zaterdag 4 december 2010

Dat Spaanse zachte schapenkaasje


aangesneden. Eerst uit de folie, amoniaklucht. Trok weg. In tweeën gesneden, amoniaklucht ietsje, trok weg. Geproefd. Prima, erg lekker zelfs.
Ja, eigenlijk moet je natuurlijk dat soort kaasjes niet in plastic stoppen, die moeten kunnen ademen. Maar ja, dan kan je ze eenmaal in Nederland meteen wegflikkeren...
Uhh, mét korst eten was beter.



Ben benieuwd naar de Portugese variant die Van der Ley ook voert.
En zouden ze ook die queijinhos, kaasjes, die harde hebben?

Uhh, hieronder die jackfruit / nangka met kip. Maar eerst even melden dat ik veel nangka recepten vind met "teak leaves". Geen idee en nooit van gehoord. Zie bijvoorbeeld hier (alle links hier in een nieuw venster). Wat een afgrijselijke site trouwens...



Sjalot, lombok en kemiri fijnwrijven.
Sauteren in arachide olie.
Daun salam en laos erbij.
Ff bakken en dan stukjes kip erbij. Roerbakken tot ze kleur hebben.
Lente-ui en jackfruit (grote dobbelstenen) erbij.
Wat water en wat gula jawa (palmsuiker) erbij, aan de kook laten komen.
Geraspte kokos erbij en wat vloeistof, of enkel cocosmelk, en lang door laten sudderen. Hoeft niet maar is wel lekkerder.
Proef op zout (gebruik eventueel kecap of light soy) en op heet ("chilivlokken").



En o ja, dat de combinatie kip - nangka of het recept ermee gudeh heet, dat was ik vergeten te melden.

Zag bij de plaatselijke Sleurslager dat ie, hoe verzin je het, "Vleesletters" rond de Sinterklaas had. Ongelofelijk. Gadverdamme. En dat nog afgezien van de uitvoering ervan, want dat is ongetwijfeld fabrieks-gore-zooi.

En in de Telegraaf van vandaag (vandaag) recept plumpudding. Dat is ook weer zo'n culinaire bellenblazer, die met die dikke kop. Plumpudding maak je mínstens acht maanden van te voren...

Gegarandeerd een tiepe dat ongegeneerd schrijft "Het zakte in elkaar als een plumpudding". Met een plumpudding kan je een raam ingooien...

Een hoop kwakwa in De Telegraaf over recepten, een hoop geschrijf en daar stijgt damp uit op: "Dit heb ik nooit gemaak en enkel overgeschreven". Zie ook de dames die in Trouw "recepten" schrijven. Blabla. Verstand van zaken nul, en overschrijven zonder het zelf ooit te hebben gemaakt.



Triest, maar bestaanbaar omdat de gemiddelde lezer, net als bijvoorbeeld de gemiddelde bezoeker van Foodlog, nul kennis van zaken heeft.
In Nederland is het mogelijk dat een onbenul als Wouter Klootwijk een bekend culi-schrijver wordt. Nou ja, bij de Volkskrant dan, dat is natuurlijk wel weer zo.

De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant is een kutkrant en een plaag voor het gezin
De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant wordt steeds dikker en d'r staat steeds minder in
Vroeger was 'ie katholiek, een pijler van bedrog
Nu is 'ie niet meer katholiek, maar toch maar toch maar toch
De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant is een kutkrant, 't is mij niet gauw te dol
Maar als ik 'ns een krant lees, als ik 'ns een krant lees
Dan wil ik ook een krant en geen papieren drol
Waar de redaktie drijft op drank en zelfcensuur
Je krijgt de halve waarheid, maar wel twee keer zo duur
De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant is een kutkrant, ik houd hem voor gezien
De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant heeft geen mening, de Volkskrant heeft er tien
De Volkskrant is een pokkeblad, een geitenwollen-sokkenblad
Een journo-ego-kokke-blad, het lijkt wel een riool
De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant
De Volkskrant is een kutkrant, geef mij maar Trouw



Dit hieronder komt uit de mail van "Slurp" van vandaag, de nieuwsbrief van La Tulipe.
Derhalve kunnen we met een gerust hart even naar Bordeaux, een half uur gaans van hier. Daar wordt het 12 hectare grote plein achter de Quinconces momenteel in beslag genomen door de 'Marché aux puces'. Naast de woest waterspuitende paarden die de in La Revolution gesneefde Girondins verzinnebeelden, verrijst een torenhoge zuil met standbeelden van de filosoof Montaigne en de rechtsgeleerde Montesquieu. Dit monument symboliseert de harmonie van Ondeugd, Onwetendheid en de Leugen. De perfecte lokatie dus voor een rommelmarkt, want zelden werd de essentie deze handel zo treffend samengevat.

Wat een ongelofelijke lulpraat...
Die paarden verbeelden juist géén "gesneefde" Girondins, juist de machtige Girondins.
En die torenhoge zuil, daar staat geen Montaigne op noch een Montesquieu. Wat een klets trouwens: er is maar één zuil! Hoe kan daar Montaigne én Montesquieu op staan?

Wat een deerniswekkend geklets...



En dat het de harmonie van "Ondeugd, onwetendheid en leugen" symboliseert is ook klets. Het symboliseert juist ondeugd tegenover deugd, onwetendheid tegenover weten en leugen tegenover waarheid. Dat is wel ff wat anders, kletsmajoor Slurp.

Zag het begin van 4 DVDs = 26 afleveringen van Huckleberry Finn. Stadje, leuk, maar het wordt direct van een soort Dik Trommigheid. Aardig voor kinderen van 12 of zo.