zaterdag 8 oktober 2011
De planning eerst maar even...
Planning dus.
Voor vanavond heb ik nog een hap taro - tofu - puntpaprika.
Morgen inktvis, daal (linzenmeel) roti (want daar begin ik niet meer aan, om dat zelf te maken, dat gelazer).
Verder kocht ik nog (op zaterdag óók markt, niet aan te bevelen: superdruk overal) kweepeer en verse koenjit.
Die kweepeer ga ik overmorgen als groenten eten: partjes langzaam in boter goudbruin gebakken aan de ene, en daarna aan de andere kant.
Die koenjit staat nog niet in de planning.
Links
Spencer hier (alle links hier in een nieuw venster).
Mondriaan en De Stijl hier.
Die koenjit. Duidelijk anders dan die Noord Afrikaanse van laatst.
Recept
Madeleines
Klop vier eieren met 150 gram suiker romig.
Roer 150 gram boter zacht en werk dit door het ei-mengsel.
Werk er dan, heftig kloppend, 150 gram gezeefde bloem door en bakpoeder.
Doe bolletjes van het deeg in van die papieren zigzagbakjes of in muffin-vormpjes, bolletjes met een volume van de helft van het bakje, en bak 20 minuten op 150 graden.
Madeleines met citroen en appel
Werk flink citroenrasp door het deeg, doe het in muffin-vormpjes en leg er een stukje appel op.
Bak als hierboven.
Kweepeer
De beroemde Madeleine-passage bij Proust:
Elle envoya chercher un de ces gâteaux courts et dodus appelés Petites Madeleines qui semblent avoir été moulés dans la valve rainurée d'une coquille de Saint-Jacques. Et bientôt, machinalement, accablé par la morne journée et la perspective d'un triste lendemain, je portai à mes lèvres une cuillerée du thé où j'avais laissé s'amollir un morceau de madeleine. Mais à l'instant même où la gorgée mêlée des miettes du gâteau toucha mon palais, je tressaillis, attentif à ce qui se passait d'extraordinaire en moi. Un plaisir délicieux m'avait envahi, isolé, sans la notion de sa cause. Il m'avait aussitôt rendu les vicissitudes de la vie indifférentes, ses désastres inoffensifs, sa brièveté illusoire, de la même façon qu'opère l'amour, en me remplissant d'une essence précieuse: ou plutôt cette essence n'était pas en moi, elle était moi. J'avais cessé de me sentir médiocre, contingent, mortel. D'où avait pu me venir cette puissante joie? Je sentais qu'elle était liée au goût du thé et du gâteau, mais qu'elle le dépassait infiniment, ne devait pas être de même nature. D'où venait-elle? Que signifiait-elle? Où l'appréhender?
Uhh, in Frankrijk hebben ze een wat andere vorm dus dan in het recept. zie hierboven.
Wiki: Bekend is de 'madeleine-scène': de verteller eet een koekje dat in de bloesemthee is gedoopt. De smaak die hij lang niet geproefd heeft activeert zijn geheugen en langzaam komen alle herinneringen aan het dorpje Combray (in werkelijkheid gecombineerd uit de plaatsjes Illiers en Auteuil) waar hij in zijn jeugd veel tijd doorbracht bij zijn oud-tante Léonie naar boven.
Uhh, die "bloesem"[thee] is gelul.
Kocht ook -enorm lekkere!- Appenzeller.
Uhh, die rode olie van (eer)gisteren laten afkoelen, met dat instrument (die buis met die bal) van laatst het vocht eronder wegzuigen, en hup weer in de fles.
De nieuwe Slurp hier. Er kompt weer geen einde aan...
Goedemiddag Maarten, ik heb de laatste weken geschilderd en ze zijn nu een "site" (heet dat zo?)
Ja!
voor me aan het maken. Je wilde ze, de schilderijen, geloof ik niet allemaal tegelijk opgestuurd hebben, dus stuur ik je er een. Hoe vind je deze? Ik ben er tevreden mee en dat heb ik niet gauw. Ik noem het Ostuni, maar het is een mengelmoes aan impressies van die heel zuidelijke steden in Italië. Het schilderij is ongeveer 100 x 80. De stof ligt hier hoog in het huis, ik ben momenteel helemaal "mesjogge" van het schilderen. Gaat het goed met je? Dag, L.
Mooi!
En ja, het gaat prima...
Dit deed me denken aan iets waar ik het met iemand vanmiddag in Huis de Beurs over had. Ik had het over Noord Italië = stokvis (stoccafisso!) en Zuid Italië = bakkeljauw, baccalà. En dat een beroemd baccalà gerecht is polenta con baccalà, vrijdagsavonds op het dorpsplein voor de hele bevolking...
Polenta met klipvis
Koop in de groene winkel rood maismeel (maisgries) voor polenta.
Kook de polenta volgens de instructies, dus roeren tot je een ons weegt.
Je hebt de dag ervoor of eerder al stokvis of beter klipvis/bacalao/bakkeljauw geweekt
Kook die vis, laat afkoelen en peuter uit elkaar.
Bak in flink olijfolie flink ui en knoflook, met wat cayennepeper en wat zout.
Bak stukjes vis kort mee.
Maak het mengsel eventueel licht vloeibaar met een scheut witte wijn.
Serveer over de polenta.
Ik schilder ook graag die dorpjes, maar ik "benader" ze op een heel andere manier.
Als "complex" of zo, als stapeling, schakeling...
Maar ook op weer een andere manier, als een soort dreiging (en bij jou is het meer vrolijkheid).
Ik weet nooit tussen welke manier van de twee te kiezen...
Zo kanniewelweer...
Publié par Maarten van Thiel à 19:30:00