Komt uit The Art of Eating van M F K Fisher, een waanzinnig mooi boek. Recepten, maar vooral ook óver eten. Auden vond het het beste Engelse proza van de 20e eeuw.
Ik heb dit al verteld, maar goed. Fisher maakte dit in de winter van de Tweede Wereldoorlog (heb ik dit niet al ook recent ergens verteld?), in de Elzas. Als ze ze opat zag ze de Franse troepen terug marcheren van over de Rijn. (Ja, dit heb ik recent ergens verteld.) (Misschien wel hier, good gosh...)
Die Duitse wijn van gisteren smaakte vandaag nog zowat hetzelfde, maar kon niet tegen Limburgse kaas op, terwijl die toch iets minder pregnant was dan die Époisses van gisteren.
Mooi trouwens, dat eindelijk wij hier in het Noorden geen pestweer hebben en de rest van Nederland wel.
Recept
Haai Meunière, haai van de molenaarsvrouw maar die zal er weinig hebben gezien
Haal mootjes haai (zonder vel) door bloem gemengd met peper en zout en schud overtollig bloem eraf.
Bak in goed hete boter rondom bruin.
Roer aanbaksels los met citroensap en serveer deze saus over de vis.
Serveer met gekookte aardappel en gefrituurde platte peterselie (tang, takjes, kort in de frituur, keukenpapier, uitlekken).
Eerste Kerstpakket gearriveerd. Waarschijnlijk ook laatste trouwens want vrijwilligerswerk, daarmee ben ik opgehouden (zoek wel wat anders), en opdrachtgevers, daarvan heb ik maar één grote.
Vrijdag = gedicht.
Las in Tirade 1963, Reve, vandaag nog over die "laatste stille ree van hout en zand" en ik dacht al, dat is "van hout in zand" en ja. Is ook mooier trouwens.
Slauerhof
Vond het op deze (alle links hier in een nieuw venster) fraaie site.
Vroeger toen ik woonde,
diep, diep in het land
vrat mij onstilbaar wee,
zoals de gier de lever
En ik wist, geen streek geeft mij bestand
en ik zocht het, en ik zocht het
ver op zee, ver op zee
En nu ik ver gevaren heb,
en lag op de oceaan alleen
waar zelfs d'Ancunha en St. Heleen
niet breken door de kimmen heen
Voel ik het trekken, trekken als een eb
naar het verre, vaste bruine,
bruine land, bruine land.
Nu weet ik nergens vind ik vree
op aarde niet, en niet op zee
pas aan die laatste stille ree,
pas aan die laatste stille ree
van hout in zand,
van hout in zand.
(Je ziet het arts-insigne)
(En je ziet de melancholie, nee, weemoed, en het is dan ook niet voor niets dat Cristina Branco fado's met Slauerhof teksten zingt. Hier. Fado = saudade = weemoed.)
(Buis hier.)
(Van den Hoofdakker / Kopland: "Weemoed is geen depressie. Depressie is een gebrek aan weemoed.")
Recept
Gestoofde haas, jugged hare, Engeland
Recept voor niet te jonge haas.
Haal een haas uit en bewaar het gestolde bloed, het hart en de lever.
Stroop de haas en snijd deze in handzame stukken.
Hak de botten grof en de kop in tweeën.
Zet de gewassen kop, de botten, de gewassen en grof gehakte lever, het gewassen en doorgesneden hart en het bloed (in stukjes) op met water.
Kook er bouillon van, gekruid met peper, zout, foelie, kruidnagel en groene kruiden; schuim af indien nodig.
Zeef de bouillon en breng aan de kook met wortel- en ui-stukken; laat vier uur zacht doorkoken.
Haal de stukken haas door bloem en bak rondom bruin in hete boter in een braadpan die in de oven kan.
Haal ze uit de pan en maak van de boter met bloem een roux.
Roer om en voeg geleidelijk de gezeefde bouillon toe.
Doe de haas in de saus, doe een deksel op de pan en zet deze een uur of twee in een oven op 160 graden.
Ontvet eventueel de saus en voeg er wat port aan toe.
Serveer met bessengelei.
Werk nu steeds meer, dit ter zijde, met Photoshop CS5 dan met CS2. Moet zeggen dat het filter Slim verscherpen stukken krachtiger is geworden.
Dat gele busje was behoorlijk onscherp en CS2 had dat niet aangekund.
Die echte Limburger, die was natuurlijk te ver weg voor correctie. No pun intended.
Rechts trouwens een zeer fraai feta'tje. Voor vanavond.
Bladerdeeg appelflappen maar dan gevuld met feta, bosui, knof, kruiden, zwarte olijven, gedroogde tomaat... Jammie!
Morgen iets met ei en witte bonen (kijken of ik daar die rest van die boerenkool kwijt kan) en overmorgen wilde ik zoervleisch maken hier, maar veranderde van mening. Runderstoofvlees met heel veel ui en donker bier. Zo. O, en experiment: op het laatst stoofperenstukkies meestoven. Moet goed worden. Leg het vlees morgen al in een marinade. Zou dat kunnen met bier en dan wat extra alcohol erbij? Moet kunnen...
Dat Limburgse kaasje smaakt heel redelijk, maar het is natuurlijk geen echt "echt" kaasje, het is een ingepakt schijfje van een staaf. Die bekendere in die rood wit blauwe doosjes, dan zijn wel echte kaasjes als ik me goed herinner.
Links
Groninger museum (heropend), Het Onbekende Rusland hier. Karel van het Reve heeft een paar keer in die kanten gereisd. Dusjanbe en zo.
Made in Holland hier.
More Real than Reality hier. Als je het kan vinden dan dus.
Wat is dit nou voor gelul? Armando "hier". Klik je er op, geen resultaat. Misschien willen ze dat je Internet Explorer gebruikt zodat ze je kunnen "uitlichten".
Oog, hart en handen hier.
Verkerk en Voerman hier, maar niet als je Firefox of zo gebruikt want dan werkt het menu niet. Tsjongejonge...
Gebedsnoot hier. Weet u eindelijk eens wat dat is, een gebedsnoot.
Voodoo (alweer? ja!) hier. Die poppetjes van Wilders en Rutte en hoe heet die aangebrande spreker ook weer, die zijn wel klaar maar ik had voor de spelden nog geen tijd. Het is daarnaast trouwens ook nog geen volle maan.
Aldi, inductiekookplaat, 3 tientjes. Goh. Timer. Stoven... Mischien wel een heel aardige aanvulling op mijn tweepits tjalkie- en woonwagen-fornuisje...
Publié par Maarten van Thiel à 17:06:00