Het lukte me middels een uur getier en gevloek om de post van gisteren nog enige aanzien te geven.
Maar ik zweer op het graf van mijn grootouders dat als die mongolen nog één keer iets veranderen, dat het dan afgelopen is. Goddoeme!
Passendale, gisteren op de markt gekocht. Erg lekker. En o ja, niet zo lang geleden ook al eens ter sprake, toen ik dat boek over WO 1 las. Toen gaf ik deze link (alle links hier in een nieuw venster).
Die tweede foto, dat is echt helemaal ongelofelijk. Ongelofelijk...
Na deze foto hier schrijven Vanavond waterzooi van tong en fruits de mer, dat is erg wrang...
Gisteren maakt ik, ondanks laat thuis, toch snel nog wat. Puntpaprika, geraspte kaas, ovenbroodjes... Zie die daarin figurerende rijststroop.
Olijfolie, sjalot, knof, iets gemberwortel.
Laurier, fijngewreven komijn, versgemalen korianderzaad...
Witte wijn, miso, harissa...
Oven aan.
Stukkies puntpaprika meebakken, inkoken. Ik gebruikte AH liter Chileense witte, prima kookwijn, maar bij forsch inkoken -wat ik niet eerder deed- iets zurig. Oplossing: wat rijststroop erbij.
Heerlijk!
Broodjes in de oven, kaas over de paprika...
Ze zijn er weer, de lentekoninkjes!
Japanse mispels. Bij de betere Turk.
(De vormgeving lukt dus weer, maar wel weer extra werk, verdomd!)
O ja, dat zat ik me af te vragen. Heel lang geleden. Een of andere pekel (die je kookt, afkoelt en dan gebruikt) met heel veel laurierblad.
Wat was dat nou ook weer...
Slurp hier. Marketing. Hoe verkoop ik iets matigs als iets goeds.
En o ja, "iemand" vroeg waarom ik het steeds maar weer over culi gezeik hep.
Ach...
Nog een mooie foto van de Trompbrug, Groningen.
Dank PJ.
En o ja, ik begrijp nou waarom ze dat vormgeven van blogs zo moeilijk maken. Ze willen dat je berichten doortwittert of weet ik veel hoe die geestelijke armoede heet ("Nieuwe sociale media"). En dan moet dat in een bepaald jasje, zodat het beter analyseerbaar is. Voor de advertenties, want waar gaat het anders om...
Kijk, "sociale media", dat gaat over de grote massa.
En dús niet interessant voor mensen met enig intellect.
Ja, dat was een heel verstandig verhaal in NRC (NRC, niet Next) over soepkippen, ondanks dat het van Kleuter Woutwijk was. Zie hier waarover het gaat.
Dat soepkippen meer verkocht zou moeten worden, en dat je dát beter in die schraapmachines kan stoppen dat die skeletten van die plofkippen.
Maar ja, hoe hebben soepkippen geleefd?
Vrijdag gedicht, maar ja...
Alsnog maar
Pessoa, A morte é a curva da estrada
De dood is de bocht in de weg (als ze in zijn dorpje een asfaltweg hebben aangelegd, en er een kind wordt doodgereden)
A morte é a curva da estrada,
Morrer é só não ser visto.
Se escuto, eu te oiço a passada
Existir como eu existo.
A terra é feita de céu.
A mentira não tem ninho.
Nunca ninguém se perdeu.
Tudo é verdade e caminho.
De dood is de bocht in de weg,
Dood gaan is enkel: niet gezien zijn.
Ik werk verder aan de vertaling.
...
De wereld is gemaakt van hemel.
De leugen had nooit een nest.
Niemand is ooit verloren gegaan.
Alles is waarheid en op weg zijn.
Uhh, dit is een voorlopige versie!
